Tu, na Jasnej Górze, religijne przeżycia twórców kultury znalazły wyraz w różnych dziełach architektury, sztuki, rzemiosła, malarstwa, literatury i wszelkiej twórczości artystycznej.
Wielowiekowe dziedzictwo narodowe zgromadzone w murach Klasztoru Jasnogórskiego - w skład którego wchodzą również dzieła wykonane przez tutejszych zakonników łączących twórczość artystyczną z kontemplacją Boga - pomimo różnych zawirowań historycznych, przetrwało szczęśliwie do naszych czasów. Wymaga jednak ustawicznej troski.
"W tej trosce strzeżenia skarbów kultury wielką pomoc znajdowaliśmy i znajdujemy u wielu światłych i odważnych ludzi, którzy nas wspierają rzetelną pomocą fachową i finansową. To są nasi fundatorzy, dobrodzieje, ofiarodawcy." Tak o ludziach, którzy wspierają Ojców Paulinów w dziełach ochraniania skarbów kultury narodowej, mówi przeor Klasztoru Jasnogórskiego - o. Izydor Matuszewski. Ojcowie, nazywani stróżami narodowego Sanktuarium, zdają sobie sprawę z odpowiedzialności, jaka na nich spoczywa. Jasna Góra jest skarbem całego narodu polskiego, ale obowiązek dbania o całość tego dziedzictwa, o zachowanie go dla przyszłych pokoleń w praktyce spoczywa na barkach zakonników. Jednak bez pomocy ludzi dobrej woli z całego świata misja ta byłaby niewykonalna. A biali ojcowie i bracia stoją wciąż przed nowymi zadaniami. Przykładem może być sensacyjne odkrycie, jakiego dokonano kilka lat temu na Jasnej Górze. W czasie prac remontowych odkryto mury obronne z XVII wieku wraz z całym kompleksem pomieszczeń stanowiących słynny bastion św. Rocha. O odkryciu tym zrobiło się głośno w całej Polsce, na wyobraźnię działała zwłaszcza informacja, że mury twierdzy jasnogórskiej noszą ślady pocisków szwedzkiej kolubryny, a sam bastion jest jedynym w Europie tak dobrze zachowanym obiektem militarnym z okresu wojen północnych. Ocalenie tego znaleziska łączyło się jednak z dużymi nakładami finansowymi, ponieważ bastion wymagał natychmiastowej konserwacji. Sytuacja powtórzyła się przy zabiegach renowacyjnych sklepienia Kaplicy Cudownego Obrazu czy wieży klasztornej. I tu z pomocą pospieszyli ludzie dobrej woli.
Ojcowie Paulini, w geście wdzięczności, postanowili uwiecznić nazwiska darczyńców, fundując tablice wotywne ulokowane "przy sercu Matki Bożej" - jak mawia jasnogórski Przeor - w bocznym chórze, gdzie mieści się Kaplica Adoracji Najświętszego Sakramentu. Kaplicę tę ufundowała dr Stefania Chase z Chicago. Płyta wotywna wspominająca jej nazwisko znajduje się na tylnej ścianie kaplicy, obok tablic innych darczyńców. Na szczególną wdzięczność paulinów zasłużył Edward Moskal, prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej i Związku Narodowego Polskiego, z żoną Wandą i rodziną, który podczas niedawnej wizyty na Jasnej Górze został odznaczony Orderem Jasnogórskim, przyznawanym za szczególne zasługi dla Sanktuarium.
Obok znajdujemy tablicę poświęconą osobie znanego filantropa polonijnego - Czesława Sawko, który wraz z małżonką Stanisławą ufundował na Jasnej Górze pomnik sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego. W przygotowaniu są tablice dla fundatorów pomnika Jana Pawła II - Danuty i Tomasza Gołąbów z Indianapolis oraz Edmunda Flaka z Nowego Jorku. W Kaplicy Adoracji umieszczono jeszcze jeden znak wdzięczności - wotum z wyrytym na nim nazwiskiem ks. Tadeusza Dzieszki, proboszcza parafii rzymskokatolickiej w podchicagowskim Cicero. Dzięki temu kapłanowi, znanemu z wielkiej energii i szerokiego rozmachu w działaniu, z zacięcia społecznikowskiego i wielkiego serca, udało się zmobilizować do wspólnego wysiłku na rzecz Jasnej Góry Polonię amerykańską. Ks. T. Dzieszce zawdzięczamy zorganizowanie w USA, w polonijnym radiu, należącym do prezesa Moskala, dwóch (trwających każdy po kilkanaście godzin) tzw. radiotonów, czyli audycji poświęconych jednemu tematowi - w tym przypadku sprawie ratowania zabytków Klasztoru Jasnogórskiego. W drugim radiotonie brała udział także stacja radiowa, której właścicielem jest Walter Kotaba, szef Polameru, wraz ze swoimi biurami. Ks. T. Dzieszko zgromadził wówczas wokół siebie duże grono wolontariuszy, którzy obsługiwali, jak się potem okazało, setki telefonów od polonusów pragnących wesprzeć starania paulinów o zachowanie tych zabytków. Nie szczędzący czasu, zdrowia i sił ks. T. Dzieszko zasłużył sobie na chlubny tytuł ambasadora Jasnej Góry w Chicago. Zakonnicy jasnogórscy, w uznaniu zasług, włączyli Księdza Tadeusza do grona konfratrów Zakonu - a jest to wyróżnienie wielce nobilitujące. W efekcie akcji koordynowanych przez ks. T. Dzieszko udało się odnowić bastion Trójcy Świętej, nazywany również bastionem Chicagowskim. Fundusze deklarowane w drugim radiotonie będą stanowiły duży wkład w renowację wnętrza Kaplicy. Zostaną wykorzystane na wymianę więźby dachowej i dachów na Kaplicy Matki Bożej oraz na odnowę fasady Cudownej Kaplicy od strony Szczytu. Coraz bliższa realizacji jest też myśl zamontowania w Kaplicy urządzeń klimatyzacyjnych, które - zdaniem fachowców - są konieczne dla bezpieczeństwa zgromadzonych tam dzieł sztuki.
Paulini przyznają, że trwające od 10 lat kontakty z Księdzem Tadeuszem zaowocowały nie tylko wieloma akcjami na rzecz Sanktuarium, ale także przyjaźnią między zakonnikami a chicagowskim kapłanem. Ojcowie nie kryją podziwu dla rozmachu w pracy duszpasterskiej ks. T. Dzieszki, jego oddania parafianom, którym poświęca cały swój wolny czas, pracy w środowiskach polonijnych, które jednoczy wokół Kościoła, i wielkiej miłości do Ojczyzny. Nieprzypadkowo więc w rozmowach na temat osoby ks. Dzieszki padają określenia: "kapłan trzeciego tysiąclecia", " wzór godny naśladowania", "charyzmatyczny, godny podziwu człowiek", " król Chicago".
Jeśli więc podczas nawiedzania Sanktuarium Jasnogórskiego znajdziemy się w Kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu, pamiętajmy o chwili modlitwy w intencji darczyńców Klasztoru, za których codziennie odprawiana jest Msza św. - są oni bowiem nie tylko jasnogórskimi dobrodziejami, ale pośrednio także dobrodziejami Polaków, którym leży na sercu dobro Sanktuarium Narodowego na Jasnej Górze.