Było to 1 listopada 1937 roku, kiedy to cztery przyjaciółki w wieku 12-14 lat: Anna Schulte, Greta i Maria Ganseforth oraz Susanna Bruns udały się do kościoła w Heede. Jest to mała wieś, leżąca niedaleko granicy niemiecko – holenderskiej. Dziewczynki chciały się pomodlić za dusze czyśćcowe i ofiarować za nie odpusty. Gdy po nabożeństwie wracały do swoich domów, gdy w pobliżu cmentarza parafialnego ukazała się świetlista postać Kobiety z Dzieckiem na ręku. Działo się to w smutnym czasie, gdy Hitler był w Niemczech u szczytu władzy.

Wiadomość o doznanym przez dziewczynki widzeniu została odebrana przez mieszkańców wioski i miejscowego księdza z niedowierzaniem, a nawet rozbawieniem. Dziewczęta jednak nie załamały się i nadal udawały się do miejsca objawienia, gdzie nadal ukazywała im się Matka Boża... Wkrótce jednak prześmiewcy, widząc wyraźną zmianę w zachowaniu dziewcząt i niezwykłą ich postawę podczas kolejnych objawień, zaczęli traktować je poważnie. I tutaj, podobnie jak w Fatimie, dzieciom zarzucano urojenia psychiczne, prześladowano je, wywożąc poza miejsce objawień, a nawet w czasie wojny wcielając je do armii. Jednak Matka Boża zawsze wracała, aby kontynuować swoje objawienia. Podczas ostatniego spotkania, między innymi powiedziała do nich: „...Pozostańcie oddane Bogu i dobre. Módlcie się często i chętnie różańcem!...”.

Jedna z widzących, Greta Gansforth, stygmatyczka... miała w ciągu swego życia (podobnie jak siostra Łucja z Fatimy) otrzymywać przesłania od Pana Jezusa i Jego Matki. To ona przekazała ostrzeżenie: „Ludzkość nie posłuchała Mojej Matki kiedy objawiła się w Fatimie i nakłaniała do odprawiania pokuty. Teraz Ja sam przychodzę, aby upomnieć ludzi. Czasy są niezwykle poważne ! Ludzie powinni wreszcie pokutować, odwrócić się od swoich grzechów i modlić. W szczególności jak najczęściej powinien być odmawiany Różaniec święty ! Różaniec jest niezwykle potężny w oczach Boga!...”.

Choć swoje zdanie o nadprzyrodzonym charakterze objawień w tym miejscu potwierdzali kolejni biskupi, to w dalszym ciągu brakuje jeszcze w tej sprawie oficjalnego stanowiska Stolicy Apostolskiej. Przesłanie, jakie przez dziewczynki z małej niemieckiej wioski przynosi nam Maryja, niech będzie zachętą do dalszej modlitwy różańcowej.

Czytanki przygotowuje: ks. Krzysztof Hawro/Niedziela

Pomódl się wspólnie z nami. Start transmisji modlitwy różańcowej z Jasnej Góry o godz. 16:00, a o 19.00 tramsmisja nabożeństwa październikowego.

Rozważania różańcowe na 23 października: Różaniec ze św. Janem Pawłem II.

Tajemnice radosne

TAJEMNICA PIERWSZA: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Słuchanie Słowa Bożego

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”. Anioł jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł. (Łk 1, 26-38). Albo: (J 1-5.14; Hbr 1, 1-4. 10, 5-10)

Milczenie

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje. Przyjdź Królestwo Twoje. Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.

Dziesięć „Zdrowaś Maryjo”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 Słowo Przedwieczne, które będąc Synem Bożym, zrodzonym przez Ojca, od wieków stał się z miłości do nas za sprawą Ducha Świętego człowiekiem;

 który będąc w postaci Bożej, ogołocił samego siebie i wyniszczył się dla nas, przyjmując postać sługi;

 na którego Wcielenie Maryja wyraziła zgodę w Zwiastowaniu Anielskim słowami: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego”;

 który idąc na świat, mówił w oddaniu się Ojcu: „Oto idę, abym spełnił wolę Twoją, Boże”;

 Słowo Przedwieczne, Bóg, który w akcie swego największego uniżenia znalazł w osobie Maryi największą pokorę i uniżenie;

 na którego boskie oddanie Maryja odpowiedziała ludzkim, pełnym miłości oddaniem;

 który upodabniając się we wszystkim do ludzi z wyjątkiem grzechu, zaczął żyć pod sercem swojej Matki życiem płodu;

 Syn Boży, ale i Syn Maryi Dziewicy z Nazaretu karmiony w Jej łonie Jej ciałem i krwią ;

 przed którym za Jego uniżenie winniśmy ze wszystkimi istotami niebieskimi, ziemskimi i podziemnymi zginać w największej czci swoje kolana;

 w ciele którego Bóg, Jedyny Syn Ojca, ukazał się naszym oczom i stał się widzialny ku największemu szczęściu ludzi.

Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

TAJEMNICA DRUGA: Nawiedzenie świętej Elżbiety

Słuchanie Słowa Bożego

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. Wtedy Maryja rzekła: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny; święte jest Jego imię – a swoje miłosierdzie z pokolenia na pokolenie [zachowuje] dla tych, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie, jak przyobiecał naszym ojcom Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”.

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. (Łk 1, 39-56)

Milczenie

Ojcze nasz...

Dziesięć „Zdrowaś Maryjo”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 którego Maryja po Zwiastowaniu w Nazarecie nosiła w swoim łonie i była najbliższym świadkiem pierwszych chwil Jego życia na ziemi;

 którego Maryja Matka niosąc szczęśliwa pod sercem, udała się do domu Elżbiety, by tam oglądać dany Jej od Boga znak;

 którego Elżbieta rozpoznała jako Pana Boga Wcielonego dzięki temu, że Duch Święty napełnił ją łaską;

 którego w czasie nawiedzenia przez Maryję Elżbieta uczciła okrzykiem wiary: „błogosławiony owoc żywota Twojego”;

 który będąc jeszcze we wnętrzu Matki w stanie życia płodowego, okazał się łaskawym Zbawicielem dla pozostającego w łonie Elżbiety Jana Chrzciciela;

 w którym rozradował się duch Jego Matki i wielbiła wielkość i miłosierdzie Boga w odczuciu niepojętego szczęścia;

 dzięki któremu Maryja rozeznała, że Ją będą błogosławić wszystkie narody;

 który jako prawdziwy człowiek był dla Matki pewnym ciężarem, choć całkowicie Ją uszczęśliwiającym;

 który sam noszony w łonie Matki jest dla matek oczekujących dziecka przypomnieniem, by dobrym sercem przyjmowały każde życie ludzkie;

 który będąc jeszcze w łonie Matki, inspirował Ją do służebnej miłości w domu Elżbiety.

Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Chwała Ojcu...

TAJEMNICA TRZECIA: Narodzenie Pana Jezusa

Słuchanie Słowa Bożego

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, Jego upodobania”. Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: „Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił”. Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im było powiedziane”. (Łk 2, 1-20). Albo: (Mt 1, 16-25; 2, 1-12)

Milczenie

Ojcze nasz...

Dziesięć „Zdrowaś Maryjo”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 który sam odwiecznie rodzony przez Ojca, narodził się w czasie z Maryi Dziewicy;

 który został ogłoszony światu przez aniołów jako przynoszący ludziom Boże upodobanie i pokój;

 który narodził się w Betlejem w stajni dla bydła, bo nie było dla Niego miejsca w gospodzie;

 którego Maryja porodziła z największą miłością, nosiła, karmiła i wychowywała;

 któremu hołd oddali pasterze z Betlejem i z radością obwieścili światu Jego narodzenie;

 który w osobach Mędrców ze Wschodu objawił się narodom pogańskim;

 który się narodził i wciąż rodzi się w naszych sercach, gdy Go z wiarą i miłością przyjmujemy;  który przez swoje narodzenie stał się Emmanuelem, czyli Bogiem z nami, Bogiem niepojętych bliskości i intymności duchowych;

 który swoim narodzeniem przypomina nam obowiązek ciągłego rodzenia się dla Boga;

 który przez dziecięctwo swoje przypomina nam, że mamy stawać się jak dziecko, aby wejść do Królestwa Bożego.

Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Chwała Ojcu...