Na terenie jednostki wojskowej na Majdanku w Lublinie odbyła się kolejna w tym roku akcja honorowego krwiodawstwa żołnierzy 2 Lubelskiej Brygady OT.
Wakacje to czas, gdy brakuje krwi. Regionalne centra alarmują i apelują, by oddawać krew i dzielić się tym cennym darem. Żołnierze WOT bez względu na porę roku, regularnie odwiedzają punkty poboru krwi, organizują zbiórki w swoich jednostkach i zachęcają innych do włączania się w akcje HDK. Dzielenie się krwią jest jednym z ważniejszych zadań terytorialsów i bardzo ważnym aspektem działań przeciwkryzysowych Wojsk Obrony Terytorialnej.
Jedną z ostatnich zbiórek krwi przeprowadzono w czwartek, 15 lipca, na terenie jednostki wojskowej na Majdanku w Lublinie. W przygotowanym przez pracowników RCKiK Lublin punkcie stacjonarnym w koszarach stawiło się 22 żołnierzy z 21 lubelskiego batalionu lekkiej piechoty. W sumie udało się zebrać blisko 9 litrów krwi, które zasilą lokalną stację krwiodawstwa.
Reklama
Jeden z uczestników zbiórki st. szer. Sylwester Pietrynko z 213 kompanii lekkiej piechoty powiedział: - Pierwszy raz oddałem krew podczas służby zasadniczej 26 lat temu i od tamtej pory regularnie oddaję krew. Uważam, że każdy powinien pomagać i namawiam do tego moich kolegów, to niewiele kosztuje, a można realnie pomóc innym. Z kolei st. szer. Marcin Żytomski z 213 klp dodaje: - Zacząłem oddawać krew, gdy wstąpiłem do WOT, namówili mnie koledzy. Wiem, że krew jest bardzo potrzebna, nie można jej kupić, ale można ją przekazać w darze potrzebującym.
Aktualnie w szeregach 2 Lubelskiej Brygady OT zarejestrowanych jest ponad 750 krwiodawców, a ponad 400 z nich oddaje krew regularnie. W ubiegłym roku, lubelscy terytorialsi oddali w sumie ponad 1040 litrów krwi. Od początku działalności 2 LBOT to już ponad 2,5 tys. litrów krwi.
Słowo „Murzyn”, które funkcjonuje w polskim języku od wieków, znalazło się w ogniu krytyki. Ostatnio temat ten stał się przedmiotem gorącej debaty, a w obronie kontrowersyjnego terminu wystąpił prof. Jerzy Bralczyk.
W rozmowie z portalem „Kozaczek” prof. Bralczyk wyraził stanowisko, że termin „Murzyn” ma swoje miejsce w polszczyźnie i nie nosi w sobie negatywnych konotacji. Językoznawca zaznaczył, że dla niego słowo to po prostu odnosi się do pewnych cech fizycznych. „Kiedy widzę osobę czarnoskórą, to w moim języku czy w moim mózgu od razu otwiera się klapka ze słowem ‘Murzyn’. I tak pewnie do śmierci będę miał” – stwierdził. Prof. Bralczyk wspomniał również, że w latach 50. bycie „Murzynem” było postrzegane jako atrakcyjne i egzotyczne.
Oddały życie za ocalenie rodzin i kapłana. Błogosławione męczennice – siostry nazaretanki z Nowogródka są „najcenniejszym dziedzictwem Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu i dziedzictwem całego Kościoła Chrystusowego po wszystkie czasy, a zwłaszcza na Białorusi” – powiedział św. Jan Paweł II.
Kiedy zagrożone było życie rodzin i księdza, siostry nazaretanki postanowiły, że ofiarują swoje życie za uwięzionych. Decyzję tę, w imieniu wszystkich, oznajmiła wobec kapelana i rektora fary, sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza, s. Maria Stella Mardosewicz, przełożona sióstr. „Ksiądz kapelan jest bardziej potrzebny ludziom niż my, toteż modlimy się teraz o to, aby Bóg raczej nas zabrał niż księdza, jeśli jest potrzebna dalsza ofiara” – ogłosiła. 31 lipca 1943 r. siostry otrzymały wezwanie na komisariat. Po wieczornym nabożeństwie 11 sióstr stawiło się na wezwanie. Dwunasta siostra, Małgorzata Banaś (jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2003 r.) nie wróciła jeszcze z pracy w szpitalu. W niedzielę, 1 sierpnia 1943 r., około godziny 5.00 rano, Niemcy rozstrzelali w lesie 11 sióstr nazaretanek.
Najpierw władze polityczne i cywilne kraju, a następnie członkowie lokalnego Towarzystwa Jezusowego. Wśród pierwszych spotkań Franciszka w Dżakarcie, stolicy Indonezji i pierwszym przystanku jego długiej podróży po Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii (2-13 września), nie mogło zabraknąć spotkania za zamkniętymi drzwiami ze współbraćmi jezuitami, co od lat jest tradycją każdej podróży apostolskiej. Papież przyjął 200 z nich, spośród 320 obecnych na całym archipelagu, dziś rano w sali nuncjatury apostolskiej, gdzie wczoraj przyjął ubogich, sieroty, uchodźców i osoby starsze.
Spotkanie trwało godzinę i jak zawsze charakteryzowało się spontanicznym dialogiem z pytaniami i odpowiedziami, osobistymi zwierzeniami i kilkoma żartami. „Luźne, głębokie i wnikliwe spotkanie” podsumował obecny na spotkaniu ojciec Antonio Spadaro, podsekretarz watykańskiej Dykasterii ds. Kultury i Edukacji oraz członek papieskiego orszaku. „To był znajomy moment, jak to zwykle bywa”, wyjaśnił watykańskim mediom jezuita, dziennikarz i teolog. „Papież Franciszek jest zawsze bardzo zrelaksowany, czuje się jak w rodzinie” - powiedział. W szczególności w odniesieniu do swoich indonezyjskich współbraci, wyraził swoje zaskoczenie i radość widząc tak wielu młodych ludzi. „To chyba rzecz, która uderzyła mnie najbardziej, Ojciec Święty zauważył, jak młodzi są jezuici w formacji w Indonezji” - stwierdził o. Spadaro.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
