Filmy o katolickich błogosławionych i świętych nie powstają zbyt często. We współczesnej, zlaicyzowanej kinematografii są więc wydarzeniami kulturalnymi. Dzieje się tak wówczas, gdy postać świętego wydaje się szczególnie ważna dla tradycji chrześcijaństwa i cywilizacji europejskiej. Mieliśmy zatem kilka filmów o św. Franciszku i św. Joannie d´Arc.
historia o. Damiana, belgijskiego zakonnika, opiekującego się trędowatymi na hawajskiej wyspie Molokai, stała się znana w ostatnich latach dzięki publikacjom i książkom poświęconym jego działalności. Film o pracy o. Damiana na Molokai zrealizował australijski reżyser Paul Cox, znany z subtelnych dramatów psychologicznych. Jest to fakt niebagatelny, bowiem utwór cechuje wysoki poziom artystyczny, dzięki czemu przekracza on ramy kościelne. Misja i śmierć o. Damiana na wyspie trędowatych nabiera w związku z tym znaczenia ogólnoludzkiego, podobnie jak stało się to w przypadku działalności Matki Teresy.
Paul Cox opowiedział historię o. Damiana w sposób realistyczny, w filmie pt. Molokai. Historia o. Damiana na plan pierwszy wysuwając religijne i ludzkie motywy jego poświęcenia. Uniknął więc zbędnego patosu. Trędowaci, zwożeni na wyspę Molokai, byli w drugiej połowie XIX wieku pozostawieni samym sobie. O. Damian zdołał pozyskać zaufanie chorych, walcząc jednocześnie z ich chorobą i o ich zbawienie. Przywrócił im więc godność człowieczeństwa. Reżyser filmu ukazał w sposób prosty i jednoznaczny, jak heroizm i poświecenie w pracy dla bliźnich mogą wydać praktyczne owoce. Opinia światowa dzięki o. Damianowi została zaalarmowana tym, co dzieje się na wyspie trędowatych.
Cox nie ukrywa krytycznego spojrzenia na poczynania ówczesnych brytyjskich władz Hawajów i niektórych przełożonych o. Damiana, którzy początkowo nie sprzyjali misji prostego kapłana. Istota filmu sprowadza się do ukazania dojrzewania w postępowaniu o. Damiana, który coraz bardziej rozumie głęboki sens swej działalności, wypływający wprost z Ewangelii. W sposób prosty i ludzki kocha swych chorych podopiecznych bez względu na to, kim są. Opiekuje się trędowatymi i umiera jako jeden z nich. Odcięta od świata piękna wyspa staje się więc w filmie symbolem ludzkiego cierpienia, ale także zwycięstwa nad samotnością i złem. Piękny film Paula Coxa wyświetlany jest w wąskim rozpowszechnianiu kinowym. Wkrótce jednak pojawi się na wideokasetach i będzie dostępny w każdym domu.