W roku 1968 w Bristolu i okolicy zamieszkali Polacy, którzy zakupili od Anglików budynek kościelny. Stał się on polskim kościołem parafialnym pw. Matki Bożej Ostrobramskiej. Proboszczem wówczas był ks. Bolesław Dudzewicz.
1 września 1978 r. probostwo objął ks. Paweł Przybylski, kapłan archidiecezji gnieźnieńskiej. Od początku oddany bezgranicznie nauczaniu Słowa Bożego czynił nieustanne wysiłki, aby zachować wśród polskich emigrantów, w szczególności ich dzieci, miłość do Ojczyzny, znajomość jej tradycji i kultury.
Podczas 24 lat swojej pracy duszpasterskiej doprowadził Dom Boży do jednego z najlepiej utrzymanych budynków w Bristolu, za co Zarząd Miasta nadał mu odznaczenie "Złotej Gwiazdy". Ksiądz Proboszcz ofiarną pracą, jak również pogodną naturą zjednał serca swoich parafian.
Parafia Matki Bożej Ostrobramskiej obejmuje szeroki teren w środkowo-zachodniej Anglii. Należą do niej także dość odległe miasta Bridgwater i Dursley.
Poza obowiązkami duszpasterskimi w Bristolu Ksiądz Prałat przyjeżdżał regularnie co dwie niedziele na Mszę św. do Dursley i dwa razy w miesiącu do Bridgwater. Podczas świąt, okresów rekolekcji i innych okazji ksiądz Paweł dzielił swój czas między tymi miastami. Nawet, gdy w Bridgwater pozostała tylko garstka wdów po żołnierzach polskich, Ksiądz Prałat, aż do poważnej operacji serca w 2001 r., niósł im Słowo Boże.
Sam bezgranicznie oddany pracy dla Kościoła potrafił ocenić i wynagrodzić innych. Dzięki jego staraniom wielu parafian zostało odznaczonych przez Ojca Świętego Jana Pawła II orderami zasługi. Na osobiste zaproszenie Papieża ks. Przybylski brał udział w kanonizacji św. siostry Faustyny w Rzymie.
Zdziałał bardzo dużo. Potrafiono to dostrzec. Chociażby ks. Stanisław Świerczyński, rektor Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, w liście do niego: "(...) od 1 września 1978 r., jako proboszcz parafii pw. Matki Bożej Ostrobramskiej w Bristolu, dał się ksiądz poznać jako gorliwy duszpasterz i światły proboszcz. Tu Ksiądz Prałat dokonał gruntownego remontu świątyni i przyległych budynków parafialnych, kupił najpierw dom dla emerytów, a po jego sprzedaży dom dla sióstr felicjanek, które przez pewien czas pracowały w parafii. Przez długie lata pełnił Ksiądz obowiązki dziekana w dekanacie południowo-zachodnim pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa bardzo przykładnie i wzorowo. Nie były to łatwe lata. Swoim zmysłem duszpasterskim zaskarbił sobie Ksiądz Proboszcz serce i uznanie wiernych i Konfratrów. Bóg zapłać za wszelką dobroć okazaną Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii na tak wielu placówkach".
Prymas Polski, kard. Józef Glemp, w serdecznym liście, dziękował ks. Przybylskiemu za wydatną pomoc i opiekę okazaną polskim księżom studentom, których przysłał do Bristolu na praktykę i naukę języka angielskiego. W parafii gościło 27 księży, 19 z nich z diecezji gnieźnieńskiej.
Ksiądz Paweł pozyskał szacunek i przyjaźń wielu katolickich księży angielskich, m.in. ks. prał. Gabriela Leyden, wikariusza generalnego biskupa diecezji Clifton, do której należy polska parafia bristolska.
Nadszedł wreszcie dzień pożegnania. W niedzielę 29 września br. Ksiądz Proboszcz zakończył posługę w polskiej parafii Matki Bożej Ostrobramskiej w Bristolu.
Po ostatniej Mszy św., odprawionej w kościołach, najpierw w Bristolu, później w Dursley, Ksiądz Prałat po 24 latach, poświęconych nieustającej pracy dla Boga i ludzi, żegnany był ze smutkiem. W Dursley u św. Dominika nie znalazłoby się wśród parafian suchego oka, gdyż wszyscy tu znają, szanują i kochają swojego proboszcza. Tę ostatnią Mszę św. koncelebrowali ks. Paweł Przybylski i nowy proboszcz - ks. Zygmunt Frączek. Homilię wygłosił Ksiądz Prałat. Treścią jej była przypowieść Pana Jezusa o dwóch braciach, których ojciec poprosił o pomoc w winnicy. Drugą część kazania Ksiądz Proboszcz poświęcił na pożegnanie swych parafian. Opisał krótko swą pracę kapłańską, do której przeznaczył go Bóg. Zawsze dzielił się łaskami otrzymywanymi od Boga z ludźmi, których miał pod swoją duchową opieką. Razem z nimi przeżywał radości i smutki. Łączył zakochanych więzami małżeńskimi, chrzcił dzieci, zmarłych odprowadzał na wieczny spoczynek. I zawsze modlił się za wszystkich. Ksiądz jest jak żołnierz, musi tam iść, gdzie jest posłany, ale odejścia swego ksiądz Paweł nie uważa za rozstanie, tylko za pożegnanie, gdyż zawsze będzie go łączyła z nami modlitwa. Z uśmiechem mówił, że odległość nie będzie duża, gdyż wybiera się tylko do Londynu!
Po zakończeniu Mszy św. w Dursley parafianie żegnali kochanego proboszcza bukietem biało-czerwonych goździków.
Prezes Koła Kościelnego Stefan Nawrot odczytał napisany przez siebie wiersz pożegnalny, Jadwiga Pacuła i Charlotte Nawrot ofiarowały kwiaty.