„Kobieta, towarzyszka mężczyzny” – to temat rekolekcji dla kobiet, które w dniach 17-18 marca odbywały się w Archidiecezjalnym Ośrodku Duszpasterstwa Rodzin Nazaret w Częstochowie.
Ich uczestniczki szukały odpowiedzi na pytania: jak dojrzewać w swojej kobiecości, by być gotową na wartościową relację z mężczyzną? jak wzmacniać i wspierać mężczyznę? jak zmienić to, co trudne i nieudane w zasoby oraz jak naprawić popełnione błędy w relacji kobieta-mężczyzna?
Podkreśliła, że dla mężczyzny bardzo ważny jest sygnał ze strony kobiety: jestem po twojej stronie. Zachęciła panie, aby uczestniczyły w inicjatywach ich mężów oraz by wiedziały, z czym oni sobie nie radzą, by po prostu zapytać: jak mogę ci pomóc? Co mogę dla ciebie zrobić?
Irena Neumueler wyjaśniła również, na czym mają polegać: akceptacja, uznanie, podziw, uległość i oddanie.
Podczas rekolekcji był czas na pracę w grupach, Mszę św. i modlitwę przed Najświętszym Sakramentem.
Więcej w nr. 13 „Niedzieli Częstochowskiej” z datą 26 marca.
8 lipca do Archidiecezjalnego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin „Nazaret” w Częstochowie zostały wprowadzone relikwie bł. rodziny Ulmów.
Wprowadzenie relikwii poprzedziły prelekcje dotyczące duchowości Józefa i Wiktorii Ulmów. Wygłosili je Jerzy Nitkiewicz i Ewa Słuszniak. Następnie w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie została odprawiona Msza św. w intencji wynagradzającej za grzechy przeciwko życiu. Homilię wygłosił ks. Tomasz Kancelarczyk, założyciel Fundacji Małych Stópek, która działa na rzecz ochrony życia nienarodzonych. Po Eucharystii odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu. Ta modlitwa, jak 8. dnia każdego miesiąca, zgromadziła m.in. wspólnotę Pielgrzymów Niepokalanej.
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
Eucharystia z okazji 30. rocznicy konsekracji kościoła pw. Ducha Świętego we Wrocławiu
30. rocznicę konsekracji obchodzi kościół pw. Ducha Świętego we Wrocławiu. Z tej okazji wierni modlili się podczas uroczystej Eucharystii dziękczynnej, której przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski.
Historię świątyni i parafii przedstawił ksiądz proboszcz Andrzej Nicałek. – W ostatnim tygodniu II wojny światowej kościół Ducha Świętego uległ zniszczeniu. Duszpasterstwo parafialne przeniesiono na ul. Kamieniecką. Przez 26 lat w baraku lud wrocławskiego Tarnogaju modlił się do Boga. Urzędowe zezwolenie na budowę nowej świątyni uzyskano dopiero w grudniu 1971 r. Z początkiem roku 1973, po zatwierdzeniu lokalizacji i projektu rozpoczęto budowę, którą ukończono i w pełni wyposażono kościół w 1994 r. Konsekracji kościoła dokonano 8 października 1994 r. - mówił ks. prał. Nicałek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
