Dziewięciu diakonów (6 z Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej i 3 z Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Sosnowieckiej) 26 maja w kościele seminaryjnym Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana w Częstochowie złożyło uroczyste wyznanie wiary, uznania prymatu biskupa Rzymu oraz przyjęcia nauczania Kościoła katolickiego, a także przysięgę wierności i posłuszeństwa przed przyjęciem świeceń prezbiteratu.

Obrzędowi przewodniczył ks. Konrad Kościk, wicerektor WMSD. – Niech to wyznanie wiary naznaczy całe wasze życie kapłańskie – mówił na początku obrzędu ks. Kościk.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

W homilii ks. Selejdak przypomniał, że sakrament kapłaństwa został ustanowiony przez Jezusa w Wieczerniku dla sprawowania Eucharystii. Zacytował fragment z listu św. Pawła Apostoła do Koryntian: „Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie”.

– Diakoni przez przyjęcie święceń prezbiteratu stają się współpracownikami następców Apostołów – biskupów – podkreślił ks. Selejdak i wskazał na potrójne zadanie jakie mają do wypełnienia prezbiterzy: nauczanie, uświęcanie i służenie ludowi Bożemu.

– Te trzy zadania kapłanów można zogniskować w pięknym obrazie Dobrego Pasterza – kontynuował ksiądz rektor i odnosząc się do teologii biblijnej wskazał, że pasterz to ten, który broni, karmi i przewodzi swoim owcom. – Pasterz również robi wszystko, aby owce się nie rozpraszały, broni owoce przed drapieżnikami i złodziejami. Pasterz to ten, któremu zostaje powierzona opieka i odpowiedzialność za konkretną grupę wiernych. Dla tych wiernych pasterz ma być przewodnikiem, wychowawcą i obrońcą. Dobry pasterz musi odszukać zagubioną owcę, skaleczoną opatrzyć i rozproszona przyprowadzić do owczarni – powiedział ks. Selejdak.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

Przypomniał, że w świetle Biblii pierwszym Dobrym Pasterzem jest sam Pan Bóg wobec całego stworzenia. – Dla proroka Ezechiela Bóg jako Pasterz troszczy się o Izraelitów, którzy są w niewoli babilońskiej. Uwalnia ich z niewoli i przyprowadza do ojczyzny. I tak się stało za króla perskiego Cyrusa w 538 r. p.n.e. Dobry Pasterz to Jezus Chrystus, który przyszedł, aby przyprowadzić do owczarni te owce, które poginęły z domu Izraela. Przez swoje nauczanie i działanie sprawia, że ślepi odzyskują wzrok, głusi słyszą, trędowaci są oczyszczeni, chromi zaczynają chodzi a umarli zmartwychwstają i ubogim głosi się Dobrą Nowinę – podkreślił.

Zaznaczył, że tytuł pasterza odnosi się również do Apostołów. – Otrzymali oni od Jezusa misję głoszenia Dobrej Nowiny i moc, aby tę misję mogli wypełniać. Pasterzami są kapłani, którzy mają przedłużać obecność Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza. Mają to czynić przez naśladowanie Jego słów i działania. Od tego w jaki sposób będą to czynić, tak będzie skuteczna ich misja – mówił ksiądz rektor.

Wskazał, że św. Paweł w swoich listach pasterskich ukazuje zadania prezbiterów i wymienia predyspozycje, którymi powinni się oni odznaczać. – Dla św. Pawła dobry kapłan to nie tylko kapłan wierzący, z bogatym życiem duchowym, ale odznacza się on również gościnnością, serdecznością, pokora, szczerością i miłością do drugiego człowieka – kontynuował.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

Za św. Janem Pawłem II powiedział, że „świat potrzebuje kapłanów głęboko wierzących, żarliwie modlących się, nauczających z przekonaniem i odznaczających się bezinteresowną miłością”.

Ksiądz rektor przypomniał również słowa św. Grzegorza Wielkiego, który nauczał, że troska o dusze, rząd dusz to sztuka nad sztukami. Życzył diakonom, aby jako kapłani byli artystami duszpasterstwa i godni czci, jaką Bóg otacza swoich kapłanów.

Diakoni podpisali wyznanie wiary na ołtarzu i złożyli przysięgę na księgę Ewangelii.