Laureatem przyznawanej przez Fundację „Źródło” Nagrody im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego za rok 2009 został prof. Gabriel Turowski. Uroczystość wręczenia nagrody - ikony Świętej Rodziny oraz dyplomu - odbyła się 15 stycznia 2009 r. w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej, z którą związany był Patron nagrody. W uroczystości wzięli udział: gospodarze uczelni, Kapituła Nagrody, bp Jan Szkodoń, Danuta Ciesielska - żona Sługi Bożego i jego córka Maria wraz z mężem, rodzina Laureata oraz przedstawiciele mediów.
- Profesor Turowski jest wyjątkowym świadkiem życia Ojca Świętego Jana Pawła II oraz sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego i jest szczególnym reprezentantem środowiska współpracującego z Ojcem Świętym, z którego wywodził się także Jerzy Ciesielski. Razem też, w otoczeniu ks. Karola Wojtyły, dorastając w tym środowisku, dojrzewali do małżeństwa i rodziny. Z tych świadectw trzeba korzystać - podkreślił prof. Janusz Kawecki podczas wręczenia nagrody. Przybliżył także sylwetkę Patrona i samą ideę nagrody.
Jerzy Ciesielski urodził się 12 lutego 1929 r. w Krakowie. Ukończył Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. Był wybitnym pracownikiem naukowym, specjalistą w swoim zawodzie, cenionym nie tylko w kraju, ale i za granicą. W 1969 r. rozpoczął wykłady na Uniwersytecie w Chartumie (Sudan) jako tzw. visiting professor. Po pierwszym roku pobytu sprowadził do Chartumu żonę i dzieci. 9 października 1970 r. zginął wraz z dziećmi - Katarzyną i Piotrem w katastrofie statku na Nilu. Całe swoje życie rodzinne i zawodowe pojmował jako zadanie postawione mu przez Boga. Był zanurzony w doczesności, zaangażowany w różne dziedziny życia, ale odczytywał je i realizował w świetle - jak sam to określał - „nadprzyrodzonej orientacji”. Małżeństwo i rodzina zajmowały go zawsze jako problem. „Dla mnie - wspominał kard. Karol Wojtyła - rozmowy z Jerzym na ten temat stanowiły jedno ze źródeł inspiracji. Studium «Miłość i odpowiedzialność» powstało m.in. na marginesie tych rozmów” („Tygodnik Powszechny” 1970, nr 51-52).
Nagroda Fundacji „Źródło” im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego - ojca rodziny jest wyróżnieniem dla ojców rodzin, którzy w szczególny sposób pracowali na rzecz umacniania rodziny. W tym roku została przyznana już po raz trzynasty. Bp Jan Szkodoń, zabierając głos, przekazał Laureatowi serdeczne pozdrowienia, gratulacje i błogosławieństwo od kard. Stanisława Dziwisza oraz najlepsze życzenia od bp. Albina Małysiaka, który jest w szpitalu, i pozostałych biskupów krakowskich. Podkreślił, że wręczenie nagrody odbywa się w czasie, gdy w Meksyku trwa VI Światowe Spotkanie Rodzin, w którym bierze czynny udział przedstawiciel Kapituły Nagrody - Antoni Zięba. Podziękował Profesorowi za jego działalność naukową, pisarską i tę ludzką, rodzinną, a nawiązując do hasła roku duszpasterskiego, podkreślił, że rodzina jest środowiskiem, które daje życie, w którym człowiek wzrasta i zdobywa cnoty, i jako taka uzdolniona jest przez Boga do otaczania tego życia opieką i troską. Przypomniał także o ostrzeżeniach Profesora przed siłami zorganizowanego zła, o którego istnieniu nie można wątpić, a także o zachęcaniu do przeciwstawienia się mu przez organizowanie się w czynieniu dobra. Wzruszony Laureat, dziękując, podkreślił, że ta nagroda wzbudziła w nim wspomnienia nie tylko śmierci Jurka, z którym był w bliskiej przyjaźni, ale także swoich rozmów z Ojcem Świętym na temat świętości ludzi świeckich w kontekście beatyfikacji Jerzego Ciesielskiego. Impuls do wszczęcia procesu beatyfikacyjnego wyszedł od ks. prał. Stanisława Dziwisza, który w 1981 r., podczas towarzyskiego spotkania u państwa Turowskich, uświadomił zebranym, że wśród zmarłych ze Środowiska Wujka - ks. Karola Wojtyły, późniejszego Ojca Świętego Jana Pawła II, jest śp. Jerzy Ciesielski. To stwierdzenie stało się inspiracją do podjęcia działań zmierzających do wszczęcia procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego.

PROF. GABRIEL TUROWSKI
Jest absolwentem Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi oraz Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W działalności naukowej zajmował się mikrobiologią stosowaną i immunoterapią. Podejmował badania z zakresu serologii grupowej krwi oraz otrzymywania surowic poliklonalnych i odpornościowych do diagnostyki w krwiolecznictwie. Jest autorem ponad 300 prac naukowych, publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, oraz 217 doniesień naukowych, przedstawianych na kongresach, zjazdach i sympozjach. Współautor patentu na lek Thymus Factor X. Wieloletni kierownik Studium Doktoranckiego AM i CMUJ i promotor przewodów doktorskich oraz opiekun licznych prac magisterskich. Wielokrotny recenzent w przewodach profesorskich, habilitacyjnych i doktorskich. Od roku akademickiego 2000/2001 na emeryturze. Po zamachu 13 maja 1981 r. na życie Jana Pawła II włączył się merytorycznie, jako immunolog kliniczny, w prace 14-osobowego zespołu leczącego Ojca Świętego w klinice Agostino Gemellego. Był członkiem międzynarodowego, 6-osobowego konsylium specjalistów z całego świata, zwołanego przez Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej do oceny przebiegu leczenia Jana Pawła II po zamachu na jego życie. Za tę działalność obdarowany został złotym medalem III roku pontyfikatu Jana Pawła II.
Należąc do Środowiska Wujka - kard. Karola Wojtyły, Papieża Jana Pawła II, brał czynny udział w pracach Krakowskiego Synodu Pasterskiego (1972-79). W środowiskach katolickich od lat prowadzi wykłady i pogadanki na tematy społeczno-religijne, a także opowiada, głównie młodzieży, o życiu ks. Karola Wojtyły, jego drodze do papiestwa, o zamachu na jego życie i szlaku fatimskim w pontyfikacie Jana Pawła II. Jest też autorem wspomnień o Ojcu Świętym pt. „Zamach, czyli jak zło w dobro się obróciło” (ze zdjęciami Arturo Mariego, 2001), opisujących wydarzenia od 13 maja 1981 r. do 13 maja 1982 r. Jest współautorem - wspólnie z Leszkiem Sosnowskim - kompletnej antologii tekstów Jana Pawła II nt. „Europa zjednoczona w Chrystusie” (2002) oraz wyboru fragmentów homilii i przemówień papieskich, zamieszczonych w albumie „Pielgrzymki polskie Ojca Świętego Jana Pawła II do swej Ojczyzny” (2003). Jest także autorem monumentalnego dzieła „Jan Paweł II. Dzień po dniu. Ilustrowane Kalendarium Wielkiego Pontyfikatu 1978-2005” (2005) oraz wielu innych książek i publikacji poświęconych dokumentacji pontyfikatu Jana Pawła II.
27 grudnia 1952 r. Gabriel Turowski zawarł sakramentalny związek małżeński z Bożeną Marią Rafą. Mają dwie zamężne córki oraz czterech wnuków.