Stanowisko Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w omawianym przypadku nie ma żadnego uzasadnienia prawnego.
Umowa dzierżawy gruntów rolnych, uregulowana w kodeksie cywilnym, nie przewiduje żadnej szczególnej formy dla dzierżawy tego gruntu, co oznacza, że może być zawarta w dowolnej formie, również ustnej.
Ze względów dowodowych warto taką umowę zawrzeć w formie pisemnej i ustalić w niej warunki dzierżawy, tj. jakich działek dotyczy, na jaki okres ma być zawarta, kto będzie uiszczał podatki i inne ciężary
związane z użytkowaniem gruntu, np. ubezpieczenie w zamian za używanie i pobieranie pożytków.
Jest to bardzo częsta forma umowy w warunkach wiejskich, kiedy to rolnik, chcąc zwiększyć uprawy, po prostu umawia się z sąsiadem, że będzie użytkował jego grunt, który de facto nie jest uprawiany,
albo rolnik, który stara się o świadczenie emerytalne, obok spełnienia innych warunków, musi zaprzestać użytkowania gruntów. Do tej pory nigdy nie spotkałam się jednak z żądaniem przez organ emerytalny
czy gminny, aby umowa dzierżawy zawarta była w formie aktu notarialnego.
Jak wiadomo, pociąga to za sobą konkretne koszty (w przykładzie wspomniano, że jest to suma ok. 400-500 zł).
Stanowisko Ministerstwa nie ma również podstawy prawnej we wspomnianej ustawie o zasiłkach rodzinnych - art. 23 ust. 5 stanowi delegację dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego
do określenia w drodze rozporządzenia sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych, wstrzymania lub zawieszania wypłaty tych świadczeń, a także sposobu ustalenia dochodu uprawniającego
do świadczeń rodzinnych. Takie rozporządzenie zostało wydane przez ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej w dniu 5 marca 2004 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia
rodzinne (Dz. U. Nr 45, poz. 433). Jakie dokumenty należy dołączyć do wniosku o zasiłek rodzinny, stanowi § 2 rozporządzenia. Nie ma tam wskazania, że w przypadku dzierżawy gruntów rolnych należy do wniosku
dołączyć umowę dzierżawy, zawartą w formie aktu notarialnego. Jedynie ust. 3 art. 2 stanowi, że w przypadku, gdy okoliczności sprawy mające wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych wymagają potwierdzenia
innym dokumentem niż wymienione wyżej, podmiot realizujący świadczenie może domagać się takiego dokumentu. Rozporządzenie nie może być jednak podstawą do żądania umowy w formie aktu notarialnego, bowiem
stałoby to w sprzeczności z kodeksem cywilnym - aktem wyższego rzędu.
Nie można wykluczyć jednak sytuacji, że podmiot uprawniony do wydania decyzji odmówi prawa do świadczenia z tego właśnie powodu. Każda decyzja, obok innych elementów, musi zawierać pouczenie o możliwości
odwołania się od niej. Należy z tego uprawnienia skorzystać i odwołać się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które jest organem wyższego stopnia w indywidualnych sprawach z zakresu administracji
publicznej, należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego.
Proponuję w uzasadnieniu odwołania powołać się na argumenty, które wskazałam wyżej. Uważam, iż są wystarczające dla wykazania niezgodnego z prawem działania Ministerstwa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu