Jak zorganizować konferencję prasową? W jaki sposób rozmawiać z dziennikarzem? Co powinno zawierać dobre sprostowanie? Na takie m.in. pytania odpowiada Monika Przybysz w książce, którą właśnie opublikowało Wydawnictwo „Biblos”.
Lekturę tej publikacji polecam wszystkim księżom, siostrom i braciom zakonnym, szczególnie tym, którzy, pełniąc w diecezji lub prowincji zakonnej odpowiedzialne funkcje, często kontaktują się z dziennikarzami.

Stworzyć dobry wizerunek

Ta pionierska praca podejmuje temat zastosowania metody, techniki i narzędzi public relations (tworzenie dobrego wizerunku) w „zarządzaniu kryzysami eklezjalnymi w Polsce w epoce mediów elektronicznych”. - Kryzysem trzeba zarządzać, bo nierozwiązany powoduje następny kryzys i często taka sytuacja przeradza się w coś chronicznego, ciągnącego się latami - podkreśla autorka książki dr Monika Przybysz z Instytutu Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa UKSW.
- Sama idea, że sytuacjami kryzysowymi w Kościele można w jakiś sposób „zarządzać”, nie jest znana na terenie teologii - twierdzi o. prof. Jacek Salij OP z UKSW. - Autorka przejęła ją z teorii przedsiębiorstwa, starannie jednak zwracając uwagę na to, że Kościół nie jest zwyczajnym ludzkim przedsiębiorstwem i teoria organizacji może dotyczyć go tylko częściowo. Publikacja niniejsza jest ewidentnie interdyscyplinarna, swoje badania autorka przeprowadziła na pograniczu nauk o zarządzaniu oraz teorii mediów, przy zdecydowanym założeniu, że przedmiot jej badań - Kościół - jest rzeczywistością również nadprzyrodzoną i trzeba nań patrzeć w świetle wiary.

Kryzys jest szansą

- Jest to świetna książka o kryzysie. Nam się on zwykle kojarzy z klęską, porażką. Tymczasem kryzys jest szansą. Zaglądnijmy do Pisma Świętego. Widzimy tam ludzi, którzy w sytuacji spotkania z Jezusem stają wobec decyzji. I kryzys to jest postawienie każdego z nas wobec życiowej decyzji - mówi ks. prof. Henryk Seweryniak z UKSW.
W pierwszym rozdziale omawianej książki czytelnik znajdzie syntezę wiadomości, które mogą być wykorzystane przez pasterzy Kościoła, rzeczników prasowych i inne osoby w działaniach z zakresu public relations (PR). W rozdziale drugim została zaprezentowana klasyfikacja, pochodzenie, przebieg i efekty sytuacji kryzysowych oraz podstawowe elementy zarządzania kryzysem: analiza sytuacji, powołanie sztabu kryzysowego, komunikowanie się z otoczeniem, zaczerpnięte z PR-u środki komunikowania się z mediami. W dalszej części publikacja zawiera analizy najbardziej charakterystycznych sytuacji kryzysowych w Kościele w Polsce po 1989 r.: spór o obecność krzyża w Oświęcimiu, konflikt między organizatorami „Przystanku Woodstock” i „Przystanku Jezus” oraz sposób przeprowadzenia lustracji ks. Michała Czajkowskiego.
Zdaniem autorki, skuteczną komunikację w sytuacji kryzysowej zapewniają: dostarczanie informacji w sposób zupełny, akcentowanie chęci dalszego komunikowania się, rzetelne relacjonowanie wysiłków podejmowanych w celu dotarcia do źródeł kryzysu. Z kolei zatroszczenie się o ofiary sytuacji kryzysowej, poświęcenie im uwagi, troska o wynagrodzenie poniesionych strat - to szansa na szybkie zażegnanie kryzysu. Konieczne jest do tego zaangażowanie się w kryzys najwyższych władz organizacji poprzez obecność na miejscu wydarzeń kryzysowych, ich emocjonalne i fizyczne uczestnictwo w rozwiązaniu problemu oraz okazanie współczucia ofiarom.

Monika Przybysz, „Kościół w kryzysie?”, Biblos, Tarnów 2008.