11 lutego br. z okazji 20. rocznicy papieskiego uznania Bractwa "Comunione e Liberazione" sprawowane były dziękczynne Msze św. w całych Włoszech i w 70 krajach na całym świecie, gdzie ruch "Comunione e Liberazione" jest obecny. W katedrze mediolańskiej Mszy św. dla członków Bractwa CL przewodniczył kard. Carlo Martini. Uroczystości upamiętniające tę rocznicę miały miejsce w Madrycie, Nowym Jorku, Waszyngtonie, Moskwie, Ałma Acie, Buenos Aires, Limie, Caracas, Meksyku, Rio, Londynie, Bukareszcie, Budapeszcie, Monachium, Paryżu, Nairobi, Lagos, w Polsce zaś - w Krakowie, Opolu, Świdnicy i Bytomiu. Liczba członków Bractwa wynosi 44 tys. osób. W Polsce Bractwo "Komunia i Wyzwolenie" liczy prawie 1000 osób. Z okazji 20. rocznicy uznania Bractwa "Komunia i Wyzwolenie" Ojciec Święty Jan Paweł II skierował 11 lutego br. list do ks. prał. Luigi Giussaniego - fundatora Ruchu. W liście czytamy m.in.:

Z wielkim zaangażowaniem przyłączam się do radości Bractwa " Comunione e Liberazione" w 20. rocznicę jego zatwierdzenia przez Papieską Radę ds. Świeckich jako stowarzyszenia wiernych na prawie papieskim. Drogi Księże Giussani, już w 1954 r. dał Ksiądz w Mediolanie początek ruchowi CL, który rozszerzył się na inne części Włoch i inne kraje świata. Bractwo przedstawia dojrzały owoc tego ruchu. Z okazji szczęśliwej 20. rocznicy jego zatwierdzenia mam satysfakcję przywołać znaczące etapy kościelnej drogi ruchu, aby podziękować Bogu za to, co zdziałał, z Księdza inicjatywy, Czcigodny Księże Prałacie, i z inicjatywy wszystkich tych, którzy z upływem lat przyłączyli się do Księdza. To jest budująca chwila, przypominanie faktów, poprzez które zamanifestowało się działanie Boga i wspólne uznanie Jego miłosierdzia.
Kiedy sięgamy pamięcią do życia i dzieł Bractwa oraz ruchu, to najpierw rzuca się w oczy zaangażowanie w nasłuchiwanie potrzeb współczesnego człowieka. Człowiek nigdy nie przestaje szukać - kiedy dotyka go dramat przemocy, samotności, poczucie bezsensu, jak również gdy życie upływa mu pogodnie i radośnie, ciągle poszukuje. Jedyna odpowiedź, która może go usatysfakcjonować, zaspokajając jego poszukiwania, wychodzi człowiekowi naprzeciw w spotkaniu z Tym, który jest źródłem jego istnienia i działania. (...)
Trzeba powrócić do Chrystusa, Słowa Bożego Wcielonego dla zbawienia ludzkości. Jezus z Nazaretu, który doświadczył człowieczeństwa jak nikt inny, przedstawia się jako cel każdego ludzkiego dążenia. Tylko w Nim człowiek może osiągnąć pełne poznanie samego siebie.
Wiara jawi się zatem jako autentyczna przygoda poznawcza, nie będąc abstrakcyjnym dyskursem ani pustym sentymentem religijnym, lecz spotkaniem osobistym z Chrystusem, który daje nowy sens życiu. Dzieło wychowawcze, które w środowisku Waszych inicjatyw i wspólnot starali się rozwinąć liczni rodzice i wychowawcy, polegało właśnie na towarzyszeniu braciom, dzieciom, przyjaciołom w odkrywaniu wewnątrz uczuć, pracy, najróżniejszych powołań - głosu, który prowadzi człowieka do definitywnego spotkania z Wcielonym Słowem. Jedynie w Synu Jednorodzonym Ojca człowiek może spotkać pełną i ostateczną odpowiedź na swoje najgłębsze i fundamentalne oczekiwania.
Ten nieustanny dialog z Chrystusem, karmiony modlitwą osobistą i liturgiczną, jest bodźcem dla aktywnej obecności społecznej, jak zaświadcza o tym historia ruchu i Bractwa CL. Istotnie, Wasza historia jest również historią dzieł kultury, caritas, formacji i, z zachowaniem różnicy celów społeczności świeckiej i kościelnej, jest też historią zaangażowania na płaszczyźnie politycznej, a więc na płaszczyźnie z natury pełnej kontrastów, gdzie często niełatwo jest wiernie służyć sprawie i dobru wspólnemu.
W tych 20 latach Kościół był świadkiem, jak w jego łonie powstawało wiele różnych ruchów, wspólnot, stowarzyszeń. Moc Ducha Świętego nigdy nie zaprzestaje prześcigać, nieomal burzyć, zasiedziałych schematów i form życia w przeszłości, ze względu na konieczność wprowadzenia nowych form ekspresji. Ta konieczność jest znakiem żywotnej misji Kościoła, w której Oblicze Chrystusa zaznacza się z pośrednictwem rysów twarzy ludzi każdej epoki i każdej przestrzeni historii. Jakże nie zachwycać się w obliczu tych cudów Ducha Świętego? On działa cuda i o brzasku nowego tysiąclecia przynagla wierzących, aby coraz szerszym frontem kroczyli dalej w budowaniu Królestwa Bożego.
Przed laty, z okazji 30-lecia istnienia ruchu CL powiedziałem Wam: "Idźcie na cały świat, aby nieść prawdę, piękno i pokój, które spotkać można w Chrystusie Odkupicielu" (Rzym,
29 września 1984, nr 4). Na początku trzeciego tysiąclecia chrześcijańskiej ery, z mocą i wdzięcznością powierzam Wam na nowo to samo zadanie. Nakłaniam Was do świadomej współpracy w dziele misyjnym diecezji i parafii, rozszerzając odważnie czyn misyjny aż po krańce ziemi.