Głos serca Kresowian. Fotografia na okładce krzewiącego miłość ojczystej historii, tradycji, kultury kwartalnika „Echa Polesia” Związku Polaków na Białorusi: Prezydent Rzeczypospolitej Lech Kaczyński z Małżonką Marią. I przejmujące do głębi słowa. Wewnątrz - ilustrowany zdjęciami reportaż z 16 kwietnia 2010 r. na dziedzińcu konsulatu Generalnego RP w Brześciu apel ku czci Poległych na posterunku naszej Ojczyzny. Uczniowie i studenci trzymali portrety 96 ofiar katastrofy pod Smoleńskiem. Chór „Zgoda” wykonał utwory żałobne. Na warcie honorowej przy symbolicznym brzozowym krzyżu katyńskim stali harcerze drużyny harcerskiej im. Ryszarda Snarskiego. Wielu zebranych słowa współczucia i solidarności wpisało do specjalnej Księgi Pamięci. Podczas Apelu wystąpili: Alina Jaroszewicz - prezes oddziału brzeskiego ZPB, Jarosław Książek - konsul generalny RP w Brześciu. Obecni wznieśli wspólną modlitwę za poległych na posterunku Ojczyzny: „Niech dobry Bóg w swoim miłosierdziu ma ich w swej opiece. Niech ofiara ich życia i śmierci odmieni naszą Polskę”. Do modlitwy dołączam ukrytą pod sercem piosenkę „Polesie”.

Polesie

tango 1936 r.

słowa i muzyka: Jerzy Artur Kostecki

Pośród łąk, lasów i wód toni,
w ciągłej, pustej życia pogoni
żyje posępny lud.
Brzęczą much roje nad bagnami,
skrzypi jadący wóz czasami
poprzez grząską rzekę w bród.
Czasem ozwie się gdzieś łosia ryk
albo w gąszczu dziki głuszca krzyk
i znów cisza tak niewzruszona,
dusza śni pustką rozmarzona piękny o Polesiu sen…

Tam, gdzie sędziwe szumią lasy,
kiedyś ujrzałem pełen krasy
cudny Polesia kwiat.
Słonko jaśniejszym mi się zdało,
wszystko w krąg nas się radowało,
śmiał się do nas cały świat.
Próżno mi o tobie, dziewczę, śnić,
próżno w żalu i tęsknocie żyć.
Nie wrócą chwile szczęścia niewysłowione,
drzemią wspomnienia pogrążone
w mrokach poleskich kniej.