85. Po owocach ich poznacie - to znaczy: ludzi poznajemy lepiej po ich czynach niż po słowach.
Chrystus pierwszy to stwierdził: „Strzeżcie się fałszywych proroków (...). Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce” (Mt 7, 15-17).
Mówi się też, że niedaleko spada jabłko od jabłoni. Dobro czy zło jest przekazywane już w rodzinie. Trzeba liczyć się z tym, jaki wpływ ma każdy nasz czyn lub każde słowo na nasze najbliższe otoczenie.

86. Są jak wilki w owczej skórze - tak określa się ludzi obłudnych i złych.
Pan Jezus ostrzega swych apostołów: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami” (Mt 7, 15).
Obłuda i fałsz istnieją od zarania ludzkości. Są skutkiem grzechu pierworodnego. Posługują się nimi ludzie będący pod wpływem szatana, przyjmujący w swoim życiu jego strategię. Zadaniem chrześcijanina jest rozpoznanie złych duchów i przeciwstawianie się złu. Należy jednak zawsze oddzielić zło od człowieka, który temu złu ulega.

87. Nikt nie przyszywa nowej łaty do starego ubrania - innymi słowy: są rzeczy niereformowalne.
Ewangelia Chrystusowa jest oparta na Starym Przymierzu Boga z Narodem Wybranym i jak zapewnia Pan Jezus: „Ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się” (Mt 5, 18). Wiemy jednak, że: „Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał Syna swojego (...), abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo” (por. Ga 4, 4-5). Stare Przymierze się wypełniło i nastało Nowe. „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców [naszych] przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna” (Hbr 1, 1-2). Nie można więc nadal tkwić w Starym Testamencie, tak jak „nikt nie przyszywa nowej łaty do starego ubrania (...). Nie wlewa się też nowego wina do starych bukłaków” (por. Łk 5, 36-37). Taka była argumentacja Chrystusa wobec upierających się przy starych przepisach faryzeuszy i uczonych w Piśmie.
W naszych czasach również nie dało się pogodzić systemu komunistycznego z gospodarką wolnorynkową. Tamten system był niereformowalny.

88. Oddać cesarzowi to, co należy do cesarza - czyli rozdzielić władzę świecką od władzy kościelnej.
Odpowiedź Chrystusa dana tym, którzy chcieli Go podchwycić w mowie, dziś często jest jednostronnie interpretowana. Posłuchajmy, co właściwie chciał Pan Jezus powiedzieć: „Zapytali Go: «Nauczycielu (...) czy wolno nam płacić podatek cezarowi, czy nie?». On przejrzał ich myśli i rzekł: «Pokażcie Mi denara. Czyj nosi obraz i napis?». Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga»” (por. Mt 22, 16-21).
Odpowiedź Jezusa Chrystusa należy więc doczytać do końca, pamiętając, że Bogu należy oddawać cześć Mu należną i uznawać Jego władzę nad całym światem.

89. Nie samym chlebem żyje człowiek - człowiek ma jeszcze inne potrzeby, zwłaszcza duchowe.
Kuszenie Pana Jezusa przez szatana obejmuje trzy dziedziny życia człowieka. Jedna z pokus dotyczy potrzeby zachowania życia. „«Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz tym kamieniom, żeby się stały chlebem». Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek»” (por. Mt 4, 3-4).
W Księdze Powtórzonego Prawa słowa, które Chrystus cytuje, brzmią tak: „Nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana” (Pwt 8, 3). A więc chleb nie jest najważniejszy. Chrystus nie chciał czynić cudu dla siebie.

90. Dosyć ma dzień swojej biedy - nie należy się więc zanadto przejmować przyszłością.
Jest to bardzo ważna i praktyczna rada dla tych, którzy ciągle lękają się o swoją przyszłość. Pan Jezus mówi: „Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski żywi je. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? (...) Przecież Ojciec wasz wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boże i Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Dosyć ma dzień swojej biedy” (por. Mt 6, 25-34).

91. Nie jest uczeń nad mistrza - czyli należy zachować hierarchię i szacunek w stosunkach międzyludzkich.
Chrystus kilkakrotnie wypowiada się na ten temat. W Ewangelii według św. Mateusza czytamy: „Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel” (Mt 10, 24-25). Św. Łukasz przytacza takie zdanie Jezusa: „Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel” (Łk 6, 40).
W Ewangelii św. Jana czytamy: „Pamiętajcie o słowie, które do was powiedziałem: «Sługa nie jest większy od swego pana». Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać” (J 15, 20).