"Miarą naszej cywilizacji niech będzie nie tylko ochrona życia dziecka przed narodzeniem, ale również zapewnienie godnego życia na każdym etapie rozwoju tak samym osobom z niepełnosprawnością, jak ich opiekunom" - napisali we wspólnym stanowisku posłowie i senatorowie z Parlamentarnego Zespołu na Rzecz Życia i Rodziny, którzy obradowali w czwartek 12 listopada 2020 r.

Posłowie i Senatorowie postulują opracowanie takich rozwiązań, aby "państwo niosło wszelką możliwą pomoc rodzinom, kobietom w ciąży i ich dzieciom zarówno przed narodzeniem, jak i po nim, w szczególności w przypadku, gdy dotyka je poważna choroba lub niepełnosprawność" . Do Zespołu na Rzecz Życia i Rodziny należy 30 posłów i senatorów.

Publikujemy całą treść stanowiska Parlamentarnego Zespołu na Rzecz Życia i Rodziny:

Zespół Parlamentarny na rzecz Życia i Rodziny z niepokojem przyjmuje niedopełnienie przez Rządowe Centrum Legislacji obowiązku publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego (sygn. K 1/20) z 22 października 2020 r., zapewniającego realizację konstytucyjnej zasady ochrony życia oraz godności chorych i niepełnosprawnych dzieci przed narodzeniem.

1. W dniu 22 października 2020 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł niezgodność z Konstytucją RP przepisu dopuszczającego dokonanie aborcji dziecka przed narodzeniem, w przypadku gdy badania prenatalne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia dziecka albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu (art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży). Wyrok Trybunału Konstytucyjnego został przekazany do Rządowego Centrum Legislacji w dniu 27 października 2020 r., gdzie wyznaczono termin jego publikacji na dzień 2 listopada 2020 r., zgodnie z upublicznionym harmonogramem Rządowego Centrum Legislacji.

2. Należy przypomnieć, że na mocy art. 190 ust. 1 Konstytucji RP wyrok Trybunału Konstytucyjnego ma charakter ostateczny i niepodważalny oraz nie ma od niego instancji odwoławczej. Obowiązek niezwłocznej publikacji wyroków Trybunału Konstytucyjnego wynika wprost z art. 190 ust. 2 Konstytucji RP i w tym zakresie nie ma dowolności czy uznaniowości, lecz ma miejsce obligatoryjność publikacji.

3. Jednocześnie należy z całą mocą wskazać, iż zgodnie z art. 7 Konstytucji RP publikacja wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie blokuje dalszych działań ustawodawcy, jeśli chodzi o prace nad ustawą w przedmiotowym zakresie, jak również ustawodawca nie jest związany ani treścią, ani ukierunkowaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Polscy obywatele oczekują na szeroko zakrojone działania państwa w sytuacji zdiagnozowania u dziecka przed narodzeniem prawdopodobieństwa wystąpienia wad letalnych, i oczekiwanie to jest niezależne od strony sporu, po której aktualnie się opowiadają. Członkowie Zespołu Parlamentarnego z zadowoleniem przyjmują deklaracje przedstawicieli rządu co do zwiększenia zakresu pomocy państwa dla kobiet w zagrożonej ciąży, a także wobec osób z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin.

4. Członkowie Zespołu Parlamentarnego na rzecz Życia i Rodziny ze zrozumieniem odnoszą się do silnych emocji uczestników debaty społecznej wywołanej wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r., a także do obaw w obliczu wysokiego stopnia zagrożenia pandemicznego COVID-19 w związku z licznym uczestnictwem w protestach ulicznych. Niemniej jednak Zespół Parlamentarny stoi na stanowisku, że powyższe, skądinąd istotne okoliczności nie mogą być stawiane na równi z faktem codziennego pozbawiania życia kilkorga dzieci nienarodzonych – na podstawie sprzecznych z Konstytucją RP przepisów dopuszczających aborcję z przesłanek eugenicznych – z powodu zwłoki w publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Należy z całą stanowczością podkreślić, iż w cywilizacji zachodniej życie ludzkie jest wartością fundamentalną i nadrzędną wobec innych wartości, dlatego nikt nie jest uprawniony do odbierania czy ograniczania prawa do życia drugiemu człowiekowi, w szczególności na podstawie obarczonej ryzykiem błędu diagnozy u dziecka przed narodzeniem, wskazującej na prawdopodobieństwo wystąpienia poważnej choroby lub niepełnosprawności. Każdego z nas od chwili narodzin poprzez kolejne etapy życia może dotknąć nieszczęśliwy wypadek lub poważna choroba, powodująca ryzyko niepełnosprawności lub śmierci, a jednak nawet w takiej sytuacji nasze życie jest niezmiennie objęte pełną ochroną. Dlatego stoimy na stanowisku, że nie można zmniejszać zakresu ochrony ludzkiego życia także u jego początków przy analogicznych przesłankach.

Naszą rolą, jako przedstawicieli ustawodawcy, jest opracowanie takich rozwiązań, aby państwo niosło wszelką możliwą pomoc rodzinom, kobietom w ciąży i ich dzieciom zarówno przed narodzeniem, jak i po nim, w szczególności w przypadku, gdy dotyka je poważna choroba lub niepełnosprawność.

Miarą naszej cywilizacji niech będzie nie tylko ochrona życia dziecka przed narodzeniem, ale również zapewnienie godnego życia na każdym etapie rozwoju tak samym osobom z niepełnosprawnością, jak ich opiekunom.