W związku z publikacją artykułu autorstwa p. Cezarego Gmyza w dzienniku „Rzeczpospolita” w dniu 2 marca 2009 r. Kuria Metropolitalna Warszawska oświadcza:

1. Zgodnie z przepisami prawa kanonizacyjnego proces informacyjny kandydata na ołtarze może rozpocząć się najwcześniej 5 lat, a najpóźniej 30 lat po jego śmierci.

2. Właściwą instancją do rozpoczęcia takiego procesu jest biskup diecezjalny miejsca śmierci kandydata. Zanim proces ks. Jerzego Popiełuszki rozpoczął się w Warszawie, kard. Józef Glemp - prymas Polski powołał dwie komisje: teologiczną i historyczną, które zebrały wstępne materiały umożliwiające rozpoczęcie procesu. Jednocześnie konieczne było wystąpienie do biskupa włocławskiego i uzyskanie akceptacji ze strony Stolicy Apostolskiej na rozpoczęcie procesu w Warszawie. Wobec długotrwałości tych procedur bezzasadne jest twierdzenie o rzekomej zwłoce Księdza Prymasa w podjętych działaniach.

3. Nie sposób pominąć faktu, że w pracę Trybunału Diecezjalnego kard. Józef Glemp był bezpośrednio zaangażowany. A zatem miał wpływ na przebieg procesu przez podejmowanie decyzji, kto będzie świadkiem i czyje zeznania należy włączyć do procesu. Wiadomo, że Ksiądz Prymas zgłaszał swoją kandydaturę jako świadka, ale Trybunał uznał, że przytoczenie publicznych wypowiedzi Księdza Prymasa na temat życia i śmierci ks. Jerzego jest wystarczające. Ze względu na tajność akt procesowych nikt, poza osobami bezpośrednio zaangażowanymi i zobowiązanymi do tajemnicy, nie zna listy świadków ani treści złożonych zeznań. Informacje więc zawarte w artykule, dotyczące tego, kto złożył lub nie złożył zeznań, są czystą spekulacją. Ponadto informacje przywoływane przez autora artykułu, które jakoby pochodzą od anonimowych przedstawicieli duchowieństwa, mogą być subiektywne i nie mają wartości merytorycznych.

4. Zarzut, jakoby Ksiądz Prymas był niechętny ks. Jerzemu, należy bardziej do kategorii pomówień niż faktu. O rzeczywistej postawie Księdza Prymasa świadczą decyzje, które podejmował, i liczne wypowiedzi na temat ks. Jerzego i jego śmierci, wygłoszone od jesieni 1984 r. do października 2002 r. W wypowiedziach tych Ksiądz Prymas wielokrotnie podkreślał męczeński charakter śmierci ks. Jerzego.