Apel Biskupa Drohiczyńskiego w sprawie domowej opieki nad niepełnosprawnymi dziećmi

Ze wzruszeniem wsłuchiwałem się w głosy matek i ojców, zabiegających o pozyskanie odpowiednich funduszy, niezbędnych do utrzymania, leczenia i pielęgnacji dzieci niepełnosprawnych i utrzymanie siebie samych, gdyż opiekować się muszą przez całą dobę.

Ich świadectwo jest wyjątkowe. Słyszymy przecież opinie wielu kobiet i mężczyzn, dla których pozbawienie życia nienarodzonych nie jest większym problemem, ani moralnym, ani zwyczajnie humanitarnym.

Tymczasem ci ludzie, przebywający w sejmowym pomieszczeniu ofiarują siebie samych, swoje rozrywki, swój wolny czas, swoje wakacje... I z jaką miłością obejmowali dzieci tak nieszczęśliwe. Z jaką miłością! Oni nie chcą ich oddać do takich czy innych zakładów. Nie chcą, gdyż boją się, że te dzieci będą cierpieć jeszcze więcej, ponieważ nie łatwo zapewnić urzędowo opiekę, która byłaby aktywna przez całą dobę i wrażliwa na każdy grymas tego rodzaju dziewczyny lub chłopca.

Dziękuję Wam, kochani Rodzice, za taką odważną postawę. Dziękuję za to świadectwo miłości. Dziękuję za poświęcenie. Wy pamiętacie o słowach Pana Jezusa: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie”. Wasza postawa względem swoich cierpiących dzieci jest przedłużeniem Chrystusowej miłości.

Z całego serca popieram Wasze postulaty. Wiemy bowiem, jak wiele jest marnotrawstwa w naszej Ojczyźnie! Jak wiele jest jaśniepaństwa wśród rządzących. Miliardy poświęcono tylko po to, aby zaimponować światu w czasie mistrzostw W piłkę nożną. Widać to także z racji na remonty nowych stadionów. To są sumy, które wielokrotnie przekraczają Wasze oczekiwania. Dlatego wobec Boga i ludzi nie ma żadnego usprawiedliwienia dla tych, którzy w tak nieludzki sposób postępują. I niech się nie tłumaczą, że przed laty coś dodali. Niech zobaczą, jak wyglądał budżet państwa wtedy, a obecnie.

Cóż mogę powiedzieć na koniec. Modlę się i jestem z Wami, z Waszymi dziećmi. Mam nadzieję, że Wasza miłość poruszy umysły i serca przedstawicieli Władz i zrozumieją, że to człowiek powinien być celem wszystkich naszych starań i wysiłków, nawet jeśli nawet po ludzku sądząc, niczego po nim spodziewać się nie można. Niech Pan dodaje Wam sił. Idźmy odważnie do zwycięstwa Miłości.

+. Antoni P. Dydycz
Biskup Drohiczyński