Spojrzenie na historię Żytna i jego parafii
Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żytnie
szczyci się jedną z najpiękniejszych świątyń w naszej archidiecezji.
Jest to kościół nie tylko zabytkowy ze względów architektonicznych,
lecz również wyjątkowy z uwagi na historię i związane z nim aspekty
patriotyczne. Nazwa osady Żytno wymieniana jest przy okazji potwierdzenia
darowizny dla Klasztoru Bożogrobowców w Miechowie. Darowizna ta potwierdzona
została w roku 1198 w Jerozolimie. Tym samym, ówczesny właściciel
Żytna wprowadził wieś w samo centrum wydarzeń, jakie rozgrywały się
w Europie średniowiecznej, a w których Polska starała się uczestniczyć
na miarę swoich możliwości.
W 1998 r. Żytno obchodziło 800-lecie swych historycznych
dziejów, upamiętnionych ciekawą monografią w opracowaniu zbiorowym
pod redakcją ks. prof. dr. hab. Jana Związka oraz prof. dr. hab.
A. J. Zakrzewskiego, skąd można czerpać wiadomości na temat tego
miejsca.
Żytno leży między dwiema rzekami: Pilicą i Wartą, usytuowane
na południowy wschód od Radomska. Początkowo należało ono do parafii
w Borzykowej, gdzie w 1210 r. odbył się słynny w dziejach państwa
i Kościoła synod biskupów i zjazd polskich książąt. Początkowo Żytno
posiadało świątynię drewnianą. Kiedy w połowie XIX w. świątynię należało
rozebrać z uwagi na zniszczenia i wiek, podjęto decyzję o budowie
nowego, murowanego kościoła na placu ofiarowanym w pobliżu tutejszego
dworu. Właścicielem dworu był Jan Nepomucen Siemiński. Wprawdzie
zmarł on przed rozpoczęciem budowy, ale ideę wzniesienia świątyni
podjęła wdowa, Franciszka z Dembińskich, która zdecydowała postawić
Dom Boży w ciągu pięciu lat. Położono kamień węgielny, ale roboty
zostały przerwane z uwagi na wybuch powstania styczniowego i związany
z tym kryzys finansowy. Warto zaznaczyć, że zmieniająca się sytuacja
polityczna w kraju znajdowała zawsze swoje odbicie w losach miejscowej
parafii. Najtrudniejsza była sytuacja ludności polskiej w okresie
zaboru rosyjskiego. Podobnie i losy Kościoła katolickiego w tych
okolicach były bardzo trudne. Inwigilacja działalności kościelnej
przez władze zaborcze objęła wszystkie dziedziny aktywności kościelnej.
Odpowiedzią na represje oraz wyrazem patriotyzmu był niemal powszechny
udział w powstaniu.
Reklama
Śladami Sługi Bożej Wandy Malczewskiej
Na tym tle, szczególnie pięknymi zgłoskami wpisuje się w historię Żytna życie i działalność apostołki Eucharystii i mistyczki Wandy Malczewskiej. Swe objawienia miała właśnie w kościele w Żytnie, w którym często modliła się nawet całą noc. Można o tym przeczytać w książce pt. Wanda Malczewska - wizje, przepowiednie, upomnienia, Wrocław 2001. Wanda Malczewska była osobą świecką. Jej autentyczną pobożność i wiarę potwierdzała ożywiona działalność oświatowo-charytatywna wśród miejscowej ludności. Wielka czcicielka Najświętszej Maryi Panny sama dawała przykład życia apostolskiego w poświęceniu i szerzeniu kultu maryjnego. Kiedy ukończono budowę murów świątyni sługa Boża Wanda Malczewska przyczyniła się do ufundowania głównego ołtarza w nowo powstałym kościele. Gotowy po wyposażeniu wnętrza kościół, konsekrowany został pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 30 maja 1885 r. przez biskupa Aleksandra Bereśniewicza.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Łaskami słynący obraz Matki Bożej Szkaplerznej
W wysokiej klasy artystycznej głównym ołtarzu sanktuarium w Żytnie, ponad tabernakulum, znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej Szkaplerznej. Obraz ten, okryty srebrną sukienką, przedstawia postać Najświętszej Maryi Panny trzymającej na ręku Dzieciątko Jezus. Wokół obrazu znajdują się wota, świadczące o doznanych tu przez przyczynę Maryi licznych łaskach. Wizerunek Matki Bożej zasłaniany jest innym obrazem, przedstawiającym św. Wawrzyńca męczennika, pierwszego patrona parafii.
Dzień dzisiejszy sanktuarium
Obecnie Sanktuarium w Żytnie pięknieje z każdym rokiem. Odnowiona
została fasada świątyni, wieże, ołtarz główny z obrazem Najświętszej
Maryi Panny, ambona, chrzcielnica, wystrój prezbiterium, zagospodarowano
otoczenie kościoła i domu kapłańskiego, a także urządzono parking.
Są to sprawy ważne, świadczą bowiem o ofiarności parafian i gorliwości
duszpasterzy. Jednak w wymiarze sanktuarium najważniejszy jest nurt
życia duchowego.
Żytno, jako ośrodek życia religijnego, zwraca naszą uwagę
na dwie najważniejsze tajemnice naszej wiary. Wzór Wandy Malczewskiej
przypomina rolę i znaczenie Najświętszej Eucharystii w życiu chrześcijanina.
Kult Chrystusa w Kościele posiada znaczenie centralne, Kościół jest
nazywany Oblubienicą Chrystusa. Jednak w nurcie chrystologicznym
kryje się także tajemnica Maryi. Ona nas zawsze prowadzi do Swego
Syna. Ona go wskazuje, nie tylko w Kanie Galilejskiej, ze słowami: "
Czyńcie cokolwiek Syn mój Wam powie". (J. 2,5) Ona wskazuje go również
w łaskami słynącym wizerunku w Żytnie. Wzywana tu, jako Matka Boża
Szkaplerzna, wskazuje również na wartość tego świętego znaku, jakim
jest szkaplerz czy medalik.
Możemy zapytać samych siebie, czy rozumiemy znaczenie tych
świętych znaków, które przypominają nam obecność Maryi i Jej opiekę
nad nami. Warto o tym pomyśleć i na nowo podjąć próbę pogłębienia
naszej wiary, także w oparciu o znaki czy symbole, zwane sakramentaliami.