Nie ma chrześcijaństwa bez miłości i jej wyrazu: miłosierdzia.
(Z dekretu ks. Edmunda Nowickiego ustanawiającego Związek
Caritas na terenie administratury apostolskiej kamieńskiej, lubuskiej
i prałatury pilskiej w 1946 r.)
W roku Wielkiego Jubileuszu chrześcijaństwa swój jubileusz
świętują poszczególne ruchy i stowarzyszenia katolickie. W kalendarium
naszej diecezji 8 października swój jubileusz obchodzi Caritas diecezjalna.
Jest to ważny dzień nie tylko dla pracowników i ludzi związanych
z Caritas, ale dla wszytskich wiernych, gdyż każdy powołany jest
do realizowania w swoim życiu Chrystusowej miłości - caritas.
Jubileusz jest okazją do wdzięczności i refleksji. Wdzięczność
winniśmy przede wszystkim Bogu za okazywane miłosierdzie. Miłosierdzie
Boga w szczególny sposób uwidacznia się w Roku Jubileuszowym poprzez
możliwość uzyskiwania odpustów. Jednym ze sposobów uzyskania odpustu
jest pełnienie uczynków miłosierdzia.
Także ludziom winniśmy wdzięczność za ich dobroć i życzliwość.
Ks. Zygmunt Zimnawoda - dyrektor Caritas podkreśla, iż wielu wiernych
naszej diecezji jest zaangażowanych w dzieła miłosierdzia chrześcijańskiego.
Działają oni w kilku stowarzyszeniach charytatywnych, kilkudziesięciu
Parafialnych Zespołach Caritas, wielu grupach charytatywnych w parafiach,
jak również indywidualnie w najbliższym sąsiedztwie. Tym wszystkim
winniśmy szczególną wdzięczność. Są jednak tacy, którzy nie mogą
angażować się bezpośrednio w działalność charytatywną. Ich wkładem
w dzieło miłosierdzia są ofiary składane na rzecz ubogich i potrzebujących. "
Szczególną rolę w naszym Kościele diecezjalnym pełni Grono Wspierających
Ubogich - mówi ks. Zygmunt Zimnawoda. - Jest to rzesza kilku tysięcy
ludzi, którzy każdego miesiąca składają swoje ofiary, często wdowie
grosze, by wesprzeć pracę Caritas w diecezji i poszczególnych parafiach.
Trzeba również pamiętać o kilkudziesięciu, a może nawet ponad stu
tysiącach wiernych wspierających dzieła Caritas, kupując świecę Wigilijnego
Dzieła Pomocy Dzieciom, Chleb Miłości czy składając ofiarę do puszki
właśnie w tę niedzielę, która kończy Tydzień Miłosierdzia Chrześcijańskiego.
Mamy świadomość, iż najczęściej są to osoby niezamożne, składające
ofiarę rezygnując z czegoś. Te ofiary są szczególnie cenne i właśnie
za nie jesteśmy najbardziej wdzięczni".
Niewątpliwie najbardziej potrzebną, choć często najmniej
zauważalną grupą, jest niezliczona rzesza osób wspierających dzieła
charytatywne Kościoła swoją modlitwą i ofiarą cierpienia. Zdaniem
Księdza Dyrektora wielu z tych ludzi na pewno nigdy nie poznamy,
ale ich obecność i duchowe zaangażowanie jest na co dzień odczuwalne
w codziennej pracy Caritas Diecezjalnej.
W swojej homilii wygłoszonej podczas Mszy św. sprawowanej
dla uczestników Narodowej Pielgrzymki Polaków do Rzymu, Ojciec Święty
Jan Paweł II po raz kolejny przypomniał, że w Roku Wielkiego Jubileuszu
każdy chrześcijanin jest na nowo wezwany do podjęcia czynów miłosierdzia: "
Rok Jubileuszowy jest szczególną okazją ku temu, aby wszyscy członkowie
wspólnoty Kościoła - duchowni i świeccy - podejmowali dzieła miłosierdzia
wobec braci. Tworząc plany duszpasterskie w kraju, w diecezji czy
parafii, trzeba stale wracać do idei opcji preferencyjnej na rzecz
ubogich i potrzebujących."
Rok jubileuszowy powinien stać się impulsem uwrażliwiającym
wierzących na potrzeby innych ludzi. Jedną z inicjatyw mających pomóc
w kształtowaniu tej wrażliwości w rodzinach jest inicjatywa Caritas
Diecezjalnej nazwana "Całoroczną Skarbonką Dobroci", która jest przedłużeniem
wielkanocnej akcji "Chleb Caritas". W roku jubileuszowym zaproponowano,
aby nie wyrzucać pudełeczka, w którym rozprowadzano chlebki, lecz
wykorzystać je jako skarbonkę, do której składać będziemy ofiary
- owoce naszych wyrzeczeń. Zebrane w ten sposób pieniądze należy
wykorzystać w sytuacji, kiedy spotkamy kogoś potrzebującego pomocy.
Nie wystarczy zatem zebrać pieniądze, trzeba jeszcze umieć dostrzec
potrzebującego i mieć odwagę mu pomóc. Jubileusz Caritas Diecezjalnej
jest dobrym momentem, by zapytać siebie, jak realizujemy ideę "Całorocznej
Skarbonki Dobroci" w swoim życiu lub zdecydować się na jej podjęcie.
Czyny miłosierdzia są niewątpliwie najlepszym świadectwem
bycia chrześcijaninem, gdy płyną wprost z miłości Boga i bliźniego.
Są także najskuteczniejszą metodą ewangelizacji, gdyż pokazują dobroć
i miłość Boga w świecie przesyconym złością i zobojętnieniem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu