Koniec XX w. przyniósł wiele dzieł muzycznych o tematyce religijnej. Spośród wielu kompozycji, znanych i mniej znanych, na uwagę zasługuje twórczość Mariana Borkowskiego (ur. 1934 r.) - kompozytora, pianisty, muzykologa, teoretyka muzyki, profesora warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina. Jego płyta autorska, wydana w drugiej połowie ubiegłego roku przez wytwórnię Acte Prealable (AP 0038), prezentuje muzykę sakralną i symfoniczną. Na płycie utrwalono zarówno dzieła wcześniejsze, jak i najnowsze warszawskiego twórcy: Pax in terra II na głos żeński, perkusję i organy (1988), Limits na orkiestrę (1971), dwa utwory chóralne - Adoramus (1991), Regina coeli (1995), Variant na zespół instrumentalny (1976), Hosanna na chór mieszany i 4 instrumenty (1993), Dram na orkiestrę (1966) i De profundis na chór mieszany i orkiestrę (1998). Warto dodać, że cztery spośród wyżej wymienionych utworów (Pax in terra II, Adoramus, Regina caeli, Hosanna) zostaną zaprezentowane podczas X Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej " Gaude Mater" w Częstochowie.
W nagraniu udział wzięli m.in.: Małgorzata Armanowska (sopran), Andrzej Chorosiński (organy), Stanisław Moryto (organy) oraz zespoły: Chór Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego) w Warszawie, Warszawska Grupa Perkusyjna pod kierunkiem Stanisława Skoczyńskiego, Deutsches Kammerorchester Berlin, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie i Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie. Dyrygują: Piotr Borkow-ski, Ryszard Dudek, Kazimierz Szymonik i Maciej Żółtowski.
Bohdan Pociej tak wyraził się o muzyce Mariana Borkowskiego: " Poprzez mistrzowskie posługiwanie się językiem dźwiękowym maksymalnym, czyli zawierającym w sobie - przez wchłonięcie, adaptację, syntezę - wszystkie najważniejsze języki wypracowane dotychczas w muzyce Zachodu w ciągu całej jej historii, językiem swoiście wielojęzycznym, który kompozytor urabia i adaptuje do stylu własnego, nadaje muzyce formę: spójną, logiczną, ekspresyjną, w której przez kształt konkretny, zmysłowy przeziera zawsze duchowe wnętrze".
Sam zaś kompozytor tak charakteryzuje swoją muzykę: " Jest to prze de wszystkim muzyka dynamiczna o ogromnym ładunku emocji, dramatycznej i intensywnej ekspresji, w której wszystkie elementy muzyczne, środki techniki kompozytorskiej, dyscyplina konstrukcyjna, dobór tekstów i obsady wykonawczej służą idei artystycznej i ogólnej koncepcji dzieła w jego uniwersalnym, symbolicznym i humanistycznym wymiarze".