2 białe
części pora, 20 dorodnych śliwek węgierek, 1 duże, soczyste jabłko,
sok z całej cytryny, 1 łyżeczka cukru pudru, 1 szklanka śmietany
lub śmietany z jogurtem - pół na pół, sól, pieprz, zielenina.
Po dokładnym umyciu kroimy pory w bardzo cienkie krążki (im cieńsze,
tym surówka smaczniejsza), wkładamy do salaterki, oprószamy delikatnie
solą, posypujemy cukrem, odstawiamy - pod przykryciem - na 10 min.
Wypestkowane śliwki kroimy w cienkie paseczki, a jabłko - w cienki "
makaronik" lub ucieramy na tarce z dużymi otworami i od razu kropimy
sokiem z cytryny, by nie ściemniało. Składniki surówki łączymy, zalewamy
lekko spienioną śmietaną, gdy trzeba - delikatnie doprawiamy do smaku,
tuż przed podaniem posypujemy zieleniną.
2 białe części dorodnego pora, 1 pomarańcza, 1 cytryna, 2 łyżki
cukru. Sos:1 szklanka śmietany, 1 łyżka płynnego miodu,
cukier puder, sól, świeżo mielony biały pieprz - do smaku, oraz rodzynki,
płatki migdałowe, siekane orzeszki pistacjowe - do przybrania.
Cytrynę i pomarańczę obieramy ze skórki, usuwamy pestki, biały
miąższ i błonki, kroimy w kostkę, posypujemy cukrem, odstawiamy na
10 min w chłodne miejsce.
Dokładnie umyte pory kroimy w cienkie półplasterki, posypujemy
cukrem pudrem, odstawiamy.
Śmietanę łączymy z miodem, dodajemy w niewielkich ilościach
przyprawy, lekko ubijamy. Spienionym sosem zalewamy połączone składniki
surówki, całość posypujemy - według własnych upodobań smakowych -
rodzynkami, płatkami migdałowymi lub siekanymi orzeszkami z pistacji
i podajemy nie później niż 10 min po przygotowaniu.
Autorstwa Sailko - Praca własna, commons.wikimedia.org
Portret św. Moniki, pędzla Alexandre’a Cabanela (1845)
"Święta kobieta” – można by dziś użyć potocznego określenia, przyglądając się Monice, jej troskom i niespotykanej wręcz cierpliwości, z jaką je przyjmowała.
Nie tylko to było niezwykłe, co musiała znosić jako żona i matka, ale przede wszystkim to, jaką postawą się wykazała i jak ta postawa odmieniła życie jej męża i syna.
Monika. Urodzona ok. 332 r. w mieście Tagasta w północnej Afryce, pochodziła z rzymskiej chrześcijańskiej rodziny. Jednak największy wpływ na jej pobożność miała prawdopodobnie piastunka, stara służąca, która, zajmując się dziewczynką, dbała, by ta ćwiczyła się w pokorze, umiarze i spokoju. Gdy młoda kobieta wychodziła za mąż za rzymskiego patrycjusza, była bardzo religijna, znała Pismo Święte, filozofię, ale przede wszystkim wierzyła, że z Bożą pomocą będzie dobrą, cierpliwą żoną i matką. I była. Jednak jeszcze wtedy nie miała pojęcia, jak dużo ją to będzie kosztowało i jak wielkie owoce przyniesie jej życie.
Przeczytaj także: Monika i Augustyn
Najpierw mąż. Był poganinem, ponadto człowiekiem gniewnym i wybuchowym. Lubił zabawy i rozpustę. Monika potrafiła się z nim obchodzić niezwykle łagodnie. Swą dobrocią i cierpliwością, tym, że nigdy nie dopuszczała do kłótni, a także modlitwami i chrześcijańską postawą spowodowała nawrócenie i przyjęcie chrztu przez męża. Gdy owdowiała w wieku ok. 38 lat, miała świadomość, że mąż odszedł pojednany z Bogiem.
Syn. Monika urodziła troje dzieci: dwóch synów – Nawigiusza i Augustyna oraz córkę (prawdopodobnie Perpetuę). Mimo ogromnego wysiłku włożonego w wychowanie dzieci jeden z synów – Augustyn zapatrzony w ojca i jego wcześniejsze poczynania, wiódł od lat młodzieńczych hulaszcze życie, oddalone od Boga. Kolejne 16 lat swojego wdowiego życia Monika poświęciła na ratowanie ukochanego syna. Śledząc ich losy, trudno pojąć, skąd brali siły na tę walkę, np. ona – by odmówić własnemu dziecku przyjęcia do domu po powrocie z Kartaginy (wiedziała, że związał się z wyznawcami manicheizmu), on – by nią pogardzać i przed nią uciekać. Była wszędzie tam, gdzie on. Modliła się i płakała. Nigdy nie przestała. Wreszcie doszło do spotkania Augustyna ze św. Ambrożym. Pod wpływem jego kazań Augustyn przyjął chrzest i odmienił swoje życie. Szczęśliwa matka zmarła wkrótce potem w Ostii w 387 r.
W niedzielę 7 września na Placu Świętego Piotra w Watykanie odbędzie się kanonizacja bł. Carla Acutisa i bł. Pier Giorgia Frassatiego. Konferencję Episkopatu Polski będą reprezentować bp Grzegorz Suchodolski, bp Piotr Kleszcz OFMConv, bp Tomasz Sztajerwald oraz bp Zbigniew Wołkowicz.
Kanonizacja bł. Carla Acutisa i bł. Pier Giorgia Frassatiego będzie pierwszą za pontyfikatu papieża Leona XIV. uroczystości rozpoczną się 7 września o godz. 10.00 na Placu Świętego Piotra.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
