Maryja nigdy nie oddaliła od siebie tej prawdy. Doskonale wiedziała, że Bóg nie zostawi Jej, skoro pozwolił, by pod Jej sercem ukształtowało się ziemskie życie Jezusa Chrystusa.

W homilii paschalnej Melitona z Sardes czytamy: On to z Dziewicy wziął ciało On na krzyżu zawisł (…). On to jest barankiem niemym, On jest barankiem zabitym, On to narodził się z Maryi, pięknej owieczki”.

To, co wydarzyło się w Maryi Dziewicy w wyjątkowy sposób - powiada papież Franciszek, „na poziomie duchowym zachodzi także w nas, kiedy z dobrym sercem, szczerze przyjmujemy Słowo Boże i wcielamy je w życie. Wtedy jest tak, jak gdyby Bóg stawał się ciałem w nas. On przychodzi, aby w nas zamieszkać, ponieważ znajduje mieszkanie w tych, którzy Go kochają i wypełniają Jego Słowo. Nie jest to łatwo zrozumieć, ale można to łatwo odczuć w sercu”. Ojciec Święty przypomina nam, że Bóg chce być stale obecny w naszym życiu, tak jak był obecny w życiu Maryi. Maryja otworzyła się na obecność Boga i strumienie Ducha Świętego wypełniły Jej duszę i ciało niczym mistyczny zagon. Ona sama odpowiedziała na ten dar oblubieńczą miłością, aby począć i wydać na świat Chleb żywota: „Łodzią jesteś nazwana, co swój Chleb niesie z wysp najdalszych” – podkreślają to słowa pieśni Alberta Inesa przytoczone w książce A. Borysowskiej. Obecność Boga w życiu Maryi sprawiła, że stała się Ona Matką Nowego Życia – czyli Matką Chrystusa, tego, który sam nazwał siebie życiem i dawcy wszelkiego życia. Scena Zwiastowania to kulminacja tajemnicy Wcielenia, gdy Maryja przez pełne pokory fiat przyjęła Bożego Syna, odwieczne Słowo, które stało się ciałem. Jak pisał Jan Paweł II w encyklice Redemptoris Mater, wolna i świadoma decyzja młodej dziewczyny z Nazaretu „zadecydowała od strony ludzkiej o spełnieniu się Bożej tajemnicy”.

Maryja nigdy nie zapomniała o obfitości łask, jakimi Bóg Ją obdarzył. O Jej świadomości świadczy modlitwa Magnificat: „Uwielbia dusza moja Pana i duch mój rozradował się w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na małość sługi swojej. Oto teraz będą mnie nazywać błogosławioną wszystkie narody” (Łk 1, 46-48).

Podziel się cytatem

Warto wspomnieć, że Niepokalana Dziewica wyśpiewała swoją pieśń uwielbienia już jako wypełniona Chrystusem, powodowana być może poruszeniami Jego Ciała w jej łonie. Dlatego też w encyklice Ecclesia de Eucharistia Jan Paweł II mówi, że „Eucharystia została nam dana, ażeby całe nasze życie, podobnie jak życie Maryi, było jednym «Magnificat»” (VI, 58). I odwrotnie: Maryja została dana chrześcijanom, aby z jej pomocą nosić pod swym sercem Ciało Pańskie.

Ojciec Święty Franciszek przypomina: „Myślimy, że wcielenie Jezusa jest tylko faktem z przeszłości, który nie angażuje nas osobiście? Wiara w Jezusa oznacza ofiarowanie mu naszego ciała, z taką samą pokorą i odwagą jak Maria”.

Niech pokorne naśladowanie Maryi będzie naszym świadectwem obecności Boga w naszym życiu. Pan jest z nami i nie zostawi nas samych.

Czytanki przygotowuje: ks. Krzysztof Hawro /Niedziela

Pomódl się wspólnie z nami. Start transmisji modlitwy różańcowej z Jasnej Góry o godz. 16:00, a o 19.00 tramsmisja nabożeństwa październikowego.

Rozważania różańcowe na 3 października: Aniołowie w tajemnicach Różańca

Życie człowieka zaczyna się faktem poczęcia, narodzenia, a kończy się śmiercią, złożeniem do grobu. Narodzeniu dziecka towarzyszy uczucie radości i nadziei rodziców. Śmierci towarzyszy uczucie bólu i niepewności najbliższych. W chwili śmierci kończy się nasza rola tu na ziemi. Nic nie możemy już więcej dla siebie zrobić. Zostajemy jedynie w pamięci żyjących, w pozostawionych dziełach. Dla naszej duszy śmierć jest przejściem do pełniejszego życia w Bogu, do udziału w Jego chwale. W tajemnicach chwalebnych Różańca św. Kościół, rozważając wydarzenia, które nastąpiły po ukrzyżowaniu i śmierci Chrystusa, wprowadza nas w tajemnice eschatologiczne, w wartości duchowe, nieprzemijające. Rozważmy razem z Aniołami tajemnice chwalebne z życia Chrystusa i Jego Matki i prośmy ich o pomoc w zrozumieniu i zgłębieniu tajemnic naszej wiary.

TAJEMNICE CHWALEBNE

1. Zmartwychwstanie

Chrystus dotrzymuje słowa: „Trzeciego dnia zmartwychwstanę”. Nie dla samego faktu to czyni, ale by dokonało się odkupienie i by umocnić apostołów i nas w wierze, bo jak mówi św. Paweł: „Daremna byłaby nasza wiara, gdyby Chrystus nie zmartwychwstał”. Zmartwychwstanie Chrystusa prowadzi do uwielbienia Boga w Trójcy Jedynego, do oddawania Bogu czci, do otwarcia drogi człowiekowi.

Zmartwychwstanie jest wielką prawdą o Bogu objawioną człowiekowi. Człowiek ograniczony swoimi słabościami nie przyjąłby jej, gdyby Bóg objawił ją wprost. Bóg zna ograniczone możliwości człowieka. Dlatego Chrystus przygotowuje apostołów na przyjęcie Jego męki i śmierci, a także uprzedza ich o swoim zmartwychwstaniu. Bóg wie, że pojęcie zmartwychwstania nie mieści się w granicach ludzkiego rozumu, a osłabiona lękiem wiara apostołów nie pomoże im w przyjęciu tego wydarzenia bez wahania, bez wątpliwości. Dlatego tak, jak w innych ważnych momentach historii zbawienia, tak i tu Bóg posyła Swego Anioła do pustego grobu, by przekazał człowiekowi wolę Bożą, by przygotował go na spotkanie z Chrystusem Zmartwychwstałym, pomógł mu przyjąć wolę Bożą w nowej rzeczywistości.

O mój Aniele, proszę Cię pokornie, ucz mnie w codziennym moim życiu przyjmować z wiarą fakt zmartwychwstania Chrystusa. Ucz mnie zaufania do Boga żywego, do Jego słów przekazywanych mi przez Ciebie. Pomóż mi rozpoznawać Ciebie i Twoją pomoc w mojej codzienności.

2. Wniebowstąpienie

Przez czterdzieści dni po zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się apostołom i mówił o Królestwie Bożym. Gdy wszystko już im przekazał, w ich obecności uniósł się w górę, do nieba. Św. Łukasz pisze: „Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach”. Apostołowie byli ponownie zakłopotani. Przeżywali kolejne rozstanie z Chrystusem, ale jakże inne. Byli wszyscy razem, zjednoczeni, spokojni, w skupieniu wpatrzeni w Chrystusa odchodzącego do Ojca. Dwaj mężowie musieli przypomnieć im rzeczywistość i przypomnieć im, że Jezus ponownie przyjdzie tak samo, jak wstępował do nieba Bóg i tu pomaga człowiekowi w uczestniczeniu w planach Bożych przy pomory aniołów. Choć Dzieje Apostolskie nie mówią wprost o aniołach, to wierzymy, że w osobach dwóch mężów w białych szatach, którzy przystąpili do apostołów, byli aniołowie, którym Bóg zlecił to zadanie.

Aniele mój, podziwiam Cię za bogactwo form. w jakich pokazujesz się człowiekowi, za Twoją dyspozycyjność. Proszę pokornie, ucz mnie całkowitego oddawania się Bogu, wpatrywania się w Siego. Bądź przy mnie w czasie mojej wędrówki ziemskiej aż do spotkania się w niebie z moim Bogiem i Oblubieńcem.

3. Zesłanie Ducha Świętego

Po wniebowstąpieniu Jezusa apostołowie wrócili do Jerozolimy. Razem z Maryją i niewiastami wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie. Zapowiedź Chrystusa, że ześle Ducha Świętego mobilizowała ich do jedności, do trwania na modlitwie. Przygotowywali się do przyjęcia tego wielkiego daru światła i mocy. W dziesiątym dniu oczekiwania Bóg zesłał na nich Ducha Świętego: "Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić".

Apostołowie zgodzili się na Jego działanie w sobie. Zaczęli odważnie głosić nowinę o Królestwie Bożym, choć wiedzieli, że ta odwaga doprowadzi ich do śmierci męczeńskiej.

Anioł nie był potrzebny Bogu w sytuacji, gdy Bóg do człowieka wysłał trzecią Osobę Boską – Ducha Świętego.

O mój Aniele, wiem, że Bóg wysyła do mnie swego Ducha, ale ja nie zawsze jak apostołowie jestem przygotowany na przyjęcie Jego działania, Jego łaski. Proszę Cię, pomóż mi rozeznać w moim życiu działanie Ducha Świętego i działanie ducha ciemności. Mobilizuj mnie do modlitwy, która by mnie przygotowywała do przyjmowania darów Ducha Świętego i do odrzucania złudnych obietnic szatana.

4. Wniebowzięcie

Maryja, Matka Jezusa, Współodkupicielka, ma swe miejsce w Kościele obok swego Syna. Po zakończeniu misji Chrystusa na ziemi, po zesłaniu obiecanego Ducha Pocieszyciela, Jezus Chrystus, Syn Boży. Bóg-Człowiek zabiera swoją Matkę do nieba, by tam dalej służyła człowiekowi, w pełni wielbiąc Boga.

Maryja, jak uczy nas Kościół, została przez aniołów wzięta do nieba z duszą i ciałem. Bóg Ojciec chciał podnieść do najwyższej godności Matkę swego Jedynego Syna, Boga-Człowieka.

Aniołowie towarzyszyli Maryi w ważnych chwilach Jej ziemskiego życia. Wykonując polecenie Boga, byli przy Niej w chwili jej odejścia z tego świata. I razem z Nią wielbią Boga w niebie.

O mój Aniele, liczę na Twoją obecność w chwili mojej śmierci. Proszę Cię pokornie, byś czuwał przy mnie, gdy będę odchodził z tego świata, gdy moja dusza rozstanie się z ciałem. Najbliżsi pochowają moje ciało, oddadzą je ziemi. Duch pójdzie na spotkanie z Bogiem w Twojej wiernej asyście. Już teraz dziękuję Ci, mój wierny Aniele, za troskę o zbawienie mojej duszy, za wszelkie starania, zabiegi o wzrost łaski w moim całym życiu.

5. Ukoronowanie

Maryja, Niepokalanie Poczęta, jako najdoskonalsze stworzenie na ziemi była Matką Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Boga-Człowieka. Dostąpiła również największego zaszczytu i w niebie. Bóg otoczył Ją jako najdoskonalsze stworzenie i Matkę swojego Syna koroną chwały. Wywyższył Ją ponad wszystkie chóry anielskie. Kościół czci Maryję jako Królową nieba i ziemi.

Jako Królowa nieba jest otoczona zastępami aniołów i świętych, którzy za życia ziemskiego szli Jej śladami; pod Jej opieką, u Niej szukali wsparcia, pomocy pośrednictwa.

Maryja Jako Królowa ziemi wyprasza każdemu człowiekowi łaski u swego Syna, o ile Ją tylko o to prosimy. Jest najlepszą Matką, Wspomożycielką. Królową.

O mój Aniele, proszę Cię pokornie, ucz mnie okazywać Maryi Twojej i mojej Królowej, największą cześć i oddanie. Przekazuj Jej moje dobre pragnienia, mój wysiłek w pracy nad sobą, moją troskę o zbawienie własnej duszy, moje wysiłki na rzecz innych, na rzecz rozszerzania się Królestwa Bożego na ziemi. Nie pozwól mi nigdy w moim ziemskim życiu zapomnieć o Twojej i mojej Królowej, o mojej Matce.

Módlmy się: Boże, Ty z podziwu godną mądrością wyznaczasz obowiązki Aniołom i ludziom; spraw łaskawie, aby na ziemi strzegli naszego życia Aniołowie, którzy w niebie zawsze pełnią świętą służbę przed Tobą. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa...

Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikrozancowy"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-rozancowy-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikRóżańcowy" /></a>

---

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikrozancowy"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-rozancowy-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikRóżańcowy" /></a>

---

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl