Wzwiązku ze śmiercią nieodżałowanej i świętej pamięci brata dr. Stanisława Rybickiego - „ostatniego Mohikanina” najstarszej generacji Braci Szkolnych, należy przypomnieć Czytelnikom „Niedzieli”, iż Bracia Szkolni przybyli do Polski - z Wiednia do Lwowa - w 1903 r. Tamże, aż do wybuchu II wojny światowej, prowadzili szkołę z internatem im. św. Józefa, przy ul. Lelewela 9. Również przed wojną prowadzili szkołę z internatem im. ks. Blizińskiego w Liskowie. Następnie w czasie okupacji hitlerowskiej - w ramach tzw. Rady Głównej Opiekuńczej - prowadzili Dom Dziecka w Częstochowie przy ul. Krótkiej 28, gdzie jednocześnie było gimnazjum i liceum tajnego nauczania. Bracia z pełnym poświęceniem narażali życie, zwłaszcza że ukrywali również dzieci i młodzież pochodzenia żydowskiego. Po upadku Powstania Warszawskiego natomiast przez długie miesiące udzielali schronienia inteligencji katolickiej, profesorom i pisarzom z Uniwersytetu Warszawskiego i Poznańskiego.
Po wojnie zaś, w latach 1945-49, w Dusznikach-Zdroju prowadzili szkołę i Dom Dziecka „Orlęta” dla sierot wojny, szerząc oświatę i kulturę na ziemi kłodzkiej. Prowadzili również szkołę z internatem w Lublinie przy ul. Podwale - tzw. Biskupiak.
We wszystkich tych placówkach Bracia Szkolni, oprócz przekazywanej nam na wysokim poziomie wiedzy - zgodnie ze swym posłannictwem - nieustannie wpajali w nas miłość bliźniego, wartości chrześcijańskie i patriotyczne. Pragnąc to, co najcenniejsze, „ocalić od zapomnienia” - za K. I. Gałczyńskim - wdzięczni wychowankowie Braci Szkolnych, rozrzuceni po całym świecie (profesorowie, inżynierowie, lekarze, prawnicy, wojskowi, marynarze, urzędnicy i inni) ufundowali pomnik - dla upamiętnienia działalności Braci Szkół Chrześcijańskich po wsze czasy.
W 2005 r. w Dusznikach-Zdroju na kolejnym zjeździe koleżeńskim wychowankowie Braci Szkolnych dokonali odsłonięcia i poświęcenia pomnika oraz oddali go społeczeństwu.
Nikt nie może zakazać prawem spowiedzi dzieci, a jednak do sejmowej Komisji ds. Petycji trafiła propozycja zakazania osobom poniżej 18. roku życia przystępowania do sakramentu pokuty.
Do Sejmu powrócił pomysł Rafała Betlejewskiego, performera, autora książek i krytyka Kościoła, który twierdzi, że spowiedź jest formą przemocy psychicznej. Pomysł petycji zyskał wsparcie części parlamentarzystów związanych z Koalicją Obywatelską i Partią Zielonych.
Bł. ks. Markiewicz jest patronem roku duszpasterskiego w archidiecezji
Bł. ks. Bronisław Markiewicz - duchowy orędownik i przewodnik.
Błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 r. w Pruchniku. W przemyskim seminarium przygotowywał się do kapłaństwa i wpatrywał w Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Ksiądz Markiewicz przez całe swoje życie zachęcał wiernych, dzieci i młodzież, do uczestnictwa we Mszy św., do częstego, nawet codziennego przyjmowania Komunii św. oraz do adoracji Najświętszego Sakramentu. Starał się kształtować w ich sercach cześć i miłość dla Jezusa Eucharystycznego. Pisał: „Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie zasługuje na cześć najgłębszą i na uwielbienie największe, bo jest Stworzycielem, Panem i Zbawcą naszym, bo umiłował nas miłością najtkliwszą i nieskończoną...”. W zapiskach życia wewnętrznego ks. Bronisław Markiewicz zanotował: „Najwyższa czynność moja Msza św.: już większej godności na świecie nie osiągnę ani nawet w niebie... Biada temu kapłanowi, który sobie cokolwiek innego wyżej ceni...; Msza św. centrum życia mego”. W grudniu 1911 r. ks. Markiewicz ciężko zachorował. Zmarł 29 stycznia 1912 r. w otoczeniu swoich najbliższych współpracowników i wychowanków. Data i miejsce jego beatyfikacji, 19 czerwca 2005 r. w Warszawie, zbiegły się z uroczystą Mszą św. wieńczącą obchody Krajowego Kongresu Eucharystycznego.
„Modlę się, aby dzięki miłosierdziu Boga Ojca Wszechmogącego, zmarły prawosławny arcybiskup Tirany, Anastazy mógł na wieki wychwalać Trójcę Świętą, wraz ze wszystkimi wyznawcami wiary i pasterzami, którzy głosili słowo zbawienia narodom wszędzie i w każdym czasie” - czytamy w papieskim przesłaniu skierowanym na ręce tymczasowo zarządzającego tym Kościołem metropolity Korça, Jana.
Franciszek zapewnia biskupów, duchowieństwo i wiernych Albańskiego Kościoła Prawosławnego o swoich modlitwach za zmarłego. Przypomina, że jego posługa pomogła ludziom na nowo odkryć bogactwo i piękno wiary po latach narzuconego przez państwo ateizmu i prześladowaniach. Wyznaje, że z radością wspomina swe spotkanie ze zwierzchnikiem albańskiego prawosławia podczas swej pierwszej podróży zagranicznej, właśnie do Albanii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
