Tom IV Liturgii Godzin lub wydanie skrócone Strony wydania skróconego podajemy w nawiasach kwadratowych [...]
10 września. Dwudziesta trzecia niedziela zwykła. Teksty
w psałterzu na niedzielę III tygodnia - s. 748 [s. 949]. Czytania
w GODZINIE CZYTAŃ z niedzieli 23. zwykłej - s. 163. ANTYFONA do pieśni
Zachariasza w JUTRZNI i pieśni Maryi w NIESZPORACH z roku B - s.
167 [s. 630 i 631].
11 września - poniedziałek. Dzień powszedni. Teksty w psałterzu
na poniedziałek III tygodnia - s. 764 [s. 964]. W GODZINIE CZYTAŃ
- czytania z poniedziałku 23. tygodnia - s. 167.
12 września - wtorek. Dzień powszedni. Teksty w psałterzu
na wtorek III tygodnia - s. 780 [s. 979]. W GODZINIE CZYTAŃ - czytania
z wtorku 23. tygodnia - s. 171.
Albo: wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi. Wszystko
jak wyżej, jedynie własne: HYMN na GODZINĘ CZYTAŃ, w JUTRZNI i NIESZPORACH
oraz ANTYFONA do pieśni Zachariasza w JUTRZNI i pieśni Maryi w NIESZPORACH
- s. 1145 [s. 1453]. Można nadto II czytanie w GODZINIE CZYTAŃ i
wszystko po PSALMACH w JUTRZNI i NIESZPORACH wziąć z tekstów wspólnych
o Najświętszej Maryi Pannie - s. 1421 [s. 1604].
Reklama
13 września - środa. Wspomnienie św. Jana Chryzostoma, biskupa
i Doktora Kościoła. Teksty w psałterzu na środę III tygodnia
- s. 796 [s. 994]. W GODZINIE CZYTAŃ - I czytanie - s. 174, II czytanie
- s. 1154. W JUTRZNI i NIESZPORACH HYMN własny - s. 1156 [s. 1456]. Można HYMN w GODZINIE CZYTAŃ oraz wszystko po PSALMACH w JUTRZNI
i NIESZPORACH wziąć z tekstów wspólnych o pasterzach - s. 1515 [s.
1672] albo o Doktorach Kościoła - s. 1542 [s. 1688].
14 września - czwartek. Święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
Teksty własne - s. 1159 [s. 1458]. W MODLITWIE W CIĄGU DNIA PSALMY
- s. 820 [s. 1018].
15 września - piątek. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Bolesnej. Teksty własne - s. 1173 [s. 1464]. W GODZINIE CZYTAŃ
PSALMY - s. 830 [s. 1027], I czytanie - s. 181. W MODLITWIE W CIĄGU
DNIA wszystko z psałterza - s. 837 [s. 1034].
16 września - sobota. Wspomnienie świętych męczenników Korneliusza,
papieża, i Cypriana, biskupa. Teksty w psałterzu na sobotę III
tygodnia - s. 846 [s. 1042]. W GODZINIE CZYTAŃ - I czytanie - s.
184, II czytanie - s. 1176. W JUTRZNI ANTYFONA do pieśni Zachariasza
własna - s. 1182 [s. 1468]. Można HYMN w GODZINIE CZYTAŃ oraz HYMN
i wszystko po PSALMACH w JUTRZNI wziąć z tekstów wspólnych o wielu
męczennikach - s. 1474 [s. 1641] albo o pasterzach - s. 1515 [s.
1672].
I NIESZPORY z 24. niedzieli zwykłej - s. 858 [s. 1053].
ANTYFONA do pieśni Maryi z roku B - s. 188 [s. 631].
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Jak co roku, tak i tym razem 28 września o godz. 15.00 setki ludzi zgromadzą się na ulicach miast Polski i świata, by wspólnie modlić się Koronką do Miłosierdzia Bożego.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Pan zstąpił w obłoku i mówił z Mojżeszem. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak. Dwóch mężów pozostało w obozie. Jeden nazywał się Eldad, a drugi Medad. Na nich też zstąpił duch, bo należeli do wezwanych, tylko nie przyszli do namiotu. Wpadli więc w obozie w uniesienie prorockie. Przybiegł młodzieniec i doniósł Mojżeszowi: «Eldad i Medad wpadli w obozie w uniesienie prorockie». Jozue, syn Nuna, który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i rzekł: «Mojżeszu, panie mój, zabroń im!» Ale Mojżesz odparł: «Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!»
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
