Niektórzy ludzie, nie rozumiejąc roli Maryi w życiu chrześcijanina, katolika, wysuwają zarzuty, że jest czczona na równi lub bardziej niż Pan Bóg, że Go Nią zasłaniamy, że Jej za dużo, itd. Nic z tych rzeczy. Maryja nigdy by na to nie pozwoliła, to niemożliwe. Jako pokorna służebnica Pana, więcej – niewolnica (dosłowne greckie tłumaczenie Łk 1,38a), nigdy nie zasłoni Boga, nie zasłoni Chrystusa. Nie pozwoli też na to swoim dzieciom – z miłości do Boga i do nich. Maryja jest najpiękniejszym Drogowskazem, bo wskazuje zawsze na Tego, który jest Drogą. Nikt nie uważa, że drogowskaz jest ważniejszy niż droga. Drogowskaz jest o tyle potrzebny, o ile jest droga, kierunek, który może sobą wskazać. Tak samo i Maryja – nigdy nie zasłania Boga, Chrystusa, zawsze wskazuje na Niego, do Niego nas prowadzi, Jemu przedstawia nasze prośby. Ona sama jako stworzenie – stworzenie najdoskonalsze, bez grzechu pierworodnego i uczynkowego – i tak nic nie może sama uczynić bez Boga, bez Chrystusa. Jest „pełna łaski”. Stało się to na mocy przyszłych zasług Chrystusa. Mówiąc prościej – nie zasłużyła, lecz została obdarowana. Za darmo. Bardzo dobrze zdaje sobie z tego sprawę. Na tym między innymi polega Jej pokora. Tak dobrze zna Boga, Jego dobroć i piękno, że nigdy nawet nie pomyślała o tym, by siebie postawić wyżej, by Boga zasłonić. Czysta, przejrzysta – patrząc na Nią, zwracając się do niej – zostaniemy automatycznie przekierowani ku Bogu. Maryja jest jak link do strony internetowej – nie zatrzymuje nas na sobie, ale kieruje natychmiast ku Bogu. Jak najlepsza asystentka prezesa, przekierowuje nas od razu do Boga.

Maryja, jest nam niezbędna do autentycznego życia i rozwoju chrześcijańskiego. Mimo, iż w Bogu znajdziemy samo Źródło miłości, także macierzyńskej, to zechciał On dać nam dodatkowo Maryję za Matkę. Każdy z nas może zaczerpnąć z Jej dobroci i hojności, każdy może do Niej się uciekać a znajdzie pomoc i ratunek. Ona troszczy się o każde ze swoich dzieci, zwłaszcza to wołające i potrzebujące. Jest najlepszą z matek. Skoro zatroszczyła się o to, żeby nie brakło wina na weselu, to dlaczego nie miałaby zająć się naszymi sprawami? Zaproś więc Ją na swoje „wesele”, tzn. do swojego życia. A Ona, jak to kobieta – wszystkiego dojrzy, wszystkiego dopatrzy, domyśli się. Tylko Ją zaproś. Kiedy ostatni raz to uczyniłeś? Konkretną propozycją na sierpień może być zachęta do odbycia prywatnej, na przykład rodzinnej pielgrzymki do jakiegoś sanktuarium maryjnego. Być może stanie się to rodzinnym, dorocznym zwyczajem. Propozycja ta jest tym bardziej cenna, gdyż w tym roku ze względów sanitarnych pielgrzymki diecezjalne są organizowane z zachowaniem reżimu sanitarnego, co wiąże się z ograniczeniem liczby uczestników do minimum. Pielgrzymka prywatna natomiast nie musi być szczegółowo zorganizowaną, bardzo daleką wyprawą. Często bowiem nie znamy sanktuariów, które mamy dosłownie „za płotem”.

W naszej archidiecezji, poza Łodzią, znajdują się trzy sanktuaria maryjne: w Łasku - Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Michała Archanioła – Sanktuarium Matki Bożej Łaskiej, w Piotrkowie Trybunalskim - Kościół rektoralny pw. Świętego Franciszka Ksawerego – Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej oraz Skoszewach Starych - Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świętej Barbary. Natomiast w samej Łodzi są to następujące parafie: Parafia Matki Boskiej Zwycięskiej, Parafia Świętego Wojciecha Biskupa Męczennika – Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia oraz Parafia Świętego Wincentego Pallottiego – Sanktuarium Świętości Życia pw. Zwiastowania Pańskiego.

Może warto jeszcze w sierpniu wybrać się tam i powierzyć swe życie najlepszej Matce? Z wiarą, na nowo, raz jeszcze. Ona już wszystkim się zajmie.