Od pewnego już czasu rosyjska internetowa strona Instytutu Stosunków Kościelno-Państwowych i Prawa publikuje różnego rodzaju protesty przeciwko zastępcy kierownika Komisji Rządu Federacji Rosyjskiej do spraw Stosunków z Organizacjami Religijnymi - Andriejowi Siebiencowowi. Od prawie że rozprawy prof. A. Wołkowa (O działalności A. F. Siebiencowa w sferze stosunków państwowo-religijnych) do lakonicznych oskarżeń. Mnóstwo ekspertyz, wniosków, replik, potępień i żądań. Nie brak też " twórczości" samego Siebiencowa, który przez 22 lata działał w armii, przez 10 lat w Radzie Najwyższej, na kilku urzędach państwowych równocześnie, zwłaszcza w ostatnich latach. Są to projekty zmiany Ustawy o wolności sumienia i wyznania (kilka poprawianych stosownie do okoliczności wariantów), zamaszyste wywiady i nagła cisza.
Od lektury tych krytyk włos się jeży. Teraz dopiero widać, jak bardzo zmieniła się Rosja. Któryż urzędnik na świecie zebrał tak wielkie pokłosie swej działalności? Czymże sobie zasłużył ten działacz na tak baczną uwagę? Otóż, w niewinnych rękach obrońcy kraju i pokoju na świecie, służących też jako maszyna do głosowania w Radzie Najwyższej, a przede wszystkim do niekończącego się klaskania, skupiła się władza wyższa od potęgi kilku ministerstw razem wziętych: organu koordynującego całość stosunków cerkiewno-państwowych, dawnej Rady do Spraw Religii. Dla nowej, naukowo przygotowanej Rosji tacy partyjniacy są zupełnymi ignorantami w swojej domenie (nawet w zakresie języka rosyjskiego), filarami korupcji. Zdaniem owych "badaczy":
1) stosunek Siebiencowa do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zawiera w sobie zdecydowanie negatywny odcień, związany w ogóle z negatywnym stosunkiem do religii;
2) stosunek Siebiencowa do religii opiera się na arsenale nienawistnych dla religii działaczy struktur KPZR;
3) Siebiencow posługuje się bzdurnymi, bezsensownymi frazami, które stanowią inwektywę dla tradycyjnych religii. I tu docieramy do całej sprężyny tej kampanii: Siebiencow w oczach krytyków jest wrogiem tradycyjnych wyznań religijnych na Rusi, płatnym zwolennikiem mormonów i wszelkich sekt protestanckich, tzw. religii ekstremistycznych. W otwartym proteście-oświadczeniu Stowarzyszenia Ochrony Rodzin i Osób przed negatywnym oddziaływaniem informacyjno-psychicznym stwierdza się, że "Siebiencow napada na Rosyjski Kościół Prawosławny, porównując jego rolę do roli dawnej KPZR. (...) Wojujący ateizm, nienawiść do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, sympatie dla sekt religijnych przemieszały się razem, co jest widoczne w przygotowanym przezeń projekcie ustawy" (psycholog L. W. Kanatowa). Kierownik antysekciarskiego ośrodka "Żyzń" - o. Maksim Obuchow, stwierdza w swym oświadczeniu, że Siebiencow jest znanym skandalistą, dążącym do utrwalenia w Rosji zagranicznych sekt religijnych, którym pozwala się "angażować do swej działalności niepełnoletnie dzieci bez potrzeby zgody rodziców lub opiekunów, co oznacza najprawdziwszą dywersję w stosunku do Rosji, akcję skierowaną ku tworzeniu warunków prawnych celem zniszczenia narodowo-kulturalnej religijnej tożsamości Rosjan i przedstawicieli innych narodowości, to znaczy kulturowe ludobójstwo narodów Federacji Rosyjskiej". Ośrodek "Żyzń" domaga się odrzucenia projektu Siebiencowa i usunięcia go ze stanowiska jako człowieka, który "atakuje Rosyjski Kościół Prawosławny, a głosi panegiryki na cześć sekt zagranicznych" .
A Siebiencow? Zapytany o antykatolicką kampanię w związku z o. Caprio i bp. Mazurem, odpowiedział: "Nie wiem. Sam chciałbym się zorientować. Nie jest wykluczone, że jest to czyjaś niepohamowana nadgorliwość. A może stoi za tym coś mądrzejszego. W każdym bądź razie wydaje mi się, że bez poważnej decyzji państwowej nie należy podejmować żadnych kroków, które mogą być odebrane jako ingerencja państwa w sprawy organizacji religijnych".