Na progu wakacji ks. Marcin Zawada z parafii św. Jadwigi Śląskiej, dziękując Panu Bogu wraz z uczniami i nauczycielami na miniony rok szkolny, dał ważne wskazówki na czas wakacji.
- Już wkrótce wielu z was pojedzie na wakacje. A więc trzeba się spakować. Co więc zapakujemy do naszych plecaków na dwa wakacyjne miesiące? – pytał kapłan, a dzieci spontanicznie odpowiadały. Weźmiemy: koło do pływania, pieniądze, ubrania.
- Wymieniliście rzeczy, które weźmiecie na wyjazd wakacyjny. To wszystko ważne. Do plecaka dołożycie jeszcze wiele innych skarbów, które będziecie zbierać na wakacjach. To wszystko, co zbierzecie to ślady Boga, które prowadzą do Niego. Jednak nawet najpiękniejsze krajobrazy, woda, góry czy ludzie nie zastąpią Boga i spotkania z Nim. Boga bowiem spotkamy w kościele na Mszy świętej, chciejcie o tym pamiętać – przekonywał ks. Marcin.
Ostatni dzień szkoły był również ważnym momentem dla miejscowych ministrantów, którzy tego dnia otrzymali swój własny proporzec. Ks. Marcin Zawada dokonał uroczystego poświęcenia małego sztandaru, który będzie teraz służył celom reprezentacyjnym lokalnej wspólnoty ministranckiej.
- Z Bożym błogosławieństwem idźmy na wypoczynek, pamiętając, że nie jest to czas wakacji od Pana Boga – podsumował pełniący obowiązki proboszcza w mokrzeszowskiej wspólnocie.
Bp Marek Mendyk wraz ks. Marcinem Zawadą wręczyli "Ikony z Aniołem" zwycięzcom konkursu „Św. Jan Paweł II Cywilizacja życia. Papież oczami dzieci
Niedziela 22 października stała się wyjątkowym dniem dla mieszkańców niewielkiej miejscowości miedzy Świdnicą a Świebodzicami.
Wspólnota obchodziła odpust parafialny, podczas którego święto patronki było okazją do duchowej refleksji o świętej patronce. Uroczystej sumie odpustowej przewodniczył bp Marek Mendyk, który w swoim kazaniu przedstawił św. Jadwigę Śląską jako wzór wierności i oddania Bogu. Wskazał na nią jako przykład kobiety słuchającej i realizującej słowo Boże w swoim życiu, stając się prawdziwą
St. Thomas Aquinas (Reproduction), Sandro Botticelli (1444 – 1510)
Św. Tomasza z Akwinu najczęściej kojarzymy z Sumą teologii – dziełem napisanym w formie odważnych pytań, uporządkowanym według kwestii i artykułów wyjaśniających argumenty wysuwane przeciw chrześcijańskiej wierze.
Uchodził za człowieka nie koncentrującego się na sobie, ale kierującego słuchaczy w stronę argumentów, które przytaczał, bez emocjonalnego nacisku na inaczej myślących. W ciągu swego niemal 50-letniego życia św. Tomasz z Akwinu (1225-74) napisał wiele dzieł. Oprócz kazań komentował Pismo Święte, choć te aspekty jego aktywności – najczęściej z racji słabego dostępu do tekstów – pozostają nieznane. Przywrócenie ich do intelektualnego i duchowego obiegu przez przygotowanie tłumaczeń, dotarcie do oryginalnych tekstów (przez tzw. wydanie krytyczne), opatrzenie komentarzami – nie będzie jedynie prostym przywróceniem pamięci o tej wybitnej postaci z przeszłości. To szansa na wsłuchanie się w słowa mistrza sztuki myślenia, zaskakującego nieprzemijającą nowością, jak pisał o nim św. Jan Paweł II w encyklice Fides et ratio.
Papież Franciszek przyjął na prywatnej audiencji kard. Marcello Semeraro, prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych i zezwolił na promulgację dekretów uznających cud za wstawiennictwem bł. Vincenzy Marii Poloni, założycielki Instytutu Sióstr Miłosierdzia, oraz męczeństwo pięciu Braci Mniejszych, zamordowanych w 1597 r. w USA, i marysty Lycarione Maya, zamordowanego w 1909 r. w Barcelonie.
Dekret dotyczący cudu otwiera drogę do kanonizacji bł. Vincenzy Marii Poloni. Przyszła święta urodziła się w 1802 r. w Weronie, gdzie dorastała w rodzinie, w której żywa była wiara chrześcijańska i silne zaangażowanie w dzieła miłosierdzia, w których przodował jej ojciec. Od najmłodszych lat pomagała mu w jego działalności charytatywnej i dzięki temu spotkała bł. ks. Johannesa Heinricha Karla Steeba, którego osobowość i czyny wywarły na nią wielki wpływ. Pochodził on z niemieckiej rodziny luterańskiej, a po nawróceniu się na katolicyzm przyjął święcenia i gorliwie służył ludziom zwłaszcza w dziedzinie charytatywnej. I to właśnie ks. Steeb, widząc przez lata wielką gorliwość dziewczyny w posługiwaniu osobom chorym i w podeszłym wieku, doradził jej założenie zgromadzenia zakonnego, które zajmowałoby się opieką nad ubogimi i potrzebującymi. Tak powstał Instytut Sióstr Miłosierdzia. Siostra Vincenza zmarła w swym rodzinnym mieście w 1855 r. Tam też w 2008 roku miała miejsce jej beatyfikacja.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
