W uroczystości uczestniczyli m.in.: Kapituła Radomszczańska, kapłani, którzy pochodzą z parafii i ci, którzy posługiwali tu w minionych latach oraz wierni świeccy.

Liturgia rozpoczęła się przed zamkniętymi drzwiami świątyni od powitania abp. Depo. – Na początku były tu tylko pola, kilka bloków, ok. 100 mieszkańców i plany budowy dużego osiedla. Trzeba było wielkiego zawierzenia Bogu, wyobraźni i gorliwości, by zobaczyć w tym miejscu piękny kościół. Modlitwa, ofiarność i trud zaowocowały kościołem w pełni wyposażonym i pięknym – przypomniała jedna z parafianek. – Pragniemy oddać nasz kościół Bogu przez akt uroczystego poświęcenia – podkreśliła.

Odczytując wezwanie z obrzędu poświęcenia kościoła, abp Depo zachęcił wiernych do pobożnego udziału w liturgii i wsłuchania się w słowa Boże, „aby nasza wspólnota odrodzona w jednym źródle chrzcielnym i karmiona Eucharystią przy tym samym stole Pańskim rosła na duchową świątynię i wzrastała w nadprzyrodzonej miłości, gdy gromadzi się przy jednym ołtarzu”.

Następnie delegacja parafian przekazała metropolicie częstochowskiemu klucze do kościoła, a duchowny otworzył jego drzwi.

Po wejściu do świątyni abp Depo prosił, „aby pokropienie nas i ścian tej świątyni było znakiem przypominającym sakrament chrztu, w którym obmyci z grzechu staliśmy się w Chrystusie świątynią Twojego Ducha. Spraw, abyśmy z wszystkimi braćmi, którzy w tym kościele będą sprawować święte sakramenty, doszli do niebieskiego Jeruzalem”. Następnie pokropił wodą święconą ołtarz, lud i ściany kościoła. Obrzęd zakończyła modlitwa: „Bóg Ojciec miłosierdzia niech będzie zawsze obecny w tym domu modlitwy, a łaska Ducha Świętego niech oczyści żywą świątynię, którą my jesteśmy”.

W homilii metropolita częstochowski zaznaczył, że radość i wdzięczność za świątynię wypowiadamy „w duchu wiary w Opatrzność Bożą, która jest miłosną troską Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego”. Dziękował za ks. kan. Romana Kubiaka, organizatora życia religijnego parafii, budowniczego świątyni i pierwszego proboszcza wspólnoty.

– Z radością i wdzięcznością wobec Boga i ludzi, pośród kapłanów pracujących w tej wspólnocie i pochodzących z niej, sprawuję tę uroczystą liturgię w zjednoczeniu wiary. Dzisiaj wspólnie potwierdzamy naszą przynależność do Chrystusa. Nasze pochodzenie jest od Chrystusa, dlatego w Nim, przez Ducha Świętego, jesteśmy Kościołem – podkreślił abp Depo.

Duchowny przywołał słowa Benedykta XVI, którymi ówczesny papież zwrócił się do młodych na Błoniach krakowskich w 2006 r.: „Jezus niejednokrotnie jest ignorowany, jest wyśmiewany, jest ogłaszany królem przeszłości, (...) a tym bardziej nie jutra, jest spychany do lamusa spraw i osób, o których nie powinno się mówić na głos i w obecności innych. Jeśli w budowaniu domu waszego życia napotykacie na tych, którzy pogardzają fundamentem, na którym budujecie, nie zniechęcajcie się”. – Jakżeż dzisiaj te słowa mocno powracają do ludzi młodych naszej ojczyzny – zauważył abp Depo.

Za papieżem emerytem wskazał na konieczność wzrostu żywej wiary i konfrontowania jej „z niewiarą innych”. Cytując go, apelował, aby nie zrażać się przeciwnościami. „Budowa na skale to nie ucieczka przed żywiołami, które są wpisane w tajemnicę człowieka. Budować na skale znaczy liczyć na świadomość, że w trudnych chwilach można zaufać pewnej mocy” – przypomniał nauczanie Benedykta XVI.

Metropolita częstochowski odniósł się również do fragmentu Ewangelii według św. Mateusza, w którym Piotr wyznaje wiarę w Jezusa jako Mesjasza. Duchowny wskazał na Chrystusa „jako żywy kamień, odrzucany przez ludzi, a u Boga drogocenny i wybrany, fundament, który założył sam Bóg” oraz na Piotra, czyli Opokę, „który przetrwa wszystkie burze i dziejowe zawieruchy, albowiem bramy piekielne go nie przemogą”.

„Nie lękajcie się budować waszego życia w Kościele i z Kościołem! Bądźcie dumni z miłości do Piotra i do Kościoła, który został mu powierzony. Nie dajcie się zwieść tym, którzy chcą przeciwstawić Chrystusa Kościołowi!” – wzywał ponownie za Benedyktem XVI abp Depo. Nawiązując do jego słów, podkreślił, że dom warto budować tylko na skale, którą jest Chrystus, a oprzeć wszystko należy na skale, którą jest Piotr.

„Wy młodzi poznaliście dobrze Piotra naszych czasów. Dlatego nie zapomnijcie, że ani ten Piotr, który przygląda się naszemu spotkaniu z okna Boga Ojca, ani ten, który teraz stoi przed wami, ani żaden następny nigdy nie wystąpi przeciwko wam ani przeciw budowaniu trwałego domu na skale. Co więcej, sercem i obiema rękami będzie wam pomagał budować życie na Chrystusie i z Chrystusem” – cytował dalej Benedykta XVI metropolita częstochowski.

Do wiernych parafii św. Jadwigi Królowej w Radomsku duchowny odniósł słowa ks. Piotra Skargi: „Ci, którzy Panu Bogu kościoły widome budują, pierwej kościół serdeczny w sobie zbudowali”. W tym kontekście zwrócił uwagę na konieczność przekazywania dla kolejnych pokoleń ofiarności i pracy osób, które projektowały, wykonywały i upiększały nowo konsekrowany kościół. – Trzeba, aby w tym wdzięcznym wspomnieniu i modlitwie mieli swoje miejsce kapłani na czele z ks. abp. Stanisławem Nowakiem, ks. kan. Romanem Kubiakiem, wszystkimi, którzy tutaj pracowali i pracują, jak również ci, którzy wywodzą się z tej wspólnoty przez dar powołań i misji – stwierdził abp Depo.

Hierarcha dziękował „za kościół św. Jadwigi Królowej i za wszystkie kościoły Radomska, które obrały ją za patronkę we wszystkich sprawach odnoszących się do Boga i ludzi”.

Homilię zakończył modlitwą Jana Pawła II z Mszy św. z 8 czerwca 1997 r., podczas której Ojciec Święty kanonizował bł. Jadwigę królową: „Święta nasza królowo Jadwigo, ucz nas (...) tej mądrości i tej miłości, którą uczyniłaś drogą swojej świętości. Zaprowadź nas przed wawelski krucyfiks, abyśmy jak ty poznali, co znaczy miłować czynem i prawdą, i co znaczy być prawdziwie wolnym. Weź w opiekę swój naród”. Dopowiadamy: weź w opiekę Radomsko „i Kościół, który mu służy, i wstawiaj się za nami u Boga, aby nie ustała w nas radość”.

Po homilii wszyscy odśpiewali Litanię do Wszystkich Świętych. Następnie abp Depo odśpiewał modlitwę poświęcenia kościoła i ołtarza, prosząc, „aby zawsze były miejscem świętym i stołem przygotowanym do składania Chrystusowej Ofiary”.

Duchowny modlił się, aby w tym miejscu zdroje łask zmywały ludzkie winy, „aby dzieci Twoje, Ojcze, umarłe dla grzechu rodziły się na nowo do życia Bożego. Niech Twoi wierni zgromadzeni wokół ołtarza sprawują pamiątkę Paschy i posilają się przy stole słowa i Ciała naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Niech tutaj ubodzy znajdują miłosierdzie, uciśnieni – prawdziwą wolność, a wszyscy ludzie niech przyoblekają się w godność Twoich dzieci, aż osiągną szczęśliwie radość życia wiecznego w niebieskim Jeruzalem. Niech Bóg swoją mocą uświęci ten ołtarz i kościół, który namaszczamy jako Jego słudzy, aby wyrażały tajemniczy związek Chrystusa i Kościoła”.

Następnie abp Depo namaścił krzyżmem ołtarz i filary kościoła.

„Niech nasza modlitwa wznosi się przed Tobą, Panie, jak kadzidła, a jak ta świątynia napełnia się miłą wonią, tak niech Twój Kościół promieniuje świętością Chrystusa” – modlił się pasterz Kościoła częstochowskiego, po czym okadził ołtarz i świątynię.

Po nałożeniu na ołtarz obrusu i ustawieniu na nim świec i krzyża zapalono wszystkie światła, świece na ołtarzu oraz świece na filarach, w miejscach namaszczenia. Obrzędowi towarzyszyła prośba: „Niech w Kościele jaśnieje światło Chrystusa, aby wszystkie ludy osiągnęły poznanie prawdy”.

W dalszej części liturgia eucharystyczna przebiegała tak jak podczas każdej Mszy św.

Po Komunii św. słowa podziękowania do abp. Depo i uczestników uroczystości skierował ks. Roman Kubiak, budowniczy kościoła, pierwszy i jedyny jak dotąd proboszcz parafii św. Jadwigi Królowej. – Oto jest dzień, który dał nam Pan. Radujmy się i weselmy się w nim świadomi, że przeżywamy niepowtarzalne wydarzenie w dziejach naszej wspólnoty parafialnej – powiedział. Jak podkreślił, radość jest tym większa, ponieważ z powodu pandemii parafia dwukrotnie przekładała termin poświęcenia kościoła. – Ten dzień jest okazją do dziękczynienia za miłość Stwórcy i świadectwem tego, że Kościół jest żywą wspólnotą, w której rozwija się Boże życie – przyznał ks. Kubiak.

Kapłan wyraził także wdzięczność Najświętszej Maryi Pannie oraz św. Jadwidze, patronce parafii i Radomska, „za jej wierną obecność w dziejach naszego narodu i naszej wspólnoty oraz za orędownictwo we wszystkich potrzebach”.

Duszpasterz ze wzruszeniem dziękował za ofiarnych ludzi, którzy przyczynili się do wybudowania i wyposażenia świątyni. – Wyrażam serdeczną wdzięczność za ten kościół zbudowany modlitwą, ofiarami i pracą parafian i życzliwych ludzi spoza wspólnoty – kontynuował ks. Kubiak. Dziękował także Kapitule Radomszczańskiej, kapłanom, gościom, o. Jarosławowi Karasiowi – gwardianowi klasztoru Franciszkanów w Radomsku, który wygłosił misje w przeddzień poświęcenia kościoła, oraz wszystkim zaangażowanym w przygotowanie uroczystości. – Wszystkich razem i każdego z osobna zawierzam Ojcu, który widzi w ukryciu – podsumował ks. Kubiak.

Wdzięczność wobec proboszcza wyraziła z kolei rada parafialna. – Ten kościół to twoje dzieło życia. Zbudowałeś go kosztem wysiłku, czasu i pracy duszpasterskiej. Pozostaniesz zawsze w pamięci naszej i kolejnych pokoleń, które będą się modlić w tej świątyni. Reszta niech zostanie milczeniem, również w modlitwie – powiedział jeden z parafian.

Na zakończenie abp Depo wspomniał o niedawnej chorobie i pobycie w szpitalu ks. Kubiaka oraz dziękował za jego powrót do zdrowia. – Do budowania kościoła widzialnego i niewidzialnego dołączył tajemnicę cierpienia. Bogu niech będą dzięki za to, że nam go zachował. Niech cieszy się tym dziełem po najdłuższe dni – życzył metropolita częstochowski.

Podczas liturgii śpiewały chór Cantabile i chór dziecięcy. Po zakończeniu Mszy św. abp Depo, kapłani i wierni świeccy podpisali się pod aktem poświęcenia kościoła.

Parafię bł. Jadwigi Królowej w Radomsku erygował 31 października 1988 r. bp Stanisław Nowak. Jej tworzenie powierzył ks. Romanowi Kubiakowi. Kościół parafialny wzniesiono w latach 1996 – 2006 staraniem pierwszego proboszcza, według projektu Krystyny Zaręby-Kijak.

30 kwietnia 1989 r. dziekan ks. Jan Cisowski odprawił pierwszą Msza św. na placu kościelnym. Pierwsze fundamenty pod kościół zostały wylane w czerwcu 1997 r. W sierpniu tego samego roku parafia sprowadziła relikwie patronki.

Z inicjatywy parafii 12 listopada 2000 r. ogłoszono św. Jadwigę patronką Radomska.

26 września 1999 r. abp Stanisław Nowak wmurował kamień węgielny wraz z aktem erekcyjnym kościoła. Pierwszą Eucharystię w niewykończonym jeszcze kościele odprawiono w 2007 r. Rok później oddano do użytku kaplicę św. Jadwigi znajdującą się w świątyni parafialnej. Stoi w niej ołtarz z obrazami autorstwa Renaty Łabińskiej-Kociołek przedstawiającymi różne charyzmaty Jadwigi. W 2012 r. poświęcono tabernakulum. Rok później zamontowano i poświęcono ołtarz główny.

W kościele znajdują się witraże, które przedstawiają: chrzest Jezusa, Matkę Bożą Częstochowską, Krzyż Damiana, bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, św. Jana Pawła II, kard. Stefana Wyszyńskiego i św. Martę.

Na ścianach wiszą tablice przypominające ofiary Katynia i katastrofy smoleńskiej oraz 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. W podziemiach kościoła działa świetlica.

W latach 1989 – 2020 w parafii udzielono 1268 chrztów. Pierwszą Komunię św. przyjęło 1823 dzieci, a sakrament bierzmowania otrzymało 1751 osób. Kapłani pobłogosławili 379 związków małżeńskich i udzielili 10 589 razy sakramentu namaszczenia chorych. W tych latach zmarło 679 parafian.