Pandemia zwiększyła prześladowania chrześcijan w Indiach
Chrześcijanie w Indiach są coraz bardziej prześladowani. Wpływ na to mają restrykcje sanitarne wprowadzone w związku z pandemią, a brak reakcji władz na akty agresji powoduje u prześladowców poczucie bezkarności. Od grudnia 2020 r. odnotowano w Indiach prawie 400 ataków na wyznawców Chrystusa. W ich wyniku zginęło pięć osób, a sześć kościołów zostało spalonych lub zburzonych.
Zdaniem przedstawicieli Zjednoczonego Forum Chrześcijańskiego, organizacji działającej na rzecz praw mniejszości w Indiach, przyczyną wzrostu liczby aktów agresji są blokady i utrudnienia w transporcie, które uniemożliwiają aktywistom badanie przypadków prześladowania w odległych wioskach. Obostrzenia uniemożliwiły także zbieranie danych na temat przemocy i przekazywanie ich organom ścigania. Dodatkowo ofiary mają ograniczony dostęp do sądów, gdzie mogą uzyskać pomoc.
Zdaniem przedstawicieli Forum pandemia znacznie pogłębiła nacjonalistyczną postawę władz, które coraz częściej wydają zakazy organizowania chrześcijańskich wydarzeń religijnych pod różnymi pretekstami. Wielu chrześcijan jest także niesłusznie oskarżanych o przymusowe nawracanie hinduistów na chrześcijaństwo. Warto jednak podkreślić, że pomimo coraz bardziej rygorystycznych przepisów w tej dziedzinie, żaden chrześcijanin w Indiach nie został dotychczas uznany przez sąd za winnego.
Przyczyną wzrostu agresji jest także niemalże całkowity upadek mediów, które nie nagłaśniają przypadków przemocy. W Indiach zanika wolność słowa. Każdy sprzeciw przedstawiciela mniejszości religijnej wobec decyzji władz jest uznawany za atak na państwo. Dziesiątki naukowców, pracowników socjalnych, studentów i aktywistów zostało zatrzymanych za krytykę rządu. Najsłynniejszym chrześcijańskim więźniem sumienia w Indiach był jezuita, o. Stan Swamy, który zmarł nie doczekawszy uwolnienia. Prawa zakazujące mowy nienawiści są stosowane wybiórczo. Władze dają jasny sygnał, że w odniesieniu do mniejszości religijnych nie będą one stosowane.
W czasie pandemii wielu z nas przewartościowało swoje życie, zmieniło priorytety, poprawiliśmy również relacje z najbliższymi, a zwłaszcza w rodzinie. To bardzo budująca zmiana – podkreśla dr Ewa Giza, lekarz internista, specjalista psychiatra, dyrektor Szpitala MSWiA w Złocieńcu.
Dyrektor Szpitala MSWiA w Złocieńcu, gdzie prowadzona jest rehabilitacja po COVID-19 zaznacza, że pandemia odcisnęła na nas swoje piętno, choć na szczęście nie tylko w negatywny sposób. Zauważalne są również pozytywne aspekty. – Wielu z nas na nowo uzmysłowiło sobie, że niezwykle ważne jest budowanie relacji z najbliższymi, wspólne przebywanie z rodziną, z dziećmi, a gonitwa i kariera nie są najważniejsze. Często właśnie dzięki temu, że więcej czasu spędziliśmy ze sobą, udało nam się porozwiązywać wiele ważnych spraw, przeprowadzić spokojnie rodzinne negocjacje. Wiele osób zbliżyło się do siebie, poznało na nowo i pokochało. Wielu rodziców poprawiło relacje z dziećmi. Zrozumieliśmy, że życie tylko jednym biegunem, na którym znajduje się praca, odpowiedzialność i obowiązki kosztem najbliższych i rodziny, to nie jest dobry kierunek – podkreśla dr Giza.
Spoglądanie w niebo nie jest dla księży niczym niezwykłym. Jednak w małym miasteczku Knock w zachodniej Irlandii pewien ksiądz zwrócił się do nieba w zupełnie inny sposób: podarował Irlandii lotnisko. Historia Jamesa Horana to także historia człowieka, który się nigdy nie poddał.
Horan pochodził z prostej rodziny, jego ojciec był drobnym rolnikiem i winiarzem. Urodził się w 1911 roku, a w 1936 roku został księdzem. Już w pierwszych latach posługi duchownego można zauważyć, że podchodził do swoich obowiązków z wielkim entuzjazmem. Zachodnia część Irlandii była (i częściowo nadal jest) bardzo odległa, nie było tam prawie żadnych dużych miast, a środowisko rolnicze nie oferowało perspektyw. Horan nie akceptuje tego ot tak. Zajmuje się budową sali tanecznej, która ma łączyć ludzi, a także zbiera pieniądze podczas podróży po różnych miastach USA. Już wówczas martwił się, że wiele osób wyprowadza się z powodu ubóstwa, i chce poprawić ich warunki życia.
Uczestnicy konferencji opowiadający o działalności Caritas Archidiecezji Wrocławskiej
Po raz pierwszy w archidiecezji wrocławskiej zbiórka jałmużny wielkopostnej w formie kolekty, tacy zebranej w świątyniach w Środę Popielcową, zostanie w całości przekazana na wsparcie najuboższych w diecezji poprzez dzieła Caritas Archidiecezji Wrocławskiej.
O tym, jakie działania podejmuje nasza Caritas i na co zostaną przeznaczone zebrane środki, opowiadano podczas konferencji prasowej. – Chcemy przypomnieć wszystkim wiernym archidiecezji wrocławskiej, że Caritas to jest nasza wspólna sprawa, nasze dzieło, nasze wyjście do osób, które potrzebują gestu miłosierdzia. Każda jałmużna jest też konkretnym znakiem nadziei dla potrzebujących – a przecież Rok Jubileuszowy ma przywracać nadzieję – podkreślał rzecznik wrocławskiej Caritas Paweł Trawka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
