Rodzina odgrywa niezwykłą rolę w życiu człowieka i społeczeństwa, dlatego Kościół pragnie, aby wszystkie rodziny czerpały przykład z Najświętszej Maryi Panny, Jej przeczystego Oblubieńca Józefa oraz Jezusa, którzy tworzą Świętą Rodzinę z Nazaretu. Kapłan przypomniał wiernym słowa Papież Franciszka, który określa Rodzinę z Nazaretu terminem „święta” i umieszcza tę rodzinę w obrębie świętości, która jest darem Boga, ale jednocześnie jest dobrowolną i odpowiedzialną aprobatą dla Jego planu. Rodzina z Nazaretu była całkowicie dyspozycyjna wobec woli Boga.

Rodzina została zdefiniowana przez Sobór Watykański II, jako „Kościół domowy” - miejsce, w którym przekazuje się najważniejsze wartości religijne, w którym małżonkowie powinni być dla swoich dzieci pierwszymi i niezastąpionymi wychowawcami, którzy nauczają słowem i przykładem. Rodzina jest miejscem, gdzie rozwija się i kwitnie wzajemna miłość między małżonkami oraz między rodzicami a dziećmi; Rodzina powinna dbać o życie modlitwy, o udział w niedzielnej Mszy Świętej i przystępowanie do Sakramentów Spowiedzi i Komunii św. Powinna również wpajać miłość do Maryi, do odmawiania różańca i być szkołą poświęcania się, cierpliwości i wzajemnego przebaczenia.

W słowach skierowanych do wiernych, Ksiądz Adam Dolata odniósł się także do czasów obecnych, która niesie wiele zagrożeń dla rodziny, tj. braku czasu dla rodziny i niewłaściwe spędzanie czasu wolnego, brak kultywowania tradycji rodzinnych i wspólnej rodzinnej modlitwy, zmiana wartości w rodzinie - nastawienie na konsumpcjonizm, a także samotność w rodzinie oraz brak wzorców do budowania trwałych więzi i przygotowania do małżeństwa.

W sytuacji pogorszania się kryzysu, który obecnie zagraża rodzinie chrześcijańskiej, Kościół nie znajduje lepszego rozwiązania, niż przedstawienie godnego podziwu modelu, jakim jest Rodzina z Nazaretu, która powinna być dla nas wzorem.

W homilii, Ksiądz A. Dolata podkreślił jak ważne jest, aby Rodzina miała świadomość misji rodziny „Rodzinna deklaracja misji to połączone i ujednolicone poglądy wszystkich członków rodziny na temat tego, co jest dla nich najważniejsze – co naprawdę chcą robić, jaką rodziną chcą być i na jakich zasadach ma się opierać ich życie rodzinne”.

Jak istotne jest budowanie domu, do którego chętnie będą wszyscy wracać, w którym każdy czuje się bezpiecznie i gdzie może być w pełni sobą bez lęku przed krytyczną oceną. W którym każdy czuje się kochany i doceniamy oraz wspierany w osiąganiu tego, co jest dla niego najważniejsze w życiu. W którym dzieci są pełnoprawnymi członkami rodziny i mają taki sam, pełnowartościowy głos. Wzorcem do naśladowania w rodzinach wskazał na Świętego Józefa. Św. Józef był oddanym i odpowiedzialnym mężem i ojcem, był człowiekiem głębokiej wiary, całkowicie posłusznym Bogu, był oparciem dla Jezusa i Maryi, ofiarnie troszczył się o własna rodzinę zarówno w wymiarze materialnym jak i duchowym. Jego miłość wyrażała się w konkretnych czynach.

Ksiądz A. Dolata, w swoich słowach podkreślił posłuszeństwie Maryi wobec Boga. W życiu Maryi możemy dostrzec doskonałe posłuszeństwo woli Bożej. Przyjmuje Ona nawet najtrudniejsze doświadczenia w duchu zaufania do Pana. Wskazuje nam drogę pokornego poddania się Bożym wyrokom, także tym trudnym i niezrozumiałym. Współczesnemu człowiekowi, tak często zbuntowanemu przeciwko swojemu własnemu życiu, ukazuje możliwość głębokiej akceptacji własnego istnienia. Uczy nas mówić „tak” Bogu całą swoją egzystencją, której integralną częścią jest zarówno doświadczenie radości, jak i cierpienie, próba, rozczarowanie czy ciemność.

Posłuszeństwo Maryi w sposób szczególny wyraża się w chwili zwiastowania. W spotkaniu z aniołem Gabrielem sama określa się jako Służebnica Pańska. Nie jest to posłuszeństwo narzucone, czy czysto zewnętrzne, ale głęboka i wolna zgoda na działanie Pana, wolny i świadomy wybór. Maryja pozwala Bogu dokonać wielkich, zdumiewających dzieł w swoim życiu, otwiera się na piękno Bożego planu. W ten sposób Matka Boża pokazuje nam, że autentyczne posłuszeństwo wobec Boga nie pomniejsza człowieka, nie godzi w jego osobową godność, ale pozwala mu się prawdziwie rozwinąć. Odpowiedź Maryi: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1), jest powtarzana przez uczniów Chrystusa w modlitwie Anioł Pański. Może stać się także naszym wyborem, naszą decyzją.

Idąc po śladach Jezusa, Maryi i Józefa, nauczymy się modlić, rozważać, odkrywać i rozumieć tajemnicę wewnętrznego bogactwa, które ożywiało ich całe życie. A bogactwem tym jest: nieustanne i pełne zaufania zawierzenie Bogu, natychmiastowe i nadprzyrodzone posłuszeństwo Jego woli oraz wierne przestrzeganie Jego świętego Prawa.