1. Dzisiejsza audiencja generalna, która przypada w Środę Popielcową, naznaczona jest szczególnym duchem modlitwy, refleksji i pokuty. Wraz z całym Kościołem rozpoczynamy czterdziestodniową drogę przygotowania do Wielkanocy, przeżywając wymowny znak posypania głowy popiołem, któremu towarzyszy napomnienie Chrystusa: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!" (Mk 1, 15). W ten sposób każdemu człowiekowi zostaje przypomniana jego sytuacja grzesznika oraz konieczność pokuty i nawrócenia.
Wiara chrześcijańska przypomina nam, że to mocne wezwanie do odrzucenia zła i do czynienia dobra jest darem Boga, od którego pochodzi wszelkie dobro w życiu człowieka. Wszystko ma początek w bezinteresownej inicjatywie Boga, który stworzył nas do szczęścia i ukierunkowuje wszystko ku prawdziwemu dobru. Swoją łaską uprzedza On nasze pragnienie nawrócenia i towarzyszy naszym wysiłkom, które zmierzają ku pełnemu przylgnięciu do Jego zbawczej woli.
2. W ogłoszonym kilka dni temu Orędziu na Wielki Post chciałem wskazać całemu światu katolickiemu temat bezinteresownej inicjatywy Boga w naszym życiu, która jest fundamentalnym elementem całego objawienia biblijnego. Wielki Post jest "opatrznościową okazją do nawrócenia", gdyż "pomaga nam kontemplować zadziwiającą tajemnicę miłości", w świetle której Jezus nas napomina: "Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!" (Mt 10, 8). W ten sposób droga Wielkiego Postu ukazuje się nam w swej najgłębszej rzeczywistości jako "powrót do źródeł wiary, gdyż rozważając niezmierzony dar łaski, którym jest Odkupienie, nie możemy nie zdawać sobie sprawy z tego, że wszystko to zostało nam dane dzięki pełnej troski i miłości inicjatywie Boga" (Orędzie na Wielki Post, 1, L´Osservatore Romano, 6 lutego 2002, s. 5).
Św. Paweł Apostoł wyraża tę prawdę o bezinteresowności łaski Boga, który pojednał nas ze sobą z miłości, doniosłymi i aktualnymi słowami. Przypomina bowiem, że "nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami" (Rz 5, 7-8). Ten Bóg, który stworzył nas ze swej niezmierzonej miłości, i który również z miłości przeznaczył nas do pełnej komunii z sobą, oczekuje od nas hojnej, wolnej i świadomej odpowiedzi.
3. Droga nawrócenia, którą dziś z ufnością podejmujemy, w pełni zgodna jest z tym pierwotnym planem miłości i bezinteresowności. Czyż jałmużna oraz gesty miłosierdzia, które jesteśmy zobowiązani pełnić zwłaszcza w tym czasie pokuty, nie stanowią odpowiedzi na bezinteresowną łaskę Bożą? Jeżeli darmo otrzymaliśmy, darmo też winniśmy dawać (por. Mt 10, 8).
Społeczność współczesna odczuwa głęboką potrzebę nowego odkrycia wartości bezinteresowności, zwłaszcza że w naszym świecie wydaje się tryumfować logika naznaczona wyłącznie poszukiwaniem zysku i zarobku za wszelką cenę. Wobec rozpowszechnionego mniemania, że każdy wybór i gest winny kierować się logiką rynku i że winno panować prawo jak największego zysku, wiara chrześcijańska na nowo proponuje ideał bezinteresowności, oparty na świadomej wolności osób kierujących się autentyczną miłością.
Zawierzmy te czterdzieści dni intensywnej modlitwy i pokuty Dziewicy Maryi, "Matce Pięknej Miłości". Niech Ona nam towarzyszy i prowadzi nas do godnego uczczenia wielkiej tajemnicy Paschy Chrystusa, najwyższego objawienia bezinteresownej i miłosiernej miłości Ojca Niebieskiego.
Życzę wszystkim dobrego przeżycia okresu Wielkiego Postu!

Z oryginału włoskiego tłumaczył O. Jan Pach - paulin