Na kampusie UJ

1 czerwca 2005 r. na Kampusie 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie odbyło się uroczyste, bardzo serdeczne, rodzinne spotkanie Mistrza z uczniami i wychowankami. Prof. dr hab. Antoni Jackowski obchodził bowiem swoje 70. urodziny, w obecności kard. Franciszka Macharskiego, przedstawicieli różnych środowisk naukowych Polski, na czele z rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego Franciszkiem Ziejką i rektorem elektem Karolem Musiołem. Przybyli Ojcowie Paulini z okolicznościowym listem przełożonego generalnego Zakonu - o. Izydora Matuszewskiego oraz Przyjaciele i Rodzina. Była to chwila podsumowania dotychczasowego, wyjątkowo bogatego dorobku naukowego Profesora i nakreślenia ambitnych planów na przyszłość. Szanowny Jubilat bowiem, mimo osiągnięcia wieku emerytalnego, jest pełen mocy twórczej, aktywności naukowej, świeżości spojrzenia - czego niejeden młody człowiek mógłby pozazdrościć.

Dziecięcy dług

Prof. Antoni Jackowski urodził się w Dzień Dziecka, 1 czerwca 1935 r., w Brugge w Belgii, w wyjątkowej rodzinie. Jego matka - Maria Modrakowska była znaną w Europie śpiewaczką sopranową, a ojciec przed II wojną światową pełnił misje dyplomatyczne w Belgii i Luksemburgu. W 1939 r. rodzina Jackowskich przybyła do Polski i zamieszkała w Olsztynie pod Częstochową. Tutaj miały miejsce cudowne wydarzenia, które wywarły ogromny wpływ na całe życie Antoniego Jackowskiego. Jako 8-letni chłopiec został on bowiem cudownie uzdrowiony. Było to w 1943 r. Mały Antoni zachorował na gruźlicę kości, chorobę wówczas nieuleczalną. Gdy lekarze nie widzieli dla niego żadnego ratunku, mama podjęła szturm modlitewny do nieba, prosząc Matkę Bożą o pomoc. I stał się cud.
Wcześniej, dzięki nadzwyczajnej opiece Matki Bożej Jasnogórskiej, gestapowcy wstrzymali egzekucję na jego ojcu skazanym na śmierć. Natomiast w 1944 r. niemiecki oficer, słynący z okrucieństwa, darował życie matce Antoniego, w której rozpoznał słynną artystkę, śpiewającą przed wojną w Paryżu.
W podziękowaniu za te ocalenia, zaraz po wojnie rodzina Jackowskich odbyła pielgrzymkę na Jasną Górę, a działalność naukowa Antoniego, przyszłego profesora UJ, stała się wielkim wotum dla Matki Bożej - spłacaniem dziecięcego długu.

Trzy miłości: Kraków, Częstochowa, Uniwersytet Jagielloński

W dniu swoich 70. urodzin prof. Antoni Jackowski, parafrazując słowa hymnu: „przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę”, przyznał się do swoich trzech miłości. W Częstochowie nad Wartą uczęszczał do szkoły powszechnej i do gimnazjum, potem uczył się w Krakowie nad Wisłą i pozostał tam na stałe, na uniwersytecie. Oczywiście, jak każde dziecko, w młodym wieku miał marzenia o swojej przyszłości. Chciał zostać strażakiem, maszynistą kolejowym, partyzantem, marynarzem, dziennikarzem, próbował też swoich sił jako aktor. Zdecydował się jednak studiować geografię. Warto wiedzieć, że uczestniczył w powstawaniu krakowskiej Piwnicy pod Baranami, współtworzył Teatr Dramatyczny UJ, który się potem przekształcił w Teatr 38. W tych środowiskach realizował swoje młodzieńcze marzenia o aktorstwie. Studiował w latach 1954-59 na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jak sam mówi, przeszedł drogę od geografii przemysłu przez geografię turyzmu do geografii religii. W 1972 r. rozpoczął pracę w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, pełniąc funkcje m.in.: dyrektora Instytutu (1991-93, 1999-2005) oraz dziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UJ (1993-99).
Badania prof. Jackowskiego nad geograficznymi aspektami zjawisk i procesów religijnych doprowadziły do utworzenia przez niego nowej dyscypliny nauk geograficznych - geografii religii, czyli geografii człowieka w jego duchowym wymiarze. Dał też podwaliny metodologiczne tej nowej dyscyplinie nauki i doprowadził do utworzenia 1 czerwca 1994 r. przy Instytucie Geografii UJ Zakładu Geografii Religii, którym kieruje osobiście od 1995 r.
W 1994 r. prof. Jackowski zainicjował w Instytucie Geografii UJ interdyscyplinarne Konwersatorium Pielgrzymkowe, a w 1995 r. pod jego redakcją zaczął się ukazywać periodyk naukowy Peregrinus Cracoviensis, poświęcony szeroko pojętej problematyce pielgrzymkowej.

Ponad granicami

Ten wybitny polski geograf, znany szeroko w środowiskach naukowych w Polsce i za granicą, w 1996 r. został mianowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II członkiem tzw. Misji Papieskiej podczas Międzynarodowego Kongresu Mariologicznego na Jasnej Górze, a w 1997 r. został powołany na członka-korespondenta Papieskiej Międzynarodowej Akademii Maryjnej w Rzymie. W latach 1991-93 był przedstawicielem Polski w Komisji Rady Europy ds. Europejskich Szlaków Kulturowych - opracowywał europejskie szlaki monastyczne i pielgrzymkowe. Jest członkiem Komitetu Nauk Geograficznych PAN, Polskiego Towarzystwa Geograficznego i Polskiego Towarzystwa Mariologicznego. Ma imponujący dorobek naukowy, który obejmuje ponad 200 prac.
Miłość prof. Jackowskiego do Częstochowy to przede wszystkim miłość do Matki Bożej Jasnogórskiej. Jej owocem są naukowe opracowania, stanowiące szczególne profesorskie wota. W swoich pracach prof. Jackowski zwraca uwagę na wyjątkową rolę Jasnej Góry w świecie i wskazuje miejsce tego Sanktuarium wśród największych ośrodków maryjnych. Jego publikacje przyczyniły się do odkrycia dla świata fenomenu Jasnej Góry i polskiego pielgrzymowania.

Niespodzianki

Wyjątkowy jest najnowszy - 16. numer periodyku Peregrinus Cracoviensis. Ukazał się w nakładzie 70 zeszytów na 70 lat życia prof. Jackowskiego. Wstęp napisał kard. Franciszek Macharski, a całość zredagował zespół współpracowników Jubilata, który tym razem - po raz pierwszy od 10 lat - pozwolił zespołowi samodzielnie przygotować cały zeszyt. Zostały więc włączone niespodzianki: okładka i odpowiedni tekst dla uczczenia patrona Jubilata - św. Antoniego, Życzenia dla Antoniego - serdeczny wiersz dr hab. Joanny Pociask-Karteczki i najmilszy pomysł - „notatki naukowe” na końcu zeszytu, zawierające utwory dzieci uczniów Profesora.
Niektóre tomy periodyku Peregrinus Cracoviensis prof. Jackowski miał zaszczyt osobiście wręczyć Janowi Pawłowi II. Jako anegdotę przytacza się zdarzenie z Krakowa z 1997 r., gdy Profesor przekazywał Ojcu Świętemu piąty numer, a on zapytał, dlaczego nie otrzymał jeszcze czwartego. Kolejną edytorską niespodzianką jest księga pamiątkowa - 2-tomowe dzieło pt. Geografia i sacrum, dedykowane Jubilatowi, zawierające publikacje przygotowane przez szerokie grono jego przyjaciół, kolegów i uczniów.

Nauka z sercem i duszą

Podczas jubileuszowej uroczystości na Kampusie UJ do wielu odznaczeń państwowych i naukowych, uzyskanych wcześniej przez Profesora, został dołączony srebrny Medal 600-lecia Odnowienia UJ, ofiarowany przez Rektora UJ. Natomiast od prezydenta Częstochowy dr. Tadeusza Wrony otrzymał Medal Jubileuszu 350-lecia Obrony Jasnej Góry. A wśród życzeń, podsumowań i gratulacji zwrócono uwagę na fakt, że im więcej lat przybywa Profesorowi, tym większa staje się jego wydajność naukowa. Ma on wszelkie przymioty dobrego człowieka i sprawnego naukowca. Jest życzliwy bez granic, koleżeński, po ojcowsku zatroskany nie tylko o problemy naukowe, ale również o prywatne sprawy swoich współpracowników, a do tego jeszcze - dowcipny. Ten wymagający badacz, pedant w swojej dziedzinie, inspirujący kolejne roczniki studentów mistrzowskimi wykładami, do nauki dodaje cząstkę profesorskiego serca. Książka, biurko, komputer są dla niego ważne, ale najważniejszy jest drugi człowiek. Można powiedzieć, że to, co dzieje się w nauce, z udziałem prof. Jackowskiego ma zawsze duszę. Tym bardziej więc cieszymy się z wyrażonej publicznie woli tego człowieka niegasnącej pasji - zdecydował bowiem, że na emeryturze poświęci się pracy z młodzieżą i pracy naukowej. A więc - u Profesora bez większych zmian!