Czwartek, 1 czerwca. Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, święto

Rdz 22, 9-18 (Hbr 10, 4-10) • Ps 40(39), 7-8a.8b-9.10-11b.17 • Mt 26, 36-42

Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do uczniów: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę tam i się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!» I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie». Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe». Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich, i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!»

Dzisiejsze święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana zostało ustanowione przez papieża Benedykta XVI w 2012 r. Obchodzone jest corocznie w czwartek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Wraz z uroczystościami Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa oraz Najświętszego Serca Pana Jezusa należy do cyklu świąt obchodzonych zaraz po zakończeniu okresu wielkanocnego. Nie jest to przypadkowe, ponieważ wszystkie te święta związane są z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Dotyczą rzeczywistości przeżywanych w ramach Triduum Paschalnego. Eucharystia (Boże Ciało) i kapłaństwo dotyczą szczególnie wydarzeń zapoczątkowanych w Wielki Czwartek. W Wielki Piątek zaś Kościół adoruje Tego, którego serce zostało przebite. Dynamika i charakter liturgii nie pozwalają jednak w Wielkim Tygodniu skoncentrować się tylko na tych aspektach życia Chrystusa. Dlatego po zakończeniu okresu paschalnego, Kościół ustanowił odrębne święta, umożliwiające głębsze wejście w te tajemnice i celebrowanie ich. Jedną z nich jest właśnie kapłaństwo Chrystusa. Kim jest w ogóle kapłan? Jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Wstawia się u Boga za ludem, poprzez zanoszone modlitwy i dary ofiarne. W Starym Testamencie były to m.in. ofiary ze zwierząt. Zarówno dary, jak i sama posługa starotestamentalnych kapłanów były tak naprawdę zapowiedzią nadejścia Najwyższego i Wiecznego Kapłana – Jezusa Chrystusa. On to, zamiast zwierząt, ofiarował samego siebie i swoją Krew za zbawienie człowieka. Sednem Jego kapłaństwa jest ofiarowanie własnej woli dla wypełnienia woli Ojca, aż do końca, aż do oddania własnego życia. Dlatego rozważany dziś fragment Ewangelii ukazuje decydującą walkę wewnętrzną, którą Jezus stoczył w Ogrójcu. W poczuciu ogromnego lęku przed cierpieniem, Jezus szuka modlitewnego oparcia i umocnienia w Ojcu, prosząc, aby wypełniła się Jego wola. Ukazuje w ten sposób sedno nowotestamentalnego kapłaństwa, które polega nie na ofiarowaniu czegoś zewnętrznego, ale własnego wnętrza, poprzez ufność Bogu i czynienie tego, co się Jemu podoba. Taki właśnie sens kapłaństwa Chrystusa ukazuje List do Hebrajczyków, którego autor wkłada w usta Syna Bożego słowa z Psalmu 40: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę (…) abym spełniał wolę Twoją, Boże (Hbr, 10, 5-7). Do udziału w tak rozumianym kapłaństwie Chrystusa zaproszeni są wszyscy ochrzczeni. Jest to tzw. kapłaństwo powszechne. Niezależnie od wieku i stanu możemy być „kapłanami”, ofiarowując Bogu własną wolę. Czy to w życiu rodzinnym, czy zawodowym, nawet w chorobie i starości, możemy ofiarować Bogu swoje TAK, wypełniając Jego wolę w każdych okolicznościach życia. Niektórzy poprzez święcenia kapłańskie biorą szczególny udział w kapłaństwie Chrystusa, sprawując w Jego imieniu posługę sakramentalną. Jest to tzw. kapłaństwo ministerialne. To za nich dziś w szczególny sposób modlimy się i prosimy Pana żniwa, aby wyprawił (nowych) robotników na żniwo swoje (por. Łk 10, 2). Nie zapominamy także o dzieciach, które dziś obchodzą swoje szczególne święto.

J.G.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!