Reklama

Wiara

Z różańcem w ręku po dar pokoju

#NiezbędnikRóżańcowy: Królowo Dziewic, Wszystkich Świętych i bez zmazy poczęta

Aby zrozumieć litanijne wezwanie „Królowo Dziewic”, trzeba powrócić do sceny zwiastowania, kiedy Maryja na słowa Archanioła zapowiadające porodzi Ona Syna Bożego zadaje pytanie: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? (Łk 1,34).

[ TEMATY ]

#NiezbędnikRóżańcowy

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

WSPÓLNA MODLITWA
25 października

„Różańcem przez Słowo” napisane przez ks. Michała Lubowickiego, czyli wędrujemy z różańcem w ręku przez październikowe czytania, które daje nam liturgia Kościoła.

Foto: CANVA

Wynika z tego pytania, że Maryja zamierzała pozostać dziewicą na zawsze. Dziewictwo Maryi jako Matki Mesjasza, było zapowiedziane przez proroków, m.in. przez Izajasza, który powie: Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwie Go imieniem Emmanuel (Iz 7,14). Wiadomo, że decyzja Maryi o życiu w dziewictwie aż do śmierci została uszanowana przez Boga. Archanioł oświadczył Jej: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię (Łk 1,35). W ten sposób zostanie niejako osłonięte, czyli uratowane dziewictwo Maryi. Dziewicę Maryję jako swoją Królową czczą całe pokolenia dziewic spędzających całe życie w klasztorach i zgromadzeniach zakonnych, które często mają tytuły maryjne: Córki Matki Bożej Bolesnej, Misjonarki Maryi, Siostry Rodziny Maryi…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Królowo Wszystkich Świętych i Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta

Reklama

Zanim poznamy treść tych wezwań, chciałbym przywołać teksty dwóch modlitw mszalnych, a dokładniej prefacji o świętych i o NMP. Pierwsza z nich mówi: w zgromadzeniu Świętych jaśnieje Twoja chwała, bo dzięki Twojej łasce zdobyli zasługi, które nagradzasz. W ich życiu ukazujesz nam wzór postępowania, przez ich wstawiennictwo udzielasz nam pomocy, a we wspólnocie z nimi dajesz nam obiecane dziedzictwo. Druga z prefacji odnosi się bezpośrednio do osoby Maryi. Ty wejrzałeś na pokorę swojej służebnicy i przez Nią zesłałeś ludziom Zbawiciela.

Reklama

Pokora Maryi, na którą wejrzał Bóg, była drogą Jej życia, była realizacją Jej powołania. Dzięki tej pokorze, Maryja wspięła się na wyżyny świętości, całym swoim życiem zaświadczyła o bliskości z Bogiem. Rozważając wezwanie Królowo Wszystkich Świętych, chciałbym naszą uwagę skupić przede wszystkim na Maryi, która na drodze do świętości nie miała żadnych przeszkód, bowiem Bóg zachował Ją od zmazy grzechu pierworodnego. Przygotowując Ją na Matkę Swojego Syna, uczynił Ją czystą i bez skazy. Widzimy zatem, że Maryja w sposób szczególny została przygotowana do narodzenia Jezusa Chrystusa. Nie potrafimy sobie bowiem wyobrazić, aby Bóg był w stanie narodzić się z kobiety obarczonej grzechem. Jest to również element naszej wiary w to, że skoro za pośrednictwem Ewy spłynął na nas ciężar grzechu pierworodnego, to za pośrednictwem Maryi ten grzech od nas odchodzi. A że Maryja jest wolna od grzechu, to wywyższa Ją ponad wszystkich ludzi, także ponad Tych, którzy są ogłoszonymi przez Kościół jako święci i błogosławieni, ale w życiu ziemskim tak jak my, podlegali słabościom. Królowa Wszystkich Świętych jest wraz z całą rzeszą Świętych i błogosławionych wzorem postępowania, ale też Matką, przez wstawiennictwo której Bóg udziela człowiekowi konkretnych łask. Mówiąc o Maryi, że jest Królową Wszystkich Świętych, warto pamiętać o dwóch ważnych sprawach. Po pierwsze o świętych, którzy dostali się już do nieba, którzy jednocześnie mogą wstawiać się za nami. Po drugie o tym, że każdy z nas, żyjących na ziemi i wierzących w Chrystusa jest świętym. Mówią o tym Dzieje Apostolskie, określając wspólnoty chrześcijańskie, wspólnotami świętych. Przez to wezwanie wyrażamy to, że Maryja pełni ważną rolę w życiu całej wspólnoty świętych. Jednocześnie jednak musimy pamiętać, że Bóg jest ważniejszy od Maryi.

Na koniec chciałbym jeszcze powrócić do nauczania św. Jana Pawła II, który podczas beatyfikacji bł. Karoliny Kózkówny w Tarnowie wołał: Czyż Święci są po to, ażeby zawstydzać? Tak. Mogą być i po to. Czasem konieczny jest taki zbawczy wstyd, ażeby zobaczyć człowieka w całej prawdzie.

Podziel się cytatem

Maryjo, Królowo Wszystkich Świętych, zawstydzaj nas swoją Świętością i czystością Swojego Serca. Wspieraj nas na drogach naszego życia i pomóż pamiętać, że Ty jako nasza Matka i Wszyscy Święci Patronowie nasi jesteście po to, by przykład Wasz pobudzał nas do wierności Bogu i Ewangelii, a Wasza bratnia modlitwa wspomaga nas w dążeniu do świętości...

Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

#NiezbędnikRóżańcowy
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikrozancowy"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-rozancowy-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikRóżańcowy" /></a>

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

#NiezbędnikRóżańcowy
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikrozancowy"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-rozancowy-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikRóżańcowy" /></a>

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl

2022-10-24 20:00

Ocena: +37 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#NiezbędnikRóżańcowy: Maryja, Róża duchowna

[ TEMATY ]

#NiezbędnikRóżańcowy

Karol Porwich/Niedziela

Wśród wezwań litanijnych są i takie, które opisują całe piękno Maryi, zarówno to duchowe, jak i cielesne. W wezwaniu, które dziś chcemy rozważyć Maryja porównana jest do róży.

„Różańcem przez Słowo” napisane przez ks. Michała Lubowickiego, czyli wędrujemy z różańcem w ręku przez październikowe czytania, które daje nam liturgia Kościoła.
CZYTAJ DALEJ

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi. Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga. Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek). W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio. Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia. Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm. Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.
CZYTAJ DALEJ

Bp Chudzio przekazał Archidiecezji Koszyckiej relikwie bł. Rodziny Ulmów

2025-03-25 10:48

Marta Kardyś

Przekazanie relikwii w Koszycach

Przekazanie relikwii w Koszycach

W przeddzień uroczystości Zwiastowania Pańskiego, 24 marca 2025 r., bp Krzysztof Chudzio wraz z delegacją Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Przemyskiej odwiedził Koszyce (Słowacja). Celem wizyty było przekazanie Archidiecezji Koszyckiej relikwii Błogosławionej Rodziny Ulmów z Markowej.

Uroczystość przekazania relikwii miała miejsce w katedrze św. Elżbiety w Koszycach, w rocznicę męczeństwa Rodziny Ulmów. Rozpoczęła się modlitwą różańcową o godz. 17:00, po której była katecheza o życiu Męczenników z Markowej. Centralnym punktem wydarzenia była uroczysta Msza Święta o godz. 18:00, której przewodniczył abp Bernard Bober, arcybiskup metropolita koszycki. Okolicznościową homilię wygłosił bp Krzysztof Chudzio, biskup pomocniczy archidiecezji przemyskiej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję