Papież podkreślił krystaliczną wiarę Eliasza, który jest wzorem wszystkich ludzi wiary, doznających pokusy i cierpienia, ale nieustannie żyjących zgodnie z ideałem, dla którego się urodzili. Dodał, że „jego życie karmi się nieustannie modlitwą. Dlatego jest on jedną z postaci najdroższych dla tradycji monastycznej, do tego stopnia, że niektórzy wybrali go na duchowego ojca życia poświęconego Bogu”. Przypomniał, że także Eliasz musi poradzić sobie z własnymi słabościami. Franciszek zaznaczył, że „w duszy tych, którzy się modlą, poczucie własnej słabości jest cenniejsze niż momenty uniesienia”.

Ojciec Święty zauważył, że Eliasz był człowiekiem łączącym życie kontemplacyjne z czynnym. Nawiązując do sceny, gdy prorok potępił zagarnięcie przez króla i królową winnicy Nabota, którego kazali zabić, papież powiedział: "Jakże bardzo potrzebujemy gorliwych wierzących, chrześcijan, którzy działają wobec osób posiadających odpowiedzialność kierowniczą z odwagą Eliasza, by powiedzieć: tak nie wolno czynić, to jest zabójstwo. Potrzebujemy ducha Eliasza".

Franciszek podkreślił rozwój wiary Eliasza, który potrafi dostrzec obecność Boga nie w wichurze, trzęsieniu ziemi, czy trawiącym ogniu, ale w „szmerze łagodnego powiewu”. „Bóg wychodzi na spotkanie z człowiekiem zmęczonym, człowiekiem, który myślał, że zawiódł na wszystkich frontach, i poprzez ów łagodny powiew wprowadza na nowo do jego serca spokój i ciszę” – wskazał Ojciec Święty.

Podziel się cytatem

Papież zaznaczył, że historia Eliasza adresowana jest do nas wszystkich. „Czasami wieczorami możemy poczuć się bezużyteczni i samotni. Wtedy to właśnie przyjdzie modlitwa i zapuka do drzwi naszych serc. Każdy z nas może podnieść kawałek płaszcza Eliasza, podobnie jak podniósł połowę płaszcza jego uczeń Elizeusz. I nawet jeśli uczyniliśmy coś złego, albo jeśli czujemy się zagrożeni i przestraszeni, jeśli zwrócimy się do Boga z modlitwą, to jakby cudem powrócą także pogoda ducha i pokój. Tego nas uczy przykład Eliasza.” – powiedział Franciszek na zakończenie swojej katechezy.