Piątek, 12 maja. Świętych Nereusza i Achillesa, męczenników; św. Pakracego, męczennika, wsp. dow

• Dz 15, 22-31 • Ps 57, 8 i 10.11-12 • J 15, 12-17

Jezus powiedział do swoich uczniów: «To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Jezus przedstawia swoim uczniom warunki, prawa przynależności do tego grona: Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem. To Jezus jest dla nas mistrzem, nauczycielem, wzorem, a więc Jego mamy naśladować we wzajemnej miłości – która nie zna granic – aż do oddania życia. To jest przykazanie miłości: abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Jest to zarazem Jego testament, który nam zostawia i oczekuje, że będziemy Jego wykonawcami. Oczekuje, że będzie on realizowany przez kolejne grona uczniów, przez pokolenia we wszystkich zakątkach świata, do których dotrze Dobra Nowina. Jeśli dziś słyszę te słowa, to też jestem zaproszony, by stać się uczniem Jezusa, a więc wykonawcą Jego testamentu. Trzeba sobie zadać pytanie o moją więź z Chrystusem, o relację z Nim. Czy jest to relacja i więź przyjaźni, zaufania, miłości, której realizacja pragnień i oczekiwań nie stwarza kłopotów, a jest wręcz przeciwnie: staje się pragnieniem mojego serca?

H.C.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!