Papież Paweł VI w Orędziu do artystów (1965 r.) mówi: "Nie uchylajcie się od oddania Waszego talentu na służbę prawdzie Bożej. Świat, w którym żyjemy, potrzebuje piękna, by nie popaść w beznadziejność. Piękno, podobnie jak prawda, wlewa radość w serca ludzi. A to przez Wasze ręce" (Sobór Watykański II, Orędzie do artystów).
Wielu było artystów, którzy malowali Jezusa Miłosiernego według objawienia, jakie miała s. Faustyna. W 55. rocznicę poświęcenia obrazu Jezusa Miłosiernego Adolfa Hyły (7 marca 1943 r. kaplica Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach) w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough (Kanada), został poświęcony przez proboszcza, ks. Stanisława Kuczaika - chrystusowca obraz Jezusa Miłosiernego namalowany przez Annę Ostrowską-Maciejewską.
Spójrzcie na Chrystusa stojącego na ziemskim globie i swoim błogosławieństwem ogarniającego wszystkich, którzy się do Niego uciekają. Z prawej Jego strony widnieje Jasna Góra, gdzie króluje Ta, która najpełniej zna tajemnicę Bożego Miłosierdzia - Matka Bożego Miłosierdzia - Pani Nasza Jasnogórska.
"Nędzą naszą jest nasz grzech - pisze w Dzienniczku s. Faustyna. Dziś jesteśmy potężni technicznie i coraz słabsi moralnie. Gdy dojrzeje w nas poczucie utraconej godności i poczynamy szukać miłosierdzia, to otwierają się przed nami horyzonty duchowego rozwoju. Odkrywać Miłosierdzie Boże to znaczy nieustannie sposobić się do życia w prawdzie i kroczyć w kierunku Boga Ojca Wszechmogącego, ścigającego nas, grzeszników, na wszystkich drogach. Miłosierny Bóg zawsze czeka na nas, wsłuchując się w tętno naszych serc.
Grzech nas sam nie opuści. Trzeba go odrzucić, upadłszy na kolana. To, co psychologia próbuje różnymi technikami wydobyć z człowieka, człowiek wsparty Mocą Bożą może sam uczynić na kolanach przy kratkach konfesjonału. S. Faustyna wyznaje: "Kiedy odejdę od kratki, obudzę w duszy mojej wielką wdzięczność za ten cudowny i niepojęty cud miłosierdzia, który się dokonuje w duszy" (por. Dzienniczek, 225).