Ceremonia powitania dokonała się w Boguchwale. Jest to parafia starodawna, dawna Pietraszówka, reerygowana w 1461 r., która po wiekach została przemianowana przez kolejnego właściciela Teodora Lubomirskiego na Boguchwałę. Kościół stary, poświęcony w 1729 r. pw. św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, nie mieścił parafian. W 1983 r. podjęto myśl o budowie nowego. Stara świątynia stała się zabytkiem.

16 maja Obraz Matki Bożej wprowadzono procesyjnie na rękach przedstawicieli różnych stanów, w tym rodziców kapłanów. Tradycyjna uroczystość udzielania sakramentu bierzmowania, który przyjęła ponad setka młodzieży, miała miejsce dzień wcześniej i celebrował ją bp Edward Białogłowski. Niezwykłą chwilą w dniu nawiedzenia było poświęcenie nowej kaplicy-ołtarza Matki Bożej Częstochowskiej, której fundatorami, projektantami i twórcami są parafianie. Kaplica skonstruowana na wzór Jasnogórskiej została pomyślana jako miejsce szczególnego kultu Matki Bożej Królowej Polski. Bp Kazimierz Górny ujawnił, że pragnie tu przybywać na modlitewne czuwania.

17 maja Cudowny Wizerunek zagościł w Zwięczycy. Parafia ta istniała przed wiekami, ale od groźnego najazdu Tatarów w 1624 r., kiedy na naszych ziemiach spłonęło kilkaset wsi, nie miała kościoła. Po 350 latach w 1974 r. została erygowana parafia pw. św. Józefa, wyodrębniona z rzeszowskiej fary, a pod opiekę oddana księżom saletynom. Oni także przygotowali parafian na spotkanie z Matką Bożą. W uroczystości uczestniczyło wiele dawnych mieszkańców Zwięczycy, którzy przybyli z różnych okolic. Wędrówka na ceremonię nawiedzenia była dla nich powrotem w rodzinne strony, a to podwoiło wzruszenia. Obok darów duchowych spisanych w Księdze trwałą pamiątką pozostanie okolicznościowa tablica.

Dominikanie, którzy przed kilkunastu laty zawitali do Rzeszowa i celebrowali nabożeństwa w małej "szopce", przywitali Matkę Bożą w okazałym, surowym, ale monumentalnym kościele pw. św. Jacka. Cudowna Ikona wniesiona procesyjnie umieszczona została w misternie skonstruowanym ołtarzu z kwiatów. Po uroczystej Eucharystii czuwanie modlitewne rozpoczęły dzieci. Kolejno przybywały różne stany i grupy. Świątynia jest wotum wdzięczności dla Matki Bożej, także za nawiedzenie.

Parafia pw. Matki Bożej Saletyńskiej w Rzeszowie powitała Jasnogórski Wizerunek w niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Pięknie udekorowana świątynia zwracała uwagę mieszkańców osiedla i przejezdnych. Wyniosłe mury w konstrukcji przypominające otwartą muszlę zostały udekorowane kwiatami, a na wysokim frontowym balkonie wyrosła okazała brzózka nad transparentem o symbolicznych słowach: "Maryjo, Krzewie gorejący Mojżesza". Księża Misjonarze Saletyni przybyli do Rzeszowa z Dębowca i zajmowali się chłopcami pozbawionymi opieki. W 1949 r. powołani zostali do prowadzenia parafii, a w 1976 r. rozpoczęli starania o zezwolenie na budowę świątyni. Starsi mieszkańcy osiedla pamiętają, ile trzeba było trudu i odwagi, by uratować plac pod tę budowlę. Dziś jest miejscem szczególnego kultu Matki Bożej z La Salette i wspaniałym obiektem nowoczesnej sakralnej architektury. Cudowny Obraz stanął w prezbiterium, symbolizującym wzniesienia skalne miejsca objawień.

Mszę św. koncelebrowali pod przewodnictwem bp. Edwarda Białogłowskiego miejscowi kapłani, a także przybyli na ten dzień wychowankowie tej parafii: obecny prowincjał ks. Józef Krzyszycha, ks. Ernest i ks. Zbigniew Ligęza - misjonarze z Madagaskaru.

Gdy trwały czuwania przed Cudownym Obrazem u Saletynów już dekorowano drogę wędrówki do kościoła garnizonowego pw. Matki Bożej Królowej Polski w Rzeszowie. Okoliczne domy przy ul. Dąbrowskiego zostały bogato przystrojone. Wersety Litanii Loretańskiej włączały każdego przybywającego na spotkanie w nastrój modlitwy. Obraz witała wojskowa orkiestra, a przy ołtarzu na straży stanęli żołnierze 21. Brygady Strzelców Podhalańskich. Parę miesięcy wcześniej poświęcona została nowa kaplica, raczej komnata Matki Bożej Ludźmierskiej z figurą poświęconą przez Jana Pawla II. W ten sposób budzący naszą sympatię Podhalańczycy, choć oddaleni od Podhala, zyskali miejsce kultu swej Patronki, a kaplica stała się wotum wdzięczności za nawiedzenie.

Po 3 dniach pobytu w mieście Ikona Matki Bożej wróciła na wieś, niezwykle piękną o tej porze roku. Powitana została 21 maja w Mogielnicy, w świątyni pw. Podwyższenia Krzyża Świętego i Najświętszej Maryi Panny - Matki Kościoła. Mieszkańcy tej miejscowości musieli w przeszłości pokonywać długą drogę, by dotrzeć do kościoła w Boguchwale albo w Niechobrzu.

W 1981 r., w czasie wielkich przemian rozpoczęto budowę kościoła i erygowana została parafia. W czasie nawiedzenia wierni parafianie trwali na modlitwie na nowej marmurowej posadzce. Z racji wizyty Obrazu Matki Bożej ufundowali pamiątkową tablicę pierwszemu proboszczowi, śp. ks. Franciszkowi Boguniowi, a jako wotum wdzięczności za dary nieba spływające przez ręce Maryi, zagrały nowe organy.

Wierni sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Niechobrzu powitali Matkę Bożą 22 maja. Jest to parafia erygowana w 1948 r. To przykład nowoczesnego budownictwa sakralnego, wykorzystującego naturalne materiały i wzory sztuki ludowej. Obraz witał ks. dr Jan Koc w licznej asyście. Ksiądz Proboszcz patronujący w naszej diecezji duszpasterstwu rodzin, wykorzystał spotkania modlitewne dla ubogacenia rodzin. Czuwanie kończyło się błogosławieństwem rodzin, a wieczorne nabożeństwo na cmentarzu było nabożeństwem wdzięczności przodkom za dar wiary. Zamiast tradycyjnego kosza na dary duchowe postawiono, jak w Kanie, stągiew, z nadzieją, że dary się pomnożą i wszystkich odmienią.

Wola Zgłobieńska - parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski także młoda, erygowana w 1983 r., przeżyła nawiedzenie 23 maja.

Zgłobień - parafia pw. św. Andrzeja Apostoła, erygowana w XIV w. Po spaleniu kościoła przez Tatarów, przez 100 lat parafianie chodzili do kościoła w Zgłobniu. W 1711 r. rozpoczęto budowę nowej murowanej świątyni, która poddawana jest rozbudowie i konserwacji.

Zabierzów to ostatnia parafia dekanatu Rzeszów IV na drodze nawiedzenia. Erygowana w 1409 r. przechodziła różne koleje związane z historią naszej ziemi. Obecny kościół pw. Wszystkich Świętych powstał w 1719 r. i odtąd nieco rozbudowany służy mieszkańcom Zabierzowa, Racławówki, Nosówki i Kielanówki. Mieszkańcy tych wsi i przysiółków przeżyli wspólnie radość nawiedzenia i pożegnali uroczyście 26 maja Cudowną Ikonę wędrującą do dekanatu trzciańskiego.