Częstochowa: 60 lat temu powiedział Bogu swoje "tak"
29 czerwca 1962 r. powiedział Bogu swoje "tak" i trwa w tym do dziś... Ks. kan. Tadeusz Gonera, mimo sędziwego wieku, 60 lat po tym wydarzeniu - dalej, na ile pozwala mu zdrowie - chce cieszyć się ze swojej kapłańskiej drogi życia z innymi. Piękny jubileusz był okazją do dziękczynienia Bogu za wiele lat posługi.
Bp Andrzej Przybylski 28 czerwca, w przededniu 60. rocznicy święceń kapłańskich ks. Gonery, sprawował dziękczynną Eucharystię w Domu Księży Emerytów w Częstochowie, którego to jubliat jest mieszkańcem już przeszło 14 lat. W tej dziękczynnej modlitwie brali udział także rocznikowi bracia ks. Gonery w kapłaństwie: ks. prof. dr hab. Zenon Uchnast, ks. dr hab. Zbigniew Wit oraz ks. kan. Stanisław Sikora.
- W każdym położeniu dziękujcie - to jest wola samego Boga. On chce, żebyśmu Mu dziękowali. Kiedy dziękujemy widzimy, ile mamy. Mimo braków, mimo słabości... Kiedy dziękujemy widzimy, jak bardzo jesteśmy obdarowani - mówił na początku Mszy św. biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej, przekazując również słowa dziękczynienia od metropolity częstochowskiego abp. Wacława Depo. W homilii bp Przybylski nawiązał do kilku wydarzeń z życia jubilata - księdza kanonika, a przede wszystkim na sam dar kapłaństwa - "służby w posłuszeństwie Kościołowi". - Pokolenie ks. kan. Tadeusza to pokolenie, które rozumiało tajemnicę świętości Kościoła. To pokolenie, które od początku kapłaństwa imponowało i mnie. Dziś możemy przeżywać to wielkie dziękczynienie Kościoła za Was - mówił dalej bp Przybylski.
- Kapłaństwo to jest ogromny dar Serca Jezusowego. Ja dziś mogę dziękować za wszystko z całego swojego serca - za przeszło 90 lat życia, za 60 lat kapłaństwa, za 14 lat dobrego życia w Domu Księży Emerytów. Bogu niech będą dzięki - mówił Niedzieli dostojny jubilat ks. kan. Tadeusz Gonera.
Więcej w edycji częstochowskiej Niedzieli datowanej na 10 lipca.
Młodzież chętnie włącza się w przygotowanie szkolnych liturgii
Jubileusz to doskonała okazja, aby zanurzyć się we wspomnieniach, przywołać ludzi i zdarzenia, ale i dostrzec to, co aktualnie wyróżnia szkołę i czyni z niej jedną z atrakcyjniejszych placówek edukacyjnych w regionie
Już od 70 lat kolejne pokolenia uczniów, doskonale przygotowanych do życiowych wyzwań, opuszczają Zespół Szkół nr 1 im. Władysława Grabskiego na lubelskim Podwalu. Uroczysty dzień, pełen wspomnień i podziękowań płynących w stronę kadry pedagogów, społeczność szkoły rozpoczęła Mszą św. w archikatedrze lubelskiej. Pod przewodnictwem bp. Mieczysława Cisło celebrowali ją m.in. bp Ryszard Karpiński oraz kapłani absolwenci. Po Eucharystii zgromadzeni, prowadzeni przez orkiestrę i poczty sztandarowe, przemaszerowali do sąsiadującego z katedrą gmachu szkoły. Tam młodzież wraz z Kamilem Kasprzakiem, nauczycielem języka polskiego i Damianem Antoniem, absolwentem, powitała gości programem pt. „Muzycznych wspomnień czar” oraz zaprosiła na krótki film o historii szkoły.
Europejski Trybunał Praw Człowieka uwzględnił skargi par jednopłciowych, którym polski urząd stanu cywilnego odmówił wydania zaświadczenia o braku przeszkód do zawarcia małżeństwa za granicą - informuje Ordo Iuris.
Sprawa dotyczyła dwóch par jednopłciowych, które bezskutecznie próbowały uzyskać w polskim urzędzie stanie cywilnego zaświadczenia o braku przeszkód do zawarcia małżeństwa w Hiszpanii. Prawo polskie przewiduje wyłącznie możliwość zawarcia małżeństwa przez kobietę i mężczyznę, natomiast prawo hiszpańskie pozwala na to również osobom tej samej płci. Polski USC odmówił wydania zaświadczeń w obu przypadkach, wskazując na sprzeczność intencji wnioskodawców z polskim prawem, które nie przewiduje możliwości sformalizowania związku jednopłciowego. Obie pary próbowały podważyć decyzje USC przed sądami powszechnymi, ale ich odwołania zostały oddalone.
Spoglądanie w niebo nie jest dla księży niczym niezwykłym. Jednak w małym miasteczku Knock w zachodniej Irlandii pewien ksiądz zwrócił się do nieba w zupełnie inny sposób: podarował Irlandii lotnisko. Historia Jamesa Horana to także historia człowieka, który się nigdy nie poddał.
Horan pochodził z prostej rodziny, jego ojciec był drobnym rolnikiem i winiarzem. Urodził się w 1911 roku, a w 1936 roku został księdzem. Już w pierwszych latach posługi duchownego można zauważyć, że podchodził do swoich obowiązków z wielkim entuzjazmem. Zachodnia część Irlandii była (i częściowo nadal jest) bardzo odległa, nie było tam prawie żadnych dużych miast, a środowisko rolnicze nie oferowało perspektyw. Horan nie akceptuje tego ot tak. Zajmuje się budową sali tanecznej, która ma łączyć ludzi, a także zbiera pieniądze podczas podróży po różnych miastach USA. Już wówczas martwił się, że wiele osób wyprowadza się z powodu ubóstwa, i chce poprawić ich warunki życia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
