Reklama

Spotkanie z Pojednawczynią Grzeszników

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pytanie zadane przez Piękną Panią dwojgu pastuszkom 19 września 1846 r.: „Czy dobrze się modlicie, moje dzieci?”, za sprawą Księży Misjonarzy Saletynów, dociera do coraz większej rzeszy ludzi na całym świecie. Łzy i prośby Matki Bożej o pokutę i nawrócenie wciąż kruszą zatwardziałe serca grzeszników.

Orędzie Pięknej Pani

Melania i Maksymin, dzieci ubogich wieśniaków z francuskich Alp, przed laty stały się powiernikami orędzia Pięknej Pani. Przyszła do nich zapłakana, zatrwożona o los tych, którzy w codziennym zabieganiu zapomnieli o przykazaniach Jej Syna. „Jeżeli mój lud nie zechce się poddać, będę zmuszona puścić ramię mojego Syna. Jest ono tak mocne i tak ciężkie, że nie zdołam go dłużej powstrzymywać - mówiła Piękna Pani. - Od jak dawna cierpię już za was, chcąc, by mój Syn was nie opuścił, jestem zmuszona ustawicznie Go o to prosić, a wy sobie nic z tego nie robicie”.
Słowa orędzia, wypowiedziane przez Maryję w języku francuskim i dla lepszego zrozumienia przez niewykształcone dzieci powtórzone w miejscowym dialekcie, poruszyły serca wieśniaków z okolic La Salette. Podczas objawienia Matka Boża przekazała, co najbardziej obciąża ludzkie sumienia: „Dałam wam sześć dni do pracy, siódmy zastrzegłam sobie, i nie chcą mi go przyznać. To właśnie czyni tak ciężkim ramię mego Syna. Woźnice, przeklinając, wymawiają Imię mego Syna. Te dwie rzeczy tak bardzo obciążają ramię mego Syna”. Zapowiadając ciężkie czasy, głód i śmiertelne choroby, Piękna Pani przedstawiła je jako karę za grzechy, której jednak można uniknąć: „Jeżeli się nawrócą, kamienie i skały zamienią się w sterty zboża, a ziemniaki same się zasadzą”. Pastuszkowie usłyszeli też pytanie skierowane bezpośrednio do nich: „Czy dobrze się modlicie, moje dzieci?”, a na szczerą odpowiedź: „Nie, proszę Pani, nie bardzo”, otrzymały radę: „Ach, moje dzieci, trzeba się dobrze modlić, rano i wieczorem. Jeżeli nie macie czasu, odmówcie przynajmniej «Ojcze nasz» i «Zdrowaś Maryjo», a jeżeli będziecie mogły, módlcie się więcej”.
Na zakończenie spotkania z dziećmi Matka Boża poleciła im: „Ogłoście to całemu mojemu ludowi”. Pastuszkowie, wracając do wioski, usprawiedliwiali swoje późne przyjście długą rozmową z Piękną Panią. Ich opowieść, przekazana najpierw najbliższym, wywołała wielkie poruszenie, a zarazem pewność, że napotkana w górach pani to Maryja. Opinię tę podzielił proboszcz, który następnego dnia, podczas niedzielnej Mszy św., rozgłosił orędzie Pięknej Pani zebranym w kościele wieśniakom. Tego samego wieczoru trzech gospodarzy - Jan Baptysta Pra, Piotr Selme oraz Jan Moussier - spisało słowa Najświętszej Maryi Panny, przekazane przez Melanię. Wieść o niezwykłym spotkaniu z zapłakaną Matką rozeszła się szybko po okolicy. Do dzieci przychodzili prości ludzie, przedstawiciele władz i dziennikarze, by dać wyraz wiary lub rozwiać wątpliwości.
Na polecenie biskupa Grenoble zostało przeprowadzone dochodzenie kościelne, które zakończyło się wydaniem oświadczenia. Komisja stwierdziła, że dzieci nie zostały oszukane ani nie są oszustami. Już rok po objawieniu biskup był przekonany o prawdziwości nadprzyrodzonego zdarzenia. 19 września 1851 r. bp Philibert de Bruillard, ordynariusz diecezji Grenoble, ogłosił dekret. Czytamy w nim: „Objawienie się Najświętszej Maryi Panny dwojgu pastuszkom dnia 19 września 1846 r. na jednej z gór, należących do łańcucha Alp, położonej w parafii La Salette, w dekanacie Corps, posiada w sobie wszystkie cechy prawdziwości”. Cztery lata później kolejny ordynariusz Grenoble wypowiedział znamienne słowa: „Misja pastuszków się skończyła, a zaczęła się misja Kościoła”.

W polskim La Salette

Mimo upływu lat wezwanie do nawrócenia i pogłębiania wiary nie traci na aktualności. Wręcz przeciwnie - we współczesnym świecie ludzi zatroskanych przede wszystkim o materialny kształt życia słowa Płaczącej Pani brzmią jak rachunek sumienia. Pytania o codzienną modlitwę czy świętowanie niedzieli, za sprawą Księży Misjonarzy Saletynów i czcicieli Matki Bożej Saletyńskiej, wciąż stają się początkiem nowej drogi życia, prowadzącej do Chrystusa. Tysiące osób zawdzięcza swoje nawrócenie spotkaniu z orędziem Pięknej Pani, usłyszanym w „polskim La Salette” - w Dębowcu, małej miejscowości, którą Maryja wybrała na szczególne miejsce swojej obecności w Polsce. W sanktuarium Pojednawczyni Grzeszników, położonym na terenie diecezji rzeszowskiej, nieopodal Jasła, spotykają się ci, którzy dziękują i proszą. W murach przedwojennej świątyni, na placu Różańcowym i na łagodnym wzniesieniu Kalwarii Saletyńskiej, odtwarzającej trzy fazy objawienia, każdego dnia rozlega się modlitwa. W środy (o godz. 17.30) przed monumentalną figurą, na której skronie złote korony nałożył w 1996 r. nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk - wierni gromadzą się na nieustającej nowennie do Matki Bożej Saletyńskiej. Stałe teksty podziękowań i próśb, a także pieśni maryjne, z żarliwością serca wypowiadane przed Maryją, przedstawioną w pozycji siedzącej, z zapłakaną i ukrytą w dłoniach twarzą, mówią o Pięknej Pani jako „Pojednawczyni Grzeszników”. Klęczą przed Nią nie tylko mieszkańcy okolicznych miejscowości. Na wiernych, przybywających indywidualnie i grupowo w pieszych, rowerowych i autokarowych pielgrzymkach, czeka dobrze zorganizowany Dom Rekolekcyjny.
W położonym z dala od miejskiego zgiełku Dębowcu misjonarze każdego dnia gotowi są głosić orędzie Pięknej Pani, czekają na wiernych w konfesjonałach i przy ołtarzu, głoszą słowo Boże, prowadzą misje i rekolekcje, organizują czuwania saletyńskie, zajmują się wydawaniem „Posłańca Matki Bożej Saletyńskiej”. Zostali powołani do tego, by na wszelkie sposoby głosić współczesnemu światu orędzie Pięknej Pani.

GŁÓWNE UROCZYSTOŚCI ODPUSTOWE KU CZCI MATKI BOŻEJ SALETYŃSKIEJ, połączone z dziękczynieniem za plony, odbywają się każdego roku w trzecią sobotę i niedzielę września. W tym roku jesienne święto rozpoczyna się już w czwartek 18 września Dniem Chorych. Na piątek zaplanowany jest Dzień Pojednania, a na sobotę - Dzień Powołań, z uroczystością udzielenia święceń diakonatu przez bp. Józefa Zawitkowskiego. W niedzielę 21 września Sumie odpustowej, z poświęceniem wieńców żniwnych, będzie przewodniczył ordynariusz rzeszowski bp Kazimierz Górny. Szczegółowy program na stronie: www.saletyni.pl. Zapraszamy!
Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej, 38-220 Dębowiec 55 tel. (0-13) 441-30-12 sanktuar@poczta.onet.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święto Ofiarowania Pańskiego

Niedziela podlaska 5/2003

2 lutego obchodzone jest w Kościele święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie zwane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Bardzo pięknie o tym święcie pisze Anselm Grün - mnich benedyktyński: "Święto Ofiarowania Pańskiego zaprasza nas, by przyjąć Chrystusa do wewnętrznej świątyni naszego serca. Wesele między Bogiem i człowiekiem odbywa się wtedy, gdy pozwalamy wejść Chrystusowi do wewnętrznej świątyni zamku naszej duszy. Znajduje to swój wyraz podczas święta w procesji ze świecami. Na rozpoczęcie Eucharystii wspólnota zbiera się w ciemnym przedsionku kościoła. Kapłan święci świece i zapala je. Następnie wszyscy wchodzą z płonącymi świecami do kościoła. Jest to obraz tego, że do świątyni naszej duszy wchodzi światło Jezusa Chrystusa i rozświetla wszystko, co jest tam jeszcze ciemne i jeszcze nie wyzwolone".

Nazwy tego święta są dość zróżnicowane. Lekcjonarz armeński podaje, że obchodzono je w "czterdziestym dniu od narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa". W V w. pojawiły się w brzmieniu greckim określenia hypapante, tzn. święto spotkania i heorte ton kataroion - święto oczyszczenia. Te dwa określenia rozpowszechniły się w Kościele zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. W liturgii bizantyjskiej do dziś nosi ono nazwę hypapante. Nazwę tę spotykamy także w Sakramentarzu gregoriańskim w tradycji rzymskiej. Określeniem "oczyszczenia" posłużył się Mszał z 1570 r. Mszał Pawła VI opowiedział się za In presentatione Domini - Ofiarowanie Pańskie. Różna była data obchodzenia tego święta. Wschód liczył 40 dni od Objawienia Pańskiego, natomiast Zachód od 25 grudnia, które było i jest świętem Narodzenia Pańskiego. Stąd Kościoły wschodnie świętowały Ofiarowanie Pańskie 14 lutego, zaś liturgia rzymska - 2 lutego. Mszał papieża Pawła VI przewiduje na ten dzień oddzielną prefację, która sławi Boga za to, że Maryja przyniosła do świątyni Jezusa, przedwiecznego Syna Bożego, że Duch Święty ogłosił Go chwałą ludu Bożego i światłem dla narodów. Motyw ten leży u podstaw tego święta, pojawia się w modlitwach i w Ewangelii: "Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Maryja i Józef przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego" (Łk 2, 22-23). Motyw światła jest charakterystyczny do tego stopnia, że w niektórych krajach Msza św. 2 lutego nosi nazwę Mszy światła. W tym dniu w jakiejś mierze dominuje procesja ze świecami podczas śpiewania antyfony: "Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela".
CZYTAJ DALEJ

Dziś uderza i ujmuje gorliwość Maryi i Józefa

2025-01-30 06:57

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

2 lutego Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Chce w ten sposób przeżyć na nowo wszystko to, co miało miejsce w świątyni jerozolimskiej, kiedy Maryja z Józefem ofiarowali Jezusa Bogu Ojcu.

„Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela»”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim”.
CZYTAJ DALEJ

Bp Turzyński z okazji Dnia Życia Konsekrowanego: dziękuję za troskę o Polaków na świecie

2 lutego Kościół obchodzi Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Z tej okazji Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej przypomina o kluczowej roli osób konsekrowanych dla duszpasterstwa polonijnego na świecie.

„W wielu miejscach na świecie niemożliwe byłoby ogarniecie duszpasterską troską naszych rodaków bez Waszego zaangażowania i ofiarnej służby – pisze bp Piotr Turzyński od polskich sióstr, ojców i braci zakonnych z okazji Światowego Dnia Życia Konsekrowanego - Dziękuję za zaangażowanie w życie parafii polonijnych, za kształtowanie liturgii i pracę z grupami formacyjnymi, za kreatywne tworzenie instytucji niosących pomoc naszym rodakom w sytuacjach kryzysowych oraz za pracę w polonijnych szkołach parafialnych.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję