Wielkopolska - historyczna ziemia plemienia Polan, ziemia Gniezna i Poznania, ziemia pierwszych Piastów, kolebka państwa polskiego. Jej symbolem są prastare, potężne dęby w Rogalinie. One TRWAJĄ przez wieki - z tą ziemią.
26 grudnia 1918 r. w drodze z Paryża do Warszawy przybył do Poznania Ignacy Paderewski, gorący patriota, wielki artysta i mąż stanu, fundator pomnika Grunwaldu w Krakowie. Jego przybycie stało się iskrą, która przyśpieszyła oczekiwany wybuch Powstania przeciw niemieckim okupantom - 27 grudnia. Powstanie, świetnie przez poznaniaków przygotowane, szybko zakończyło się polskim zwycięstwem. Jego dowódcy: mjr Stanisław Taczak i od połowy stycznia gen. Józef Dowbór-Muśnicki. Wyrzucono Niemców z Poznania i innych wielkopolskich miast. Walki na pograniczu trwały do czerwca 1919 r. Wtedy został podpisany traktat pokojowy stwierdzający przynależność Wielkopolski do Rzeczypospolitej. „Wielkopolska ze swej mroczy wolna zmartwychwstaje…” - radosne słowa „Marsza Powstańców Wielkopolskich” Stanisława Rybki. Autor muzyki, Feliks Nowowiejski, twórca melodii nieśmiertelnej „Roty” Marii Konopnickiej, zaśpiewanej pierwszy raz 15 lipca 1910 r. - w 500. rocznicę polskiego zwycięstwa nad germańską, krzyżacką potęgą - przez 500-osobowy chór rodaków przybyłych z trzech zaborów, podczas uroczystego odsłonięcia pomnika Władysława Jagiełły w Krakowie. „Marsza Powstańców Wielkopolskich” nadesłał poznaniak Jerzy Szkudlarz. Serdecznie dziękuję.
Pożegnała nas na zawsze Danuta Rinn. Kochaliśmy ją. Są z nami śpiewane przez nią piosenki. Wśród nich ta, która w smutny i mroczny czas niosła siłę i nadzieję:
„A te skrzydła połamane, deszczem, ogniem wysmagane,
A te skrzydła jeszcze grają, jeszcze polskie pieśni znają.
A te skrzydła jak sztandary niepodległej starej wiary
Jeszcze mają blask, jeszcze mają blask.
A te skrzydła okrwawione, w tylu bitwach poranione,
Choć zmalały, spopielały, jeszcze siły nie straciły,
Jeszcze są, jak dawniej były,
Jeszcze skrzydła dawnej chwały mogą unieść nas!”.
Marsz Powstańców Wielkopolskich
Na pamiątkę dnia 27 grudnia 1918 r.
Słowa: Stanisław Rybka
Muzyka: Feliks Nowowiejski
Hasło dziś rozbrzmiewa: Hej, za broń powstańcy!
Prusak zdzierać chce sztandary, padają ofiary,
Hej, za broń!
Łańcuch bohaterów z piersi murowany,
Broni grodu Przemysława, cześć powstańcom, sława!
Hej, za broń!
Sieką wkoło kule, łamią się bagnety,
Hej, na barykady, druhy! Marsz, powstańcy, zuchy!
Hej, za broń!
Niemca ogień praży, pękają granaty,
Wielkopolski los się waży, więc wszyscy na straży,
Hej, za broń!
Krwawy bój się toczy, już się wróg poddaje,
Wielkopolska ze swej mroczy wolna zmartwychwstaje,
Hej, za broń!
Dzielni Poznańczanie pokazali światu,
jak Prusaka się wypędza, boso, do „hajmatu”,
Hej, za broń!
Pomóż w rozwoju naszego portalu