Reklama

Pracują jak mrówki

Sierpniowe Rejonowe Dni Katechetyczne dla katechetów świeckich i sióstr zakonnych rozpoczęły w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej nowy rok katechetyczny. Spotkania odbyły się 19, 20 i 21 sierpnia - w Gorzowie Wlkp., Zielonej Górze i Głogowie. We wszystkich spotkaniach udział wziął bp Stefan Regmunt

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Katechetyczne zjazdy zainaugurowane zostały Mszą św. pod przewodnictwem bp. Stefana Regmunta. - W ciągu roku pracujecie jak mrówki, nie zawsze udaje mi się docierać do miejsc waszej pracy, ale otrzymuję informacje jak ta katecheza przebiega. Zawsze jest radością, kiedy biskup ma możliwość bezpośredniego kontaktu z tymi, którzy go wspomagają w jego naukach w Kościele a także wychowaniu. Bardzo Wam dziękuję za tę dotychczasową pracę. To nie jest łatwa praca, ale w tym dziele nikt nas nie zastąpi. Dlatego powinniśmy podejmować ten trud, ażeby cieszyć się tym, że nie pozostawiliśmy młodego pokolenia samemu sobie - mówił bp Stefan Regmunt.
Na zakończenie Mszy św. pierwsze skierowania do pracy katechetycznej odebrali młodzi nauczyciele rozpoczynający w tym roku przygodę z katechezą w szkole.
Na sierpniowe spotkania organizatorzy - Wydział Nauki Katolickiej Kurii Biskupiej w Zielonej Górze - zaprosili o. prof. dr. hab. Andrzeja Potockiego, dominikanina z Warszawy, który podjął temat: „Jaka młodzież, taka katecheza”. - W naszym zatroskaniu o jakość polskiej katechezy wypada mocno zaakcentować, że musi być to katecheza poważnie liczącą się z adresatem - z młodzieżą właśnie. Z jej mentalnością, z jej stylem życia. Licząca się to wcale nie znaczy: schlebiająca. Trzeba zatem bacznie przyglądać się młodzieży. By nie mówić do niej ponad jej głowami - tłumaczył o. Potocki.
Prawo oświatowe i jego związek z nauczaniem religii - przedstawił Bogusław Baszczak starszy wizytator Lubuskiego Kuratorium Oświaty. Obok nowości i zmian w prawie oświatowym zaprezentował również grupę katechetów, którzy otrzymali w tym roku stopień nauczyciela dyplomowanego.
W programie spotkań katechetycznych znalazła się również prezentacja s. Marii Kwiek USJK - reprezentującej wydawnictwo „Miłujcie się”. S. Maria Kwiek jest współautorką podręcznika formacyjnego „Droga czystej miłości”. - Podręcznik zawiera szczegółowe scenariusze spotkań, z którego mogą korzystać katecheci, nauczyciele wychowania do życia w rodzinie i różni animatorzy grup przyparafialnych, żeby formować dojrzałą młodzież - mówi s. Kwiek. Do publikacji dołączona jest płyta CD, na której znajduje się ponad dwieście pomocy dydaktycznych. S. Maria Kwiek obok nowości wydawniczych przedstawiła również możliwość zakładania wspólnot Ruchu Czystych Serc, dla młodzieży pragnącej dojść do małżeństwa w czystości.
W trakcie spotkań rozstawione były stoiska wydawnictw „Miłujcie się” i „Święty Wojciech” z Poznania. - Oferujemy bogatą ofertę pomocy katechetycznych opracowanych zgodnie z założeniami nowej podstawy programowej. Wykorzystanie ich w trakcie prowadzonych katechez wzbogaci przekazywane treści, przyczyni się do kreatywności jej adresatów - podkreślał przedstawiciel wydawnictwa „Święty Wojciech”.
Do podjęcia studiów teologicznych w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. E. Stein w Zielonej Górze zachęcali ks. dr Grzegorz Chojnacki i ks. dr Andrzej Draguła.
Na zakończenie spotkań ofertę metodyczną przedstawiły s. Maria Piętak i Urszula Krysiak a komunikaty Wydziału Nauki Katolickiej - ks. dr Wojciech Lechów - dyrektor wydziału.
Spotkania odbywały się w parafiach pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gorzowie Wlkp., i pw. Ducha Świętego w Zielonej Górze oraz w Domu „Uzdrowienia Chorych” w Głogowie.
W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej pracuje blisko tysiąc katechetów świeckich i duchownych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#PodcastUmajony (odcinek 5.): Ile słodzisz?

2024-05-04 22:24

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

W czym właściwie Maryja pomogła Jezusowi, skoro i tak nie mogła zmienić Jego losu? Dlaczego warto się Jej trzymać, mimo że trudności wcale nie ustępują? Zapraszamy na piąty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o tym, że czasem Maryja przynosi po prostu coś innego niż zmianę losu.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Chcemy zobaczyć Jezusa

2024-05-04 17:55

[ TEMATY ]

ministranci

lektorzy

Służba Liturgiczna Ołtarza

Pielgrzymka służby liturgicznej

Rokitno sanktuarium

Katarzyna Krawcewicz

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

4 maja w Rokitnie modliła się służba liturgiczna z całej diecezji.

Pielgrzymka rozpoczęła się koncertem księdza – rapera Jakuba Bartczaka, który pokazywał młodzieży wartość powołania, szczególnie powołania do kapłaństwa. Po koncercie rozpoczęła się uroczysta Msza święta pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. Pasterz diecezji wręczył każdemu ministrantowi mały egzemplarz Ewangelii św. Łukasza. Gest ten nawiązał do tegorocznego hasła pielgrzymki „Chcemy zobaczyć Jezusa”. Młodzież sięgając do tekstu Pisma świętego, będzie mogła każdego dnia odkrywać Chrystusa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję