Wtorek, 31 stycznia 2023. Św. Jana Bosko, prezbitera, wsp. obow.

• Hbr 12, 1-4 • Ps 22, 26b-27.28 i 30ab.30c-32 • Mk 5, 21-43

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem w łodzi na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a O n był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd Go ściskali. A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele przecierpiała od różnych lekarzy i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. Słyszała ona o Jezusie, więc przyszła od tyłu, między tłumem, i dotknęła się Jego płaszcza. Mówiła bowiem: «Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa». Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w ciele, że jest uzdrowiona z dolegliwości. A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: «Kto się dotknął mojego płaszcza?» Odpowiedzieli Mu uczniowie: «Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: Kto się Mnie dotknął?» On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta przyszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. On zaś rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości». Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?» Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: «Nie bój się, wierz tylko». I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia, wszedł i rzekł do nich: «Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z N im byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań». Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Jair ma wiarę, ale wiarę tak niedoskonałą, iż nie widzi jasno, że Jezus jest Bogiem żywych, pomimo tego, że jego córka umarła. Natomiast niedoskonałość wiary kobiety cierpiącej na upływ krwi polega na tym, że nie ma ona odwagi prosić Jezusa o to, co wie, że może od Niego otrzymać. Dlatego stara się to zrobić anonimowo, niezauważenie. Ale ta niedoskonałość powoduje, że wydarza się cud, a Jezus pochwala wiarę tej kobiety. I mówiąc o wierze w Mesjasza, jakim jest Jezus, wskazuje na to, że ta kobieta musi najpierw zerwać więzy niesprawiedliwego prawa, które zabraniało jej zbliżania się do kogokolwiek. Natomiast Jair musi odrzucić dobre rady ludzi ze swojego otoczenia, którzy doradzali mu, żeby „nie zawracał głowy Nauczycielowi, bo przecież jego córka już umarła”. To dzięki odwadze swojej wiary Jair, mimo wszystko, zbliża się do Jezusa i wtedy wydarza się cud. Wiara to pewność bliskości Boga. My, którzy przecież wiemy więcej o Jezusie – chociaż czasami nasza wiara jest mniejsza – niż Jair i kobieta cierpiąca na upływ krwi, nauczyliśmy się od Jezusa, że podstawą wiary chrześcijańskiej są słowa „nie bój się, wierz tylko”, czyli po prostu przyjmij całym sercem to, że Bóg jest Ojcem i jako Ojciec zawsze pragnie Twojego dobra i Cię chroni. Wiara oznacza mieć w sobie to właśnie przekonanie, to znaczy żyć tak, jak żył Jezus, aby móc wejść, tak jak On to uczynił, w zażyłość ze swoim Ojcem. Niech Pan nas dotknie, niech zbliży się do naszego domu bez względu na to, jak wielu żałobników chce Mu w tym przeszkodzić, abyśmy byli przez Niego kochani, uzdrawiani i uwalniani. Tylko w ten sposób także i my będziemy potrafili kochać, leczyć i wyzwalać. W ten sposób spełnimy Jego słowa: „Będziecie moimi przyjaciółmi, jeśli będziecie czynić to, co wam nakazuję” (por. J 15, 9-17).

W.Cz.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!