Ponad czterdziestu arcybiskupów i biskupów, duchowni z Czech i Niemiec, merowie i burmistrzowie miast partnerskich Gniezna oraz pielgrzymi z całej Polski wezmą udział w tegorocznym odpuście ku czci św. Wojciecha, który odbędzie się w dniach 3-4 maja w Gnieźnie. Będzie to również pierwsze z czterech zaplanowanych ogólnopolskich dziękczynień za kanonizację Jana Pawła II.
Do Gniezna przyjadą m.in.: kard. Stanisław Dziwisz z Krakowa, przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki z Poznania, nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore, abp Henryk Hoser z Warszawy, abp Stanisław Budzik z Lublina, abp Andrzej Dzięga ze Szczecina oraz abp Marek Jędraszewski z Łodzi. Udział w uroczystościach zapowiedzieli także duchowni z Niemiec oraz merowie i burmistrzowie dwudziestu miast zaprzyjaźnionych z Gnieznem.
„Tegoroczne uroczystości świętowojciechowe będą miały szczególny wymiar, będą bowiem przeżywane jako ogólnopolskie dziękczynienie za kanonizację papieża Jana Pawła II. Trwałą pamiątką naszej dziękczynnej modlitwy będzie kaplica dedykowana św. Janowi Pawłowi II w katedrze gnieźnieńskiej, którą przed sumą odpustową poświęci kard. Stanisław Dziwisz” – informuje kanclerz i rzecznik gnieźnieńskiej Kurii ks. kan. Zbigniew Przybylski. Zachęca również do licznego udziału w uroczystościach. „Niech nasza miłość i przywiązanie do św. Jana Pawła II wyrażą się w naszej obecności, naszej szczerej modlitwie i zachowywaniu jego wskazań w życiu codziennym” – dodaje ks. Przybylski.
Wspomniana kaplica nosząca dotąd wezwanie św. Stanisława od niedzieli zyska nowego patrona św. Jana Pawła II. W 2012 r. umieszczono w niej relikwie świętego papieża, uroczyście przekazane właśnie podczas uroczystości świętowojciechowych. Relikwie te będą towarzyszyć wiernym także podczas tegorocznego odpustu.
W czasie uroczystości poświęcona zostanie również nowa Nekropolia Prymasów Polski w podziemiach katedry gnieźnieńskiej, gdzie znajduje się grób pierwszego arcybiskupa gnieźnieńskiego Radzyma Gaudentego i gdzie spoczywają: abp Jan Łaski, abp Ignacy Krasicki, abp. Maciej Łubieński, abp Zbigniew Oleśnicki oraz kard. Edmund Dalbor. Nekropolia mieści się pod nawą główną katedry, w części dostępnej dla zwiedzających, pomiędzy grobem bł. Radzyma Gaudentego, a zabytkowym kamiennym stipesem romańskiego ołtarza. Poświęci ją Prymas Polski abp Józef Kowalczyk w sobotę przed rozpoczęciem pierwszych Nieszporów o św. Wojciechu.
Reklama
Świętowojciechowym obchodom, jak co roku, towarzyszyć będzie pielgrzymka młodych do grobu i relikwii patrona Polski i archidiecezji gnieźnieńskiej. Młodzi pielgrzymować będą pieszo i autokarami, a towarzyszyć im będzie hasło „Być z Chrystusem”. Jak co roku szlakiem Ottona III i Bolesława Chrobrego z Ostrowa Lednickiego pójdą harcerze. Wszyscy spotkają się wczesnym popołudniem w katedrze gnieźnieńskiej, gdzie wezmą udział w Mszy św., a później w wieczornych nieszporach i procesji.
Uroczystości odpustowe rozpoczną się tradycyjnie w sobotni wieczór o godz. 19.30 pierwszymi Nieszporami o św. Wojciechu pod przewodnictwem metropolity poznańskiego i przewodniczącego KEP abp. Stanisława Gądeckiego. Homilię wygłosi metropolita łódzki abp Marek Jędraszewski. W czasie nabożeństwa Prymas Polski poświęci i nałoży płaszcze nowym członkom Towarzystwa św. Wojciecha. Po zakończeniu nieszporów, ok. godz. 20.30, z katedry gnieźnieńskiej wyruszy procesja z relikwiami biskupa-męczennika, która przejdzie na Wzgórze Zbarskie do kościoła pw. św. Michała Archanioła. W procesji niesione będą relikwie papieża Jana Pawła II oraz innych świętych i błogosławionych. Przy kościele św. Michała Archanioła jak co roku kilka słów do wiernych skierują obecni hierarchowie.
W niedzielny ranek o godz. 9.15 sprzed kościoła św. Michała Archanioła wyruszy druga procesja, w której relikwie patrona Polski i archidiecezji gnieźnieńskiej przeniesione zostaną na Plac św. Wojciecha u podnóża katedry. O godz. 10.00 rozpocznie się Msza św. odpustowa pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Józefa Kowalczyka, z homilią kard. Stanisława Dziwisza. W czasie Mszy św. abp Kowalczyk przekaże przedstawicielom młodzieży księgi Pisma Świętego, a nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore nałoży krzyże misyjne 40 świeckim i duchownym wyjeżdżającym na misje.
Reklama
Uroczystości świętowojciechowe zakończą się w niedzielne popołudnie o godz. 16.00 Drugimi Nieszporami sprawowanymi w katedrze gnieźnieńskiej pod przewodnictwem sekretarza generalnego KEP bp. Wojciecha Polaka. Homilię podczas nabożeństwa wygłosi bp Damian Bryl, poznański biskup pomocniczy. Po Nieszporach, zgodnie z tradycją, Prymas Polski udzieli błogosławieństwa dzieciom.
Święty Wojciech – patron jednego i niepodzielonego Kościoła, patron Polski, archidiecezji gnieźnieńskiej i Gniezna urodził się w 956 roku w czeskich Libicach. Był szóstym dzieckiem książęcej pary Sławnika i Strzyżysławy. Od dziecka przeznaczony do stanu duchownego w wieku 27 lat został mianowany biskupem Pragi. Do swojej biskupiej stolicy wszedł boso. W posłudze był gorliwy i bezkompromisowy. Nie troszczył się o siebie, większą część dóbr biskupich przeznaczał na ubogich, zaopatrując ich potrzeby, odwiedzając ich i pilnie słuchając. Odwiedzał też więzienia, a przede wszystkim targi niewolników. Praga leżała na szlaku ze wschodu na zachód i stąd dostarczano niewolników do krajów islamskich. Święty Wojciech miał mieć pewnej nocy sen, w którym usłyszał skargę Chrystusa: „Oto ja jestem znowu sprzedany, a ty śpisz?” Scenę tę przedstawia jedna z kwater Drzwi Gnieźnieńskich.
Wojciech nawoływał też usilnie do przemiany życia i porzucenia złych obyczajów zarówno możnych, jak i duchowieństwo. Niezrozumiany i skonfliktowany z nimi wyjechał wraz ze swoim bratem przyrodnim Radzymem do Rzymu. Tam razem z nim wstąpił do klasztoru benedyktynów na Awentynie, posługując wśród braci zakonnych jako najmniejszy z nich. Po nakazanym przez papieża powrocie do Pragi i ponownym konflikcie z diecezjanami zdecydował się na wyjazd na misje.
W drodze na północ do pogańskiego plemienia Prusów Wojciech gościł w Gnieźnie u księcia Bolesława Chrobrego, a następnie w Gdańsku, gdzie nauczał i chrzcił. Towarzyszył mu Radzym Gaudenty i subdiakon Benedykt Bogusza, który znał język plemienia Prusów i mógł służyć za tłumacza. Prusowie nie chcieli nawrócenia. Rankiem 23 kwietnia 997 roku po Mszy św. odprawionej przez Wojciecha Prusowie otoczyli misjonarzy. Zaczęto bić Wojciecha ubranego jeszcze w szaty liturgiczne i zawleczono go na pobliski pagórek. Tam pogański kapłan zadał mu pierwszy śmiertelny cios. Potem 6 włóczni przebiło jego ciało. Odcięto mu głowę i wbito ją na żerdź. Przy martwym ciele pozostawiono straż. W chwili zgonu Wojciech miał 41 lat.
Radzyma i Boguszę po pewnym czasie wypuszczono, aby przekazali Bolesławowi Chrobremu propozycję wykupienia ciała męczennika. Według tradycji książę uczynił to za tyle złota, ile ono ważyło, a następnie złożył je w Gnieźnie, w kościele zbudowanym na Wzgórzu Lecha. Dwa lata później, w 999 roku papież Sylwester II wyniósł Wojciecha na ołtarze, a w roku następnym do Gniezna pielgrzymował cesarz niemiecki Otton III, który ogłosił papieską decyzję o erygowaniu pierwszej polskiej archidiecezji i metropolii ze stolicą w Gnieźnie.
W czterech polskich miastach - w Gnieźnie, na Jasnej Górze, w Krakowie i Warszawie, odbędą się cztery oficjalne ogólnopolskie uroczystości dziękczynne za kanonizację papieży Jana XXIII i Jana Pawła II. Odbędą się one: 3 maja na Jasnej Górze, 4 maja w Gnieźnie, 11 maja w Krakowie i 1 czerwca w Warszawie.
Jasna Góra - dziękczynienie u stóp Matki Bożej
U stóp Matki Bożej Jasnogórskiej wierni i przedstawiciele Episkopatu Polski będą dziękować za pontyfikat świętych papieży podczas Mszy świętych, drogi krzyżowej, procesji Eucharystycznej i Apelu Jasnogórskiego.
Pierwsza Msza św. z homilia abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego KEP, zaplanowana jest na godz. 11.00. Podczas uroczystości przewidziano Ponowienie Milenijnego Aktu Oddania Matce Bożej oraz Przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. O godz. 14.00 odbędzie się Droga Krzyżowa a o 18.15 procesja Eucharystyczna po Wałach Jasnogórskich. Druga Msza św. na jasnogórskim Szczycie z homilią abp. Wacława Depo, metropolity częstochowskiego, sprawowana będzie o godz. 19.00. O 21.00 wierni zaproszeni są na Apel Jasnogórski z udziałem Wojska Polskiego, pod przewodnictwem bp. polowego, Józefa Guzdka.
Gniezno - dziękczynienie ze św. Wojciechem
Drugim miejscem ogólnopolskiego dziękczynienia będzie Gniezno. Tam uroczystości będą połączone z odpustem ku czci głównego patrona Polski - św. Wojciecha.
W sobotę, 3 maja, o godz. 19.30 Prymas Józef Kowalczyk poświęci nowa nekropolię Prymasów Polski, znajdującą się w podziemiach katedry gnieźnieńskiej. Po poświęceniu zaplanowano I Nieszpory o św. Wojciechu pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego, Metropolity Poznańskiego i przewodniczącego KEP, z homilią Metropolity Łódzkiego, abp. Marka Jędraszewskiego. Ok. godz. 20.30 z katedry wyruszy uroczysta procesja z relikwiami św. Wojciecha i św. Jana Pawła II oraz innych polskich świętych i błogosławionych. Wierni przejdą ulicami Gniezna do kościoła pw. św. Michała Archanioła na Wzgórzu Zbarskim.
W niedzielę, dnia 4 maja, o godz. 9.15 z kościoła św. Michała Archanioła wyruszy procesja z relikwiami Męczennika na Plac św. Wojciecha, znajdujący się u podnóża Katedry. Przed rozpoczęciem sumy odpustowej kard. Stanisław Dziwisz poświęci w katedrze kaplicę dedykowaną św. Janowi Pawłowi II.
O godz. 10.00 na Placu św. Wojciecha w Gnieźnie rozpocznie się uroczysta Msza św. odpustowa, której przewodniczyć będzie abp Józef Kowalczyk, Prymas Polski, a homilię wygłosi kard. Stanisław Dziwisz. Podczas liturgii abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, poświęci i nałoży krzyże misyjne grupie duchownych i świeckich przygotowujących się do podjęcia pracy na misjach.
Uroczystości zakończą II Nieszpory sprawowane w Bazylice Prymasowskiej w niedzielne popołudnie o godz. 16.00, którym przewodniczył będzie bp Wojciech Polak, Sekretarz Generalny KEP. Po Nieszporach Prymas Polski udzieli tradycyjnego błogosławieństwa dzieciom.
Kraków - dziękczynienie ze św. Stanisławem
Z Gniezna dziękczynienie przeniesie się do Krakowa. Głównym punktem będzie tradycyjna procesja z relikwiami św. Stanisława, która w niedzielę, 11 maja o godz. 9.00 wyruszy z Wawelu na Skałkę. W procesji wezmą udział księża biskupi - przedstawiciele polskiego Episkopatu. Obok relikwii św. Stanisława, w tym roku będą również niesione relikwie św. Jana Pawła II. Krakowskie uroczystości zakończy liturgia na Skałce, która rozpocznie się o godz. 11.30.
W uroczystościach wezmą udział nie tylko wierni archidiecezji krakowskiej. Organizatorzy spodziewają się udziału gości z innych miast, także z zagranicy. Obecne będą wspólnoty parafialne Archidiecezji Krakowskiej, osoby konsekrowane, dzieci, młodzież, studenci, przedstawiciele szkół katolickich, duszpasterstwa, organizacje i stowarzyszenia katolickie, bractwa i ruchy a także asysty procesyjne w strojach regionalnych. W zaproszeniu do wiernych kard. Stanisław Dziwisz do udziału w procesji zaprosił także ludzi nauki i kultury, przedstawicieli wyższych uczelni miasta, władze państwowych i samorządowe.
W ten sposób wierni dziękować za krakowskiego biskupa Karola Wojtyłę, który ze stolicy św. Stanisława został wezwany do stolicy św. Piotra, aby tam pełnić funkcję papieża.
Warszawa - VII Dzień Dziękczynienia
Warszawskie dziękczynienie związane będzie z VII Świętem Dziękczynienia, który odbędzie się 1 czerwca, przy Świątyni Opatrzności Bożej. W ten sposób mieszkańcy Stolicy chcą dziękować za dar Bożej Opatrzności - św. Jana Pawła II.
Świętowanie rozpocznie procesja z relikwiami św. Jana Pawła II, która rozpocznie się na pl. Piłsudskiego, przejdzie Krakowskim Przedmieściem, Nowym Światem, Alejami Ujazdowskimi, Belwederską, Sobieskiego i Al. Rzeczypospolitej. Cel to Świątynia Opatrzności Bożej.
Po procesji, o godz. 12.00, odprawiona zostanie Msza św. zbiorowa w przesłanych intencjach dziękczynnych. Organizatorzy zachęcają wiernych, aby do 27 maja przesłali swoje dziękczynienie - można to zrobić wypełniając formularz na stronie www.centrumopatrznosci.pl. Wszystkie przesłane intencje zostaną uroczyście złożone przy ołtarzu podczas liturgii. Po Mszy św. zaplanowano koncerty i atrakcje dla dzieci.
Poza ogólnopolskim dziękczynieniem z udziałem Episkopatu Polski, w wielu miejscach przygotowywane są także uroczystości na szczeblu diecezjalnym i parafialnym.
7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.
Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie.
W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację.
W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu.
Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn.
Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską.
Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich.
Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania.
Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania.
Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego.
Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
- W czasach, kiedy media kreują obraz współczesnego świata nie zawsze zgodny z rzeczywistością, On szedł autentyczną drogą prawdy i nigdy z niej nie zbaczał - mówił we wstępie do homilii pogrzebowej bp Stanisław Salaterski, tarnowski sufragan, wspominając wieloletniego proboszcza parafii św. Floriana w Uszwi.
Główny celebrans zacytował również fragment testamentu, jaki zostawił po sobie zmarły Kapłan, nomen omen zaczerpnięty w testamentu ks. Piotra Pupina, zmarłego 10 sierpnia 1979 roku w Wilnie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.