Reklama

Europa

Abp Szewczuk: „Kluczem naszego zwycięstwa będzie czystość serc”

„Niech czystość serca będzie naszą siłą w tych warunkach wojennych, naszą gwarancją zwycięstwa nad złem” – powiedział w swoim kolejnym przesłaniu wideo zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, abp Światosław Szewczuk . Dzisiaj upływa 67 dzień wojny Rosji z Ukrainą.

[ TEMATY ]

abp. S. Szewczuk

inwazja na Ukrainę

Wikipedia/Олександр Гаврик

Arcybiskup Swiatosław Szewczuk

Arcybiskup Swiatosław Szewczuk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Chrystus zmartwychwstał!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dziś jest 1 maja 2022 r., a Ukraina przeżywa już 67. dzień tej brutalnej wojny, tej konfrontacji naszego narodu z rosyjskim agresorem.

Tej nocy i poprzedniego dnia wschód i południe Ukrainy znów stanęły w płomieniach. W naszą Odessę znów uderzyły pociski, a lotnisko w Odessie zostało zniszczone. Charków i Mikołajów są nadal bombardowane i trafiają w nie różne rodzaje broni.

Ukraina stawia jednak opór. Ukraina walczy i Ukraina się modli. Również armia ukraińska stopniowo wyzwala naszą ziemię od rosyjskiego okupanta.

Wczoraj widzieliśmy radosne nagrania z wyzwolenia przez armię ukraińską kilku wiosek w okolicach Charkowa, skąd Rosjanie zbombardowali to ponadmilionowe miasto. Widzieli łzy radości na twarzach starszych kobiet, które całowały i ściskały swoich wyzwolicieli. Ukraina modli się o zakończenie tej wojny.

Nasze miasto Mariupol nadal jest ostrym bólem, z którego ludzie są ratowani na różne sposoby.... Jednak wróg próbuje wszystkiego, by zamienić miasto w wielki cmentarz, kopie nowe masowe groby, wyszydzając tamtejszą ludność.

Dziś obchodzimy Niedzielę Apostoła Tomasza. To szczególny dzień, w którym czujemy, że zmartwychwstały Chrystus jest obecny pośród nas, we wspólnocie wierzących, wychodząc naprzeciw naszym lękom przez zamknięte drzwi. Przychodzi do naszej niewiary, pozwala się dotknąć i widzi, że nie jesteśmy niedowiarkami, lecz wierzącymi.

W tym dniu świątecznym, w kontekście Białego Tygodnia okresu wielkanocnego, pragnę wspólnie z wami zastanowić się nad ewangelicznym błogosławieństwem o czystym sercu. Chrystus mówi: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”. Wiemy, że oglądanie Boga jest jednym z najważniejszych dążeń każdego człowieka: widzieć Boga, żyć przed Jego obliczem, kontemplować Go, to znaczy być wiecznie szczęśliwym, mieć życie wieczne i być w pełni tego życia. Ale Pan Bóg stworzył człowieka na swój widzialny obraz. A samo serce jest ogniskiem ludzkich myśli i ogólnie rzecz biorąc człowieczeństwa, zwierciadłem, które przedstawia, ukazuje temu światu chwałę niewidzialnego Boga.

Reklama

Św. Ireneusz z Lyonu powiedział, że chwałą Boga jest człowiek, który żyje pełnią życia. I tak ten niewidzialny Bóg staje się widzialny w czystym sercu, co oznacza czystość relacji, postawy człowieka wobec Boga, a tym samym człowieka wobec drugiego człowieka. Gdy Mojżesz szukał oblicza Boga, Wszechmogący objawił mu swoje imię: „Jestem, który jestem” - jestem tu dla Ciebie”.

A bycie ludźmi czystego serca oznacza prawdziwe widzenie Boga obecnego w sercu, budowanie czystej i bezinteresownej relacji z Nim, a nie wykorzystywanie Go jako środka do osiągania własnych celów czy zaspokajania swoich żądz i namiętności. Widzieć Boga w swoim sercu to uczestniczyć w Jego Zmartwychwstaniu. Mówiliśmy już o tym darze zmartwychwstania, który Pan Bóg daje człowiekowi w sakramencie chrztu, i o tym, że pełnia Bożej obecności powinna przejawiać się w naszej relacji z Bogiem i z bliźnimi.

Niech Pan Bóg ukaże swoje oblicze na Ukrainie. Niech błogosławi Ukrainę poprzez ludzi o czystych sercach, którzy nawet w warunkach brutalnej wojny umieją zachować swoją czystość i którzy wpatrują się w oblicze Boga, a następnie widzą Jego obraz w każdym człowieku i starają się Jemu służyć w tym człowieku. Ci ludzie są już błogosławieni, cieszą się czystością swoich serc i widzą Boga.

Wiemy, że nasz błogosławiony męczennik Emilian Kowcz powiedział w obozie koncentracyjnym na Majdanku: „Tutaj widzę Boga – Boga, który jest Jeden dla wszystkich nas”. Ten ojciec potrafił zachować czyste serce nawet w piekle nazistowskiego obozu koncentracyjnego.

Niech czystość serca będzie naszą siłą w tych warunkach wojennych, naszą gwarancją zwycięstwa nad złem. Boże, pobłogosław Ukrainę! Boże, pobłogosław armię ukraińską! Boże, błogosław tym, którzy szukają Twego oblicza! Boże, błogosław tym, którzy czystym sercem wysławiają Twoje święte Imię!

Reklama

Niech błogosławieństwo Pana będzie nad wami, ze względu na jego łaskę i miłość do ludzi, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!

2022-05-01 20:42

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zełenski: uznanie przez Rosję tzw. republik może oznaczać jej jednostronne wyjście z porozumień mińskich

[ TEMATY ]

Ukraina

inwazja na Ukrainę

www.president.gov.ua

Prezydent Ukrainy Wolodymyr Zełenski

Prezydent Ukrainy Wolodymyr Zełenski

Uznanie przez Rosję samozwańczych republik może oznaczać jednostronne wyjście Moskwy z porozumień mińskich w sprawie uregulowania konfliktu w Donbasie - powiedział w nocy z poniedziałku na wtorek prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski.


Podziel się cytatem

Jak dodał, uznanie tzw. DRL i ŁRL może oznaczać jednostronne wyjście Rosji z porozumień mińskich, a także może świadczyć o ignorowaniu decyzji czwórki normandzkiej, obejmującej Francję, Niemcy, Ukrainę i Rosję. "Podkopuje to pokojowe starania i niszczy formaty negocjacyjne" - oświadczył.

CZYTAJ DALEJ

Szkaplerz „kołem ratunkowym”

Szkaplerz to najpopularniejsza obok Różańca świętego forma pobożności maryjnej. Historia szkaplerza sięga góry Karmel w Ziemi Świętej, kiedy to duchowi synowie proroka Eliasza prowadzili tam życie modlitewne. Było to w XII wieku. Z powodu prześladowań ze strony Saracenów bracia Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przenieśli się do Europy i dali początek zakonowi zwanemu karmelitańskim.
W południowej Anglii w Cambridge mieszkał pewien bogobojny człowiek - Szymon Stock, generał zakonu, który dostrzegając grożące zakonowi niebezpieczeństwa, modlił się gorliwie i błagał Maryję, Najświętszą Dziewicę, o pomoc. Pewnej nocy, z 15 na 16 lipca 1251 r., ukazała mu się Najświętsza Panienka w otoczeniu aniołów. Szymon otrzymał od Maryi brązowy szkaplerz i usłyszał słowa: „Przyjmij, Synu najmilszy, szkaplerz Twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla Ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania”. Od tamtej pory karmelici noszą szkaplerz, czyli dwa prostokątne skrawki wełnianego sukna z naszytymi wyobrażeniami Matki Bożej Szkaplerznej i Najświętszego Serca Pana Jezusa, połączone tasiemkami. Słowo „szkaplerz” pochodzi od łacińskiego słowa „scapulae” (plecy, barki) i oznacza szatę, która okrywa plecy i piersi. Papież Pius X w 1910 r. zezwolił na zastąpienie szkaplerza medalikiem szkaplerznym.
Do wielkiej Rodziny Karmelitańskiej chcieli przynależeć wielcy tego świata - królowie, książęta, możnowładcy, ale i zwykli, prości ludzie. Dzięki papieżowi Janowi XXII - temu samemu, który wprowadził święto Trójcy Świętej i wyraził zgodę na koronację Władysława Łokietka - szkaplerz stał się powszechny. Papież miał objawienia. Matka Boża przyrzekła szczególne łaski noszącym pobożnie szkaplerz karmelitański. A Ojciec Święty ogłosił te łaski światu chrześcijańskiemu bullą „Sabbatina” z dnia 3 marca 1322 r. Bulla mówiła o tzw. przywileju sobotnim. Szczególne prawo do pomocy ze strony Maryi w życiu, śmierci i po śmierci mają ci, którzy noszą szkaplerz. Jest to niejako suknia Maryi, czyli znak i nieomylne zapewnienie macierzyńskiej opieki Matki Bożej. Kto nosi szkaplerz karmelitański, ten otrzymuje obietnicę, że dusza jego wkrótce po śmierci będzie wyzwolona z czyśćca. Stanie się to w pierwszą sobotę miesiąca po śmierci. Oczywiście, pod warunkiem, że ta osoba nosiła szkaplerz w należytym duchu i żyła prawdziwie po chrześcijańsku, zachowała czystość według stanu i modliła się modlitwą Kościoła.
Jan Paweł II pisał do przełożonych generalnych Zakonu Braci NMP z Góry Karmel i Zakonu Braci Bosych NMP z Góry Karmel, że w znaku szkaplerza zawiera się sugestywna synteza maryjnej duchowości, która ożywia pobożność ludzi wierzących, pobudzając ich wrażliwość na pełną miłości obecność Maryi Panny Matki w ich życiu. „Szkaplerz w istocie jest «habitem» - podkreślał Ojciec Święty. - Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony lub stowarzyszony w mniej lub więcej ścisłym stopniu z zakonem Karmelu, poświęconym służbie Matki Najświętszej dla dobra całego Kościoła. Ten, kto przywdziewa szkaplerz, zostaje wprowadzony do ziemi Karmelu, aby «spożywać jej owoce i jej zasoby» (por. Jr 2, 7) oraz doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie, by wewnętrznie się przyoblekać w Jezusa Chrystusa i ukazywać Jego życie w samym sobie dla dobra Kościoła i całej ludzkości” (por. Formuła nałożenia szkaplerza).
Papież Polak od wczesnych lat młodości nosił ten znak Maryi. I zawsze zaznaczał, jak ważny w jego życiu był czas, gdy uczęszczał do kościoła na Górce (Karmelitów) w Wadowicach. Szkaplerz przyjęty z rąk o. Sylwestra nosił do końca życia. (Szkaplerz św. Jana Pawła II znajduje się w klasztorze Karmelitów w Wadowicach.) W orędziu z okazji jubileuszu 750-lecia szkaplerza karmelitańskiego pisał, że szkaplerz „staje się znakiem przymierza i wzajemnej komunii między Maryją i wiernymi, a w rezultacie konkretnym sposobem zrozumienia słów Jezusa na krzyżu do Jana, któremu powierzył swą Matkę i naszą duchową Matkę”.
Matka Boża, kończąc swe objawienia w Lourdes i w Fatimie, ukazała się w szatach karmelitańskich jako Matka Boża Szkaplerzna. Wszystkie osoby noszące szkaplerz karmelitański mają udział w duchowych dobrach zakonu karmelitańskiego. Ten, kto go przyjmuje, zostaje na mocy jego przyjęcia związany mniej lub bardziej ściśle z zakonem karmelitańskim. Rodzinę Karmelu tworzą następujące kręgi osób: zakonnicy i zakonnice, Karmelitańskie Instytuty Życia Konsekrowanego, Świecki Zakon Karmelitów Bosych (dawniej zwany Trzecim Zakonem), Bractwa Szkaplerzne (erygowane), osoby, które przyjęły szkaplerz i żyją jego duchowością w różnych formach zrzeszania się (wspólnoty lub grupy szkaplerzne) oraz osoby, które przyjęły szkaplerz i żyją jego duchowością, ale bez żadnej formy zrzeszania się. Do obowiązków należących do Bractwa Szkaplerznego należy: przyjąć szkaplerz karmelitański z rąk kapłana; wpisać się do księgi Bractwa Szkaplerznego; w dzień i w nocy nosić na sobie szkaplerz; odmawiać codziennie modlitwę zaznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa; naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.

Modlitwa do Matki Bożej Szkaplerznej

O najwspanialsza Królowo nieba i ziemi! Orędowniczko Szkaplerza świętego! Matko Boga! Oto ja, Twoje dziecko, wznoszę do Ciebie błagalne ręce i z głębi serca wołam do Ciebie: Królowo Szkaplerza, ratuj mnie, bo w Tobie cała moja nadzieja.
Jeśli Ty mnie nie wysłuchasz, do kogóż mam się udać?
Wiem, o dobra Matko, że Serce Twoje wzruszy się moim błaganiem i wysłuchasz mnie w moich potrzebach, gdyż Wszechmoc Boża spoczywa w Twoich rękach, a użyć jej możesz według upodobania.
Od wieków tak czczona, najszlachetniejsza Pocieszycielko utrapionych, powstań i swą potężną mocą rozprosz cierpienie, ulecz, uspokój mą zbolałą duszę, o Matko pełna litości! Ja wdzięcznym sercem wielbić Cię będę aż do śmierci. Na twoją chwałę w Szkaplerzu świętym żyć i umierać pragnę. Amen.

CZYTAJ DALEJ

Zmarł ks. Alojzy Henel – pierwszy przewodniczący Kościelnej Redakcji "radiowej" Mszy świętej

2024-07-16 18:09

[ TEMATY ]

śmierć

Karol Porwich/Niedziela

W wieku 90 lat zmarł 12 lipca w Krakowie ks. Alojzy Henel CM - wieloletni proboszcz warszawskiej parafii Świętego Krzyża i pierwszy przewodniczący Kościelnej Redakcji Transmisji Mszy świętej przez Polskie Radio. Mszy św. pogrzebowej 16 lipca w kościele księży misjonarzy Matki Bożej z Lourdes na krakowskim Kleparzu przewodniczył emerytowany biskup Paweł Socha CM, po czym doczesne szczątki zmarłego spoczęły w grobowcu Zgromadzenia Misji na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ks. Alojzy Henel urodził się 16 kwietnia 1934 w Brzósce koło Częstochowy. W 1952 wstąpił do Zgromadzenia Misji (CM), w którym 8 grudnia 1957 złożył śluby zakonne a 22 maja 1958 ówczesny administrator apostolski archidiecezji krakowskiej abp Eugeniusz Baziak udzielił mu święceń prezbiteratu. Pierwszą placówką młodego kapłana była w latach 1958-60 parafia w Żaganiu, w której posługiwał jako katecheta, następnie parafia św. Józefa we Wrocławiu (1960-63), po czym w latach 1963-66 kształcił się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując tam magisterium z katechetyki. W latach 1966-75 posługiwał jako duszpasterz w Krakowie: na Kleparzu (do 1968) i w parafii Matki Bożej z Lourdes (do 1975).

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję