Trybunał Konstytucyjny zwrócił także uwagę na art. 71 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej, który przyznaje matce „przed i po urodzeniu dziecka” „prawo do szczególnej pomocy władz publicznych”. Uprawnienie to łączy się z wyrażoną w art. 18 ustawy zasadniczej ochroną macierzyństwa. Jak już wcześniej stwierdzili sędziowie polskiego sądu konstytucyjnego to na ustawodawcy ciąży obowiązek konkretyzacji tego prawa, ale pomoc dla matki „aby mogła spełnić swoją rolę, nie może być iluzoryczna – ustawa musi zagwarantować jej realny wymiar” (wyrok TK z 13 kwietnia 2011 r., sygn. SK 33/09).

W zeszłorocznym orzeczeniu Trybunał wskazał na potrzebę przeanalizowania, czy obowiązujące rozwiązania prawne w tym zakresie są wystarczające. Zauważono, że „ustawodawca nie może przenosić ciężaru związanego z wychowaniem dziecka ciężko i nieodwracalnie upośledzonego albo nieuleczalnie chorego jedynie na matkę, ponieważ w głównej mierze to na władzy publicznej oraz na całym społeczeństwie ciąży obowiązek dbania o osoby znajdujące się w najtrudniejszych sytuacjach”.

W związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, w stanowisku z 29 października 2020 r. Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny wskazał na konieczność implementacji konkretnych rozwiązań z zakresu m.in. wsparcia matek w trudnych ciążach, szerokiej dostępności hospicjów perinatalnych, rozszerzenia dostępności różnych form pomocy okołoporodowej, a także zwiększenia zaangażowania państwa w zakresie wsparcia rodzin wychowujących niepełnosprawne dzieci oraz stworzenia możliwości pogodzenia pracy zawodowej z opieką nad nimi.

Po 12 miesiącach od wyroku Trybunału widzimy konieczność intensyfikacji i przyspieszenia działań w celu konkretyzacji konstytucyjnych gwarancji godności człowieka i ochrony życia, tak nienarodzonego, jak i już narodzonego. Doceniając działania Rady Ministrów podejmowane w tym zakresie w ostatnich latach, pragniemy podkreślić, że niezbędne jest ukształtowanie dodatkowych rozwiązań osłonowych, które pozwolą wdrożyć w pełni zapisy wyroku sądu konstytucyjnego.

W Kościele Katolickim przypada dziś liturgiczne wspomnienie św. Jana Pawła II, który wielokrotnie i wyraźnie wskazywał na znaczenie budowy „cywilizacji miłości” i „cywilizacji życia”.

Reklama

Podziel się cytatem

W czasie IV Pielgrzymki do Ojczyzny 4 czerwca 1991 r. w Radomiu podkreślał, że „przykazanie NIE ZABIJAJ zawiera w sobie nie tylko zakaz. Ono wzywa nas do określonych postaw i zachowań pozytywnych”. To wołanie jest wciąż aktualne. Musi być dla nas wszystkich, dla polskiego społeczeństwa i świata, zachętą do podejmowania działań na rzecz najsłabszych, w tym matek w trudnych sytuacjach życiowych oraz osób z niepełnosprawnościami.

Piotr Uściński

Przewodniczący zespołu