- Od niepamiętnych czasów mieszkańcy Piotrkowa przychodząc tutaj, do Klasztoru Ojców Bernardynów, nazywali to miejsce Sanktuarium. Była to zwyczajowa nazwa pobożnego ludu, który tutaj przychodził, bo wierzył, ufał we wstawiennictwo Matki Bożej Piotrkowskiej, którą tutaj w tym miejscu przyzywamy. Cztery wieki obecności Matki Bożej pośród mieszkańców Piotrkowa.To właśnie tutaj, chcemy zawierzać trudne losy naszych rodzin, naszych wspólnot naszej ojczyzny. To właśnie tutaj chcemy, przy Matce Bożej, wypraszać dla siebie potrzebne dary i łaski. Nasi praojcowie pokazali nam Matkę Bożą Piotrkowską, jako szczególną opiekunkę i dlatego tutaj często przychodzili, tutaj się modlili, tutaj rozważali bardzo ważne rzeczy swojego życia i życia całej ojczyzny – mówi o. Micheasz Okoński OFM.

W 2002 roku Ojciec Święty Jan Paweł II podczas swojej ostatniej Eucharystii na ziemiach Polskich poświęcił w Kalwarii Zebrzydowskiej Złote Korony, które rok później - w 1 czerwca 2003 roku arcybiskup Władysław Ziółek uroczyście nałożył na Głowę Jezusa i Maryi w obrazie Matki Bożej Piotrkowskiej, przez to sława malowidła jeszcze bardziej się rozrosła.

- Dzięki życzliwości Metropolity Łódzkiego ten kościół, ta świątynia, która przez wielu nazywana była Sanktuarium stanie się szczególnym miejscem na mapie Piotrkowa Trybunalskiego i na mapie naszej Archidiecezji – dodaje kustosz Sanktuarium.

6 czerwca o godz. 19:00 podczas odpustu ku czci Matki Bożej Piotrkowskiej ksiądz arcybiskup Grzegorz Ryś ustanowi w kościele rektoralnym oo. Bernardynów Sanktuarium Matki Bożej Piotrkowskiej.