Reklama

Wiara

11 czerwca

#LudzkieSerceBoga: Odkupienie. Ale z czego? Bóg „związany” miłością

W poprzednim rozważaniu prześledziliśmy agonię Jezusa z medycznego punktu widzenia. Odkryliśmy, że Jego serce dosłownie pękło – zostało zmiażdżone i rozerwało się w wyniku procesów zachodzących w Jego skatowanym i wycieńczonym ciele. Dobrze mieć to w pamięci, gdy dziś chcemy zatrzymać się przy kolejnym wezwaniu z czerwcowej litanii: Serce Jezusa, dla nieprawości naszych starte…

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

Adobe.Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wczorajsze wezwanie mówiło nam, że Serce Jezusa jest „ofiarą grzeszników”. Dziś słyszymy, że zostało „starte”, zmiażdżone „dla nieprawości naszych”.

Co to właściwie znaczy, że Jezus umarł „dla nieprawości naszych”, „za nasze grzechy”? Bo przecież nie to, że Bóg Ojciec koniecznie musiał się na kimś „wyżyć”, obrażony naszym złym postępowaniem! Bez wątpienia za patologiczne uznalibyśmy zachowanie jakiegokolwiek człowieka, który nawet słusznie uważając się za obrażonego, czy skrzywdzonego przez drugiego, egzekwowałby „sprawiedliwość” na kimś trzecim i to w dodatku zupełnie niewinnym. A z pewnością nie jesteśmy lepsi od Pana Boga. A zatem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Jezusowe Serce zostało „dla nieprawości naszych starte” nie dlatego, że Bóg potrzebował satysfakcji. I nie po to nawet, by stało się zadość jakiejś kosmicznej sprawiedliwości. Cenę naszego zbawienia Jezus płaci ze względu na nas, a wręcz niejako nam. To, co stało się podczas krzyżowej agonii z Jego Sercem, stało się dlatego, że On wziął na siebie konsekwencje naszych grzechów. Konsekwencje bardziej, niż karę, jeśli o karze w ogóle można w tym kontekście mówić. Konsekwencje w znaczeniu ostatecznych skutków. W fizycznym, psychicznym i duchowym cierpieniu ukrzyżowanego Pana skupiły się i wydarzyły z przerażającą dosłownością i konkretnością konsekwencje wszystkich naszych grzechów. Grzech bowiem zawsze owocuje śmiercią i prowadzi do śmierci. Choć niemal zawsze popełniamy go, spodziewając się jakiegoś dobra dla siebie, to zawsze ostatecznie okazuje się śmiertelną torturą, która odbiera nam godność i wyniszcza nas na wszystkich poziomach naszej egzystencji.

Jezus, współdzieląc z Ojcem w Duchu Świętym miłość do nas, dobrowolnie wziął na siebie konsekwencje naszych grzechów. Prawo przyczyny i skutku jest jednym z fundamentalnych praw działających w świecie – naszym środowisku życia. W nim także osadzona jest nasza wolność, która z kolei stanowi warunek niezbędny dla tego, abyśmy mogli kochać. Dlatego Bóg „nie może” zignorować konsekwencji naszych grzechów. W tym celu musiałby anulować naszą wolność, a tym samym pozbawić nas możliwości miłowania. W ten sposób nasze istnienie stałoby się tragicznie bezcelowe. A zatem Bóg „znajduje wyjście” z patowej sytuacji naszego grzechu, biorąc jego konsekwencje na siebie w swoim Synu. Nam zaś pozostawia wolność decyzji o tym, czy zechcemy skorzystać ze skutków Jego odkupieńczej męki, także po tym jak ona się wydarzyła.

Reklama

Serce Jezusa, dla nieprawości naszych starte zdumiewa nie tylko tym, co On dla nas wycierpiał. Ale także tym, że z miłości pozostawia nam całkowitą wolność co do tego, co zdecydujemy się zrobić z tym, co On zrobił dla nas. Jezusowa miłość nie szantażuje. On nie mówi: Zobacz, co dla Ciebie zniosłem! Teraz musisz (to czy tamto)! Nie. Mówi: Tak cię kocham. I pragnę twojej miłości. Ale miłość możliwa jest tylko w wolności.

Podziel się cytatem

Dlatego moją męką uwolniłem cię od konsekwencji twoich grzechów, które czyniły cię niezdolnym do życia i do miłowania. Jesteś więc wolny i w tej wolności zrobisz teraz, co zechcesz. Ja „kibicuję” twojej wolności, by wybrała miłość – odpowiedź miłością na miłość, którą Ja kocham ciebie. Do końca będę cię wzywał, zapraszał, przywoływał, byś kochał. Ale jesteś wolny do samego końca, cokolwiek byś wybrał.

Także dlatego w ikonografii Serce Jezusowe często przedstawia się jako oplecione cierniowym wieńcem. Nie tylko w nawiązaniu do korony cierniowej, która wciśnięto Zbawicielowi na głowę po biczowaniu. Te ciernie oznaczają właśnie konsekwencje naszych grzechów, które On wziął na siebie. Ich oplot wokół Najświętszego Serca ma nam zaś uzmysłowić „samozwiązanie” Boga w miłości, która nigdy nie naruszy naszej wolności – choćbyśmy w tejże wolności mieli Go odrzucić.

Dzięki współpracy z Katolicką Rozgłośnią Radiową FIAT w Częstochowie rozważania są dostępne w wersji dźwiękowej, a do wykorzystania duszpasterskiego podczas nabożeństw można je pobrać w wersji pdf.

Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

#LudzkieSerceBoga
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-ludzkieserceboga-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

#LudzkieSerceBoga
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/banerludzkieserceboga-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl

2023-06-10 20:08

Ocena: +65 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#LudzkieSerceBoga: Jego i moje serce – naczynia połączone

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

Adobe Stock

Kto z nas nie doznał w życiu zniewagi, upokorzenia, nie został obrażony, zlekceważony? W świecie przeoranym kosmiczną katastrofą grzechu pierworodnego wyrządzamy sobie najróżniejsze krzywdy i przykrości...

Czasem niechcący, a nieraz w pełni świadomie i z premedytacją. W dawnej polszczyźnie działania, słowa, zachowania, gesty mające na celu obrażenie czy upokorzenie drugiego człowieka opisywano czasownikiem „zelżyć”. Dosłownie znaczy on: uczynić lżejszym, ująć wagi. Dokładnie taki sam źródłosłów ma używane przez nas do dziś „lekceważenie”. Nie chodzi jedynie o niezwracanie na kogoś dostatecznej uwagi. Lekceważę kogoś, to znaczy lekko sobie ważę jego osobę, obecność, godność, znaczenie. Nie mają one dla mnie większego znaczenie, nie odgrywają znaczącej roli w moim myśleniu, decyzjach, postępowaniu. Równie dobrze mogłoby tego kogoś nie być. „Jesteś to jesteś, a jak cię nie ma, to też niewielki kram…” Jednak czasownik „zelżyć” i pochodzący od niego rzeczownik „zelżywość” jest zdecydowanie mocniejszy od „lekceważenia”. Lekceważenie jest bardziej o tym, czego nie robię – e.c. nie słucham, nie zwracam uwagi, nie przejmuję się. Zelżyć kogoś, to podjąć świadome, intencjonalne działanie w celu naruszenia jego „ważności”, godności, znaczenia.
CZYTAJ DALEJ

Zawierzajmy jej te intencje, które nosimy w naszych sercach

2025-02-10 10:16

[ TEMATY ]

Wschowa

s. M. Iwona Król

prooces beatyfikacyjny

Archiwum Sióstr św. Elżbiety

W dziękczynnej Mszy św. uczestniczył Trybunał Diecezjalny oraz Przełożona Prowincji Poznańskiej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety M. Kamila Paszkowiak, Siostra Wikaria M. Samuela Werbińska oraz Siostra Radna M. Emilia Krzyżaniak

W dziękczynnej Mszy św. uczestniczył Trybunał Diecezjalny oraz Przełożona Prowincji Poznańskiej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety M. Kamila Paszkowiak, Siostra Wikaria M. Samuela Werbińska oraz Siostra Radna M. Emilia Krzyżaniak

W kościele pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika 9 lutego była sprawowana Msza św. dziękczynna z okazji II rocznicy otwarcia procesu beatyfikacyjnego Służebnicy Bożej s. M. Iwony Król.

W dziękczynnej Mszy św. uczestniczył Trybunał Diecezjalny oraz Przełożona Prowincji Poznańskiej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety M. Kamila Paszkowiak, Siostra Wikaria M. Samuela Werbińska oraz Siostra Radna M. Emilia Krzyżaniak. Siostra Wikaria M. Samuela, dwa lata temu, pełniąc urząd Przełożonej Generalnej wraz z Zarządem Generalnym, podjęła decyzję o otwarciu procesu.
CZYTAJ DALEJ

Ksiądz Tomasz Duszkiewicz dementuje medialne zarzuty

2025-02-10 14:25

[ TEMATY ]

Lasy Państwowe

FOT. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krakowie

Ksiądz Tomasz Duszkiewicz

Ksiądz Tomasz Duszkiewicz

Ksiądz Tomasz Duszkiewicz dementuje zarzuty dotyczące jego zarobków w dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku. Media zarzucają kapłanowi, iż jako kapelan Lasów Państwowych przez trzy lata zarobił 581 tys. złotych Do tego miał przyjąć inne korzyści i nagrody finansowe.

Media, a wśród nich Gazeta Wyborcza, zarzucają ks. Tomaszowi Duszkiewiczowi, że jako kapelan Lasów Państwowych przez trzy lata zarobił 581 tys. złotych. Do tego miał przyjąć inne korzyści i nagrody finansowe, co łącznie miało dać rzekomo 863 tys. złotych.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję