Reklama

Z nieskończonością w sercu

Niedziela Ogólnopolska 44/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na łamach włoskiego dziennika "Corriere della Sera" z 24 sierpnia br. ukazał się wywiad ks. Luigi Giussaniego, założyciela ruchu Comunione e Liberazione. Myśli zawarte w tym tekście, czytane po 11 września 2001 r., po owym "ciemnym dniu w historii ludzkości" ( Jan Paweł II), uznane zostały przez wiele osób za profetyczne, tj. pozwalające zrozumieć, jak wiara wychodzi na spotkanie w takich momentach, w których każdy komentarz wydaje się nieodpowiedni. Oto obszerne streszczenie wywiadu.

"Panie, nie ruszymy się stąd, jeśli Ty nie będziesz szedł razem z nami". Te słowa serdecznego dialogu Mojżesza z Bogiem przychodzą mi na myśl w tych wstrząsających, naznaczonych przemocą dniach. Co może zapewnić dzisiejszemu człowiekowi możliwość bezpiecznego wędrowania, kiedy wydaje się, iż przemoc niszczy wszelkie wartości i relacje? Tylko świadomość niezłomnej pozytywności rzeczywistości: oto właśnie punkt, w którym Kościół rozpoznaje Boga jako autora i potwierdzenie ludzkiego życia; oto Ktoś, kto nie porzuca życia w chwilę po tym, jak powołał je do istnienia. I faktycznie, na wołanie Mojżesza Pan odpowiada: "Ja idę z tobą".
Bóg nie odseparował się od świata, ale w nim interweniuje, działa. Bóg interesuje się tym, czym żyje człowiek, wchodzi z nim w dialog, troszczy się o niego. Zaświadcza o tym wszystkim cała historia Izraela, z którą jako chrześcijanie czujemy się spokrewnieni: każdego dnia w drodze, wewnątrz i przez gęstwinę błędów i sprzeczności odkrywamy siebie nie jako różniących się od innych, ale jako coraz wyraźniej podobnych do nich, a jednak mających w sobie coś zupełnie innego, co wywiera wpływ na nasze życie. I to właśnie dzięki temu czemuś innemu możemy zachować spokój nawet podczas burzy - nie jak stoicy, niewzruszeni wobec wszystkiego, lecz naznaczeni pewnością w naszym kroczeniu naprzód.
"Całe życie woła o wieczność". To zdanie, zaczerpnięte z włoskiej piosenki napisanej przed czterdziestu laty przez dwoje licealistów, potwierdza ów pierwotny zryw opisujący moje życie: pasja dla człowieczeństwa. A nie chodzi tu o jakieś abstrakcyjne człowieczeństwo, opisane przez socjologów i filozofów, lecz o człowieczeństwo udzielone mi przez moją mamę i mojego tatę. Człowieczeństwo bowiem nie istnieje inaczej, jak tylko w konkrecie ludzkiego "ja". W przeciwnym razie jest ono taką abstrakcją, w imię której można dopuścić się najstraszliwszych niesprawiedliwości. Stąd też konieczna jest najwyższa powaga, aby uwzględnić oraz uchwycić wymogi i pragnienia, które definiują człowieczeństwo.
Wers rozpoczynający wspomnianą piosenkę powiada: "Ubogi głos człowieka, którego nie ma, ubogi jest nasz głos, jeśli nie posiada racji". Progiem owej racji jest pragnienie uchwycenia znaczenia, które by wszystko wyjaśniło i wypełniło. Człowiek, który lekceważy tego rodzaju pragnienie, nie kocha naprawdę samego siebie: jest jakby uciekinierem, jest jakby zawsze poza. Krzykiem swoich myśli wypełnia ciszę, będąc niezdolnym lub bojaźliwym, aby stanąć w obliczu nagości i ubóstwa związanego ściśle z wymogami, z najgłębszymi pytaniami, z których jest uczyniony, dla których jego matka wydała go na świat. Ucieka w rozproszenie i zazwyczaj szuka ucieczki w zapomnieniu albo - co gorsze - w usprawiedliwianiu tego, co czyni. W taki to sposób ideologia opanowuje nie tylko społeczeństwo, ale i mały świat osobistych relacji rodzinnych i przyjacielskich.
Niezaspokojenie, które spoczywa u kresu każdego sukcesu - albowiem każdy sukces po pierwszym momencie odurzenia na nowo kieruje człowieka do problemu - potwierdza, iż człowiek jest w trakcie poszukiwania swojej drogi.
Wydarzenie chrześcijańskie jest odpowiedzią na to pytanie o nieskończoność, jakie wysyła serce człowieka. I w ten sposób człowiek może wędrować: homo viator (wędrowiec), człowiek, który kroczy naprzód dzięki temu bezgranicznemu poruszeniu, jakie jest w nim, zrodzone przez Tajemnicę, która wszystko stwarza, a które stało się świadome dzięki spotkaniu, przez rozmaite spotkania z życiem.
Chrystus wypełnia nasze ja swoją pełnią i stąd wszystkie nasze działania są pod wpływem tej relacji, są przez nią zdeterminowane. Skądinąd, to jest właśnie racja, dla której Kościoła nie da się " zredukować", tzn. sprowadzić do jakiejś tam władzy w świecie. W doświadczeniu katolickim więź z Chrystusem jest więzią między ludźmi: wprowadza kryteria, oczyszcza punkty widzenia, podtrzymuje w chwilach rozczarowań, zachęca do roztropności, nie wyrażając jednak zgody na cząstkowość czy stronniczość; zmierza natomiast do uznania i uwzględnienia całokształtu czynników zawartych w rzeczywistości. Tak, wszystkich czynników zawartych w relacjach społecznych, również w polityce, która powinna być miejscem, gdzie ów całokształt winien być wzięty pod uwagę. W ten sposób nie zrzucano by na politykę odpowiedzialności, aby była ocaleniem. Miniony wiek pokazał dobitnie, iż tego typu roszczenie jest cząstkowe, stronnicze, staje się ideologią, współczesnym bożkiem: "lichwą, rozwiązłością i władzą" - jak powiadał Thomas Eliot.
Dla chrześcijanina wiernego Papieżowi i Tradycji nie istnieje żaden przejaw życia, który nie mógłby być przeniknięty świadomością więzi z Chrystusem. W naszym doświadczeniu tego typu więź prowadzi do uznania prawdy, która nieustannie (bez chwili wytchnienia) czyni nas - w obliczu wszelkich problemów - wolnymi od pretensji i uprzedzeń, bezgranicznie otwartymi na wszystko i na wszystkich, pokornymi i nieustannie zdolnymi do rozpoczynania od początku oraz do przemiany. Zabieganie o to, aby żyć wewnątrz takiego punktu widzenia, jest stawianiem czoła rzeczywistości, które zostało mi powierzone jako obowiązek serca przez Kogoś, kto umiłował moje życie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

W Wielki Piątek rozpoczyna się Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus polecił Siostrze Faustynie, aby przez 9 dni odmawiała szczególne modlitwy i tym samym sprowadzała rzesze grzeszników do zdroju Jego miłosierdzia.

„Pragnę, abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły i ochłody, i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie. W każdym dniu przyprowadzisz do serca mego odmienną grupę dusz i zanurzysz je w tym morzu miłosierdzia mojego. A ja te wszystkie dusze wprowadzę w dom Ojca mojego. Czynić to będziesz w tym życiu i w przyszłym. I nie odmówię żadnej duszy niczego, którą wprowadzisz do źródła miłosierdzia mojego. W każdym dniu prosić będziesz Ojca mojego przez gorzką mękę moją o łaski dla tych dusz.
CZYTAJ DALEJ

Procesja rezurekcyjna - rano czy wieczorem?

W niektórych kościołach Wigilia Paschalna kończy się procesją rezurekcyjną. W innych uroczysta procesja rezurekcyjna jest prowadzona w Niedzielę Zmartwychwstania, przed Mszą św. rezurekcyjną. Skąd wynikają takie rozbieżności? Kiedy najlepiej byłoby, aby ta procesja się odbywała? Władysław z Łowicza
CZYTAJ DALEJ

500 paczek trafiło do najuboższych

2025-04-19 12:30

Marzena Cyfert

Poświęcenie darów dla ubogich

Poświęcenie darów dla ubogich

Abp Józef Kupny pobłogosławił w Wielką Sobotę 500 paczek dla ubogich. Przygotowane one zostały przez wrocławską Caritas ze środków przekazanych przez wiernych archidiecezji.

– Nasze akcje angażują bardzo wielu ludzi, aby te działania pomocowe były przeprowadzone sprawnie, dokładnie i docelowo trafiły do najbardziej potrzebujących. Dzisiaj zostanie rozdanych 500 paczek, poświęconych przez naszego metropolitę, dla naszych podopiecznych, którzy korzystają na co dzień z łaźni i kuchni – mówił ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor wrocławskiej Caritas.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję