Królowa Aniołów i rycerze Archanioła

Monika Hyla

Sanktuarium w Miejscu Piastowym

Bądź na bieżąco!

Czas dożynek zbiega się ze świętem 15 sierpnia nazywanym świętem Matki Boskiej Zielnej lub jak mówią Czesi, Matki Boskiej Korzennej. Nie tylko dlatego uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest ważną datą dla kandydatów Rycerstwa św. Michała Archanioła. Tego dnia, po złożeniu rycerskiej przysięgi, kandydaci otrzymują legitymację i zostają oficjalnie wpisani do Księgi Rycerstwa.

Rycerze i… „Pani rycerz”

Rycerka to wieś położona w Beskidzie Żywieckim. „Rycerka” to także żeński odpowiednik rycerza. O kobietach nie mówi się „pani rycerz”. - Jestem rycerką św. Michała Archanioła. Codziennie modlę się, prosząc aniołów o opiekę. Moi niebiańscy przyjaciele wiernie spieszą mi z pomocą - wyznaje z dumą w swoim świadectwie pani Teresa.
Rycerstwo św. Michała Archanioła istnieje od 10 lat. To Ruch Apostolski, którego celem jest wynagradzanie Bogu za grzechy ludzkości, wypraszanie nawrócenia grzesznikom, oddalanie wszelkiego zła i zagrożeń dla Polski, Kościoła katolickiego i całego świata. Członkowie Ruchu codziennie odmawiają modlitwy przewidziane Statutem, a w piątki poszczą o chlebie i wodzie.
Do grona Ruchu należy ok. 350 członków, a liczba czcicieli św. Michała Archanioła sięga 8 tys. Codziennie odmawiają oni Koronkę anielską, uczestniczą w nabożeństwach w pierwsze wtorki miesiąca oraz spotykają się w grupach parafialnych pod przewodnictwem delatorów. Centrala Rycerstwa ma swoją siedzibę przy Domu Generalnym Zgromadzenia św. Michała Archanioła.
We wrześniu 2004 r. funkcję Animatora Generalnego po założycielu Ruchu ks. Marianie Polaku CSMA (który udał się do Argentyny na misje) objął ks. Piotr Prusakiewicz CSMA. - Wasza obecność to znak czasu, niejednokrotnie wydaje nam się, że zło zaczyna triumfować. Z drugiej strony widać, jak Pan Bóg mobilizuje coraz więcej ludzi do walki ze złem, stąd też w Kościele przybywa Rycerzy św. Michała Archanioła. I każdy z nich jest bezcenny: jego modlitwa, ofiara, post odgrywa wielką rolę w dziele zbawienia dusz - mówił na tegorocznym diecezjalnym Dniu Skupienia w Bielsku-Białej Ksiądz Animator.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

„Któż jak Bóg”

To nazwa niezwykle interesującego pisma o aniołach, wydawanego przez Księży Michalitów. Swój tytuł anielski dwumiesięcznik zawdzięcza św. Michałowi Archaniołowi. Wszak „Quis ut Deus” oznacza Jego imię.
„Któż jak Bóg” - to istniejące od 1993 r. czasopismo katolickie w całości poświęcone tematyce anielskiej. Przeznaczone jest dla szerokiego kręgu odbiorców. W dobie propagowania w świeckich pismach wiedzy o aniołach, daleko odbiegającej od nauki Kościoła, ten michalicki dwumiesięcznik spełnia niezastąpioną rolę na rynku wydawniczym, dostarczając czytelnikom rzetelnych informacji.
Na łamach czasopisma publikują m.in. takie autorytety jak: Herbert Oleschko, ks. Andrzej Zwoliński, ks. Edward Staniek, ks. Marian Piątkowski, o. Zdzisław Kijas OFM Conv., ks. Henryk Skoczylas CSMA, ks. Ryszard Andrzejewski CSMA, Jakub Szymański. „Któż jak Bóg” zwraca uwagę czytelnika ciekawą oprawą graficzną. Czasopismo ma własną stronę internetową i jest to także strona Rycerstwa św. Michała Archanioła: www.ktozjakbog.religia.net.
Ten dwumiesięcznik, poświęcony dobrym i złym duchom, w lipcu wydał swój 100. numer. Jego redaktorem jest ks. Piotr Prusakiewicz CSMA.

Anioł Stróż Polski

Pełna uroku wieś Miejsce Piastowe powstała blisko 650 lat temu. Jest to miejscowość pełna obecności aniołów: to właśnie tutaj znajduje się pierwsze i jedyne w Polsce sanktuarium św. Michała Archanioła i bł. Bronisława Markiewicza - założyciela Zgromadzenia św. Michała Archanioła. Duchowość Michalitów streszczają dwa hasła: „Któż jak Bóg!” oraz „Powściągliwość i Praca”.
Sanktuarium św. Michała Archanioła erygowane zostało rok temu i z tej okazji ks. Kazimierz Radzik - przełożony generalny Zgromadzenia Księży Michalitów ogłosił w Zgromadzeniu rok 2008 jako rok szczególnej czci św. Michała Archanioła. Zwieńczeniem roku poświęconemu Księciu Aniołów była dwudniowa sesja naukowa w dniach 26-28 września 2008 r., poświęcona postaci św. Michała Archanioła. Odsłonięto pomnik dłuta prof. Wincentego Kućmy z Krakowa przedstawiający Anioła Stróża Polski.
Sługa Boży Jan Paweł II wyznawał: „Szczególny kult mam do Anioła Stróża. (…) św. Michał Archanioł, św. Gabriel, św. Rafał to Archaniołowie, których często na modlitwie przyzywam”.

2009-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Milewski: chrześcijanie nie mogą wstydzić się swojej wiary

2024-08-15 15:29

eg
/KAI

[ TEMATY ]

wiara

bp Mirosław Milewski

Matka Boża Smardzewska

Karol Porwich/Niedziela

Człowiek, który wierzy w Boga, nie wstydzi się znaku krzyża, zdjęcia czapki przed kapliczką, różańca w dłoni. Nie wstydzi się być „katolem” - powiedział bp Mirosław Milewski w Smardzewie w diecezji płockiej. W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przewodniczył Eucharystii z okazji 5. rocznicy koronacji obrazu Matki Bożej Smardzewskiej oraz w dniu odpustu parafialnego.

Bp Mirosław Milewski w homilii powiedział, że koronacja koronami papieskimi obrazu Matki Bożej w Smardzewie w dniu 15 sierpnia 2019 r. była „potwierdzeniem duchowej więzi z Jezusem i Jego Matką”, ale też „połączeniem Smardzewa duchowym mostem ze Stolicą Apostolską”.

CZYTAJ DALEJ

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Niedziela szczecińsko-kamieńska 32/2002

dr Justyna Wołoszka

[ TEMATY ]

Wniebowzięcie NMP

Karol Porwich/Niedziela

15 sierpnia obchodzimy w Kościele uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Uroczystość ta należy do centralnych świąt maryjnych w roku kościelnym. O ile święto Bożego Narodzenia jest najwspanialszym i największym świętem Boga Ojca, Wielkanoc - Syna Bożego, Zielone Świątki - świętem Ducha Świętego, o tyle Wniebowzięcie jest największym świętem Matki Bożej.

Pierwotnie było to święto dla uczczenia Maryi jako Matki Boga. Na początku VI wieku w Palestynie i Syrii święto to staje się wspomnieniem zaśnięcia Maryi i pod tym tytułem przyjęło się w Rzymie w połowie VII wieku, a w VIII wieku zaczęto je obchodzić jako Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny.

Uroczystość ta koncentruje naszą uwagę na zakończeniu ziemskiego życia Maryi, obejmuje wspomnienie Jej narodzin dla nieba (dies natalis) . 1 listopada 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Konstytucją Apostolską "Munificentissimus Deus" (Najszczodrobliwszy Bóg): "Na chwalę Boga Wszechmogącego, który szczególną swą łaskawość Maryi Pannie okazał (...), ogłaszamy, określamy i definiujemy jako objawiony przez Boga dogmat wiary, że Niepokalana Boża Rodzicielka, zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu żywota ziemskiego, została wzięta z ciałem i duszą do chwały niebieskiej". Powyższe słowa potwierdziły prawdę, w którą od wieków wierzyli chrześcijanie. My dziś wypowiadamy Bogu i Kościołowi wdzięczność za uroczyste ogłoszenie tej prawdy.

Fakt, że Maryja została wzięta z ciałem i duszą do nieba nadaje dzisiejszemu świętu charakter niespotykanej radości. Dlatego śpiewem dominującym w uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest "Magnificat" (Łk 1, 39 - 56). Nie zaznała skażenia grobu, a ten nowy przywilej wypływa z pierwszego. Maryja zachowana została od zmazy grzechu pierworodnego, dlatego też teraz nie ponosi jego skutków. Porodziła Syna Bożego, Dawcę wszelkiego życia, dlatego śmierć nie może Jej dotknąć. Uczestniczyła najpełniej w zbawczej tajemnicy Chrystusa i stąd w Niej już teraz objawia się pełnia zbawienia przyniesionego przez Chrystusa. Maryja pierwsza osiągnęła zbawienie, stała się obrazem Kościoła w chwale, a dla ludu pielgrzymującego - znakiem nadziei. " Na koniec Niepokalana Dziewica - jak mówi Konstytucja dogmatyczna o Kościele - zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej, dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta została do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci" (nr 59).

"W odniesieniu do osoby Maryi Wniebowzięcie (tajemnica eschatologiczna) oznacza osiągnięcie kresu, pełnionego przez Nią w Bożym planie zbawienia, posłannictwa i uwieńczenie wszystkich Jej przywilejów. Z punktu widzenia chrystologicznego, chwała Wniebowzięcia i królewskości Maryi oznacza wypełnienie owego jedynego przeznaczenia, które wiąże życie, przywileje, współpracę Maryi nie tylko z historycznym życiem i dziełem Chrystusa, ale również- z Jego królewskością i chwałą Pana. Wniebowzięcie jest eschatologiczną konkluzją owego stopniowego upodobnienia się do Chrystusa, które na etapach historycznej drogi Maryi wyraziło się w bolesnych próbach, przez jakie przeszła Jej wiara. Jej nadzieja i miłość, w Jej zgodzie i gotowości wobec zbawczej woli Boga, w Jej wspaniałomyślności i odpowiedzialnej służbie odkupieńczemu dziełu Syna" (Jan Paweł II) .

Z uroczystością Wniebowzięcia łączy się zwyczaj święcenia w tym dniu ziół i pierwocin płodów rolnych, zwłaszcza zbóż i owoców. Zwyczaj ten powstał w X wieku i nawiązuje genetycznie do ogólnoludzkiej wiary w dobroczynne, terapeutyczne działanie ziół. Dokonuje się to w sierpniu, gdy żniwa wieńczą trud pracy rolnika, a zioła i owoce osiągają szczytowa fazę letniej wegetacji. Błogosławienie ich staje się w najpełniejszym tego słowa znaczeniu błogosławieniem Boga za coroczne zbiory, za wszystko, "co z Bożej mamy ręki". Wybór dnia Wniebowzięcia dla ich benedykcji wykazuje związek z porą żniwną i odnoszoną do Maryi pochwałą Kościoła, który nazywa Matkę Bożą Kwiatem pól i Lilią dolin (Pnp 2, 1), spośród zaś wszystkich kwiatów łączy z Jej postacią wdzięk róży i lilii.

Nastąpiło przedziwne zespolenie w duszy ludu polskiego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z dożynkami. Piękny wyraz daje temu poetka:

Zamroczyło nam Panną Nietkniętą

rozmarynem, maruhą t miętą

od kadzideł i kwiatów, i zielska

zachorzała nam Panna Anielska!

Zachorzała chwalebnie przy święcie

na tęsknotę i sen i wniebowzięcie,

w kwietnym durze, w obciążeniu powiek,

śmierć ze snem Ją naszły po połowie.....

Nim Ją błękit kadzidłem podpłynął,

z rąk nam parną zwisła zieleniną,

z rąk Ją potem żywą a umarłą -

srebrny poszum skrzydłami podgarnął...

Oczadziułą tak w kwiatach i pieśni

Śpiacą w niebo Anieli ponieśl (B. Obertyńska)

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Igrzyska Olimpijskie

2024-08-15 18:45

Ks. Marek Studenski

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

mat. prasowy

Igrzyska olimpijskie w Paryżu, zdaniem wielu osób, rozpoczęły się niestety od bolesnej kpiny z tego, co dla chrześcijan najświętsze.

Jednak to nie koniec historii. Usłyszysz, jak polski siatkarz Wilfredo Leon, dedykując swój srebrny medal Bogu, przypomina nam, że prawdziwa gwiazda tych igrzysk świeciła z góry. Odkryjesz, jak młoda brazylijska skateboardzistka, zdobywając brąz, użyła języka migowego, by wyznać swoją wiarę w Chrystusa. Poznasz też genezę słynnego olimpijskiego hasła Citius-Altius-Fortius szybciej, wyżej, silniej – które, jak się okazuje, ma swoje korzenie w katolickiej szkole pod Paryżem. A to tylko początek inspirujących historii, które pokazują, że nawet w trudnych czasach można wyrażać swoje przekonania i wiarę. Jak my sami możemy wziąć z tego przykład? Posłuchaj, jak te niezwykłe osoby wykorzystały każdą sposobną chwilę, by głosić prawdę, i zastanów się, jak Ty możesz zrobić to samo w swoim życiu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama