Tegoroczny centralny odpust w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie będzie obchodzony jako dzień dziękczynienia za łaskę Nawiedzenia parafii przez Matkę Bożą w znaku Jej jasnogórskiego Obrazu.
W niedzielę 15 sierpnia o godz. 12 rozpocznie się Suma odpustowa sprawowana pod przewodnictwem ks. prał. dr. Grzegorza Leszczyńskiego, wikariusza sądowego Trybunału Metropolitalnego Łódzkiego. Ksiądz Prałat wygłosi również kazanie podczas liturgii celebrowanej o godz. 9. Wcześniej, o godz. 8.30 odprawione zostaną Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a bezpośrednio przed Sumą, podczas specjalnego nabożeństwa, wierni odśpiewają dawną pieśń maryjną, która przygotuje ich do uczestnictwa w uroczystościach odpustowych. Na zakończenie ks. prał. Grzegorz Leszczyński poprowadzi wokół świątyni procesję eucharystyczną.
W parzęczewskim odpuście zazwyczaj uczestniczy ponad 2 tys. osób, a wśród nich parafialna Żywa Róża, asysta, ministranci, chórzyści, scholanki, parafianie, księża z dekanatu ozorkowskiego oraz liczni wierni świeccy spoza parafii. Następnego dnia po centralnych uroczystościach odpustowych (w tym roku będzie to poniedziałek 16 sierpnia) w drewnianym kościele na miejscowym cmentarzu obchodzony jest odpust św. Rocha. Dwa odpustowe dni stają się w parafii Parzęczew czasem głębokiego religijnego zamyślenia i żarliwej modlitwy. Do udziału w tym podwójnym święcie zaprasza wszystkich parafian, a także wiernych z naszej archidiecezji miejscowy proboszcz ks. kan. Jerzy Serwik.

Dzieje kościoła

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie jest jednym z piękniejszych w archidiecezji łódzkiej. Wzniesiony w latach 1802-04 został bardzo bogato wyposażony. Jego wnętrze zdobi wiele rzeźb, ciekawych malowideł, a także kunsztownie wykonane ołtarze, konfesjonały, żyrandole, świeczniki, kinkiety. Znajdują się tu dawne szaty i księgi liturgiczne oraz relikwie świętych męczenników i wyznawców. Trzeba podkreślić, że w kościele przez kilkadziesiąt lat przechowywano Relikwie Drzewa Krzyża Świętego, ofiarowane w 1898 r. przez księżnę Fitalis z Palermo. Trafiły one do Parzęczewa wraz z dokumentem potwierdzającym ich autentyczność.
Podczas II wojny światowej Niemcy zamknęli świątynię, przeznaczając ją na magazyn. Okupanci zrabowali też wszystkie wartościowe przedmioty: monstrancje, kielichy, a także wspomniany relikwiarz Krzyża św. Po wojnie mimo poszukiwań żadnej z zagrabionych rzeczy nie udało się odzyskać. Artystycznym skarbem kościoła jest słynna Golgota namalowana w absydzie przez profesora Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu Wincentego Łukasiewicza.
W polichromiach świątyni dominuje tematyka maryjna, np. ozdabiająca sklepienie prezbiterium scena wyobrażająca zesłanie Ducha Świętego. Tematykę maryjną wzbogacają m.in.: Różaniec widniejący na głównym plafonie kościoła, ołtarz boczny poświęcony Matce Bożej Częstochowskiej czy wizerunek przedstawiający Matkę Bożą Nieustającej Pomocy oraz obraz Głowy Piety Michała Anioła, który wyraża tajemnicę boleści Najświętszej Maryi Panny. W trakcie prac związanych z odnową wnętrza kościoła, prowadzonych w roku 1999, odnaleziono dokument potwierdzający autentyczność relikwii Krzyża św. Dokument ten z języka łacińskiego na język polski przetłumaczył ówczesny rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi ks. dr Ireneusz Pękalski, obecnie biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej. Fakt, że w parzęczewskiej świątyni były przechowywane relikwie Krzyża św. nadaje jej niezwykłego wręcz znaczenia.

Ołtarz główny

21 czerwca br. została zakończona renowacja głównego ołtarza, którą wykonał zespół pod kierownictwem łódzkiego konserwatora Jerzego Matwieja. Ołtarz rozebrano i wszystkie jego części zaimpregnowano oraz wyłożono płatkami złota. W ten sposób zrealizowano przedsięwzięcie zamierzone już przed kilku laty. W trakcie prac konserwatorskich odkryto napisy mówiące, że ołtarz został wykonany w roku 1895 przez mistrza stolarskiego Józefa Nassalskiego. Należy przypomnieć, że projektantami ołtarza byli: ks. Franciszek Marcinkowski i prawdopodobnie Aleksander Przewalski. Ołtarz jest wkomponowany w absydę (wybudowaną w latach 1893-98) na ścianie której namalowano Golgotę stanowiącą swoistą całość z konstrukcją ołtarzową.
W ołtarzu znajdują się dwa zabytkowe relikwiarze uratowane z pożaru, który strawił kościół w 1800 r. Obecne prace renowacyjne przywróciły ołtarzowi wygląd z roku 1895. Należy podkreślić, iż dzieło odnowy ołtarza było darem społeczności parafialnej na powitanie Matki Bożej w znaku jasnogórskiego Obrazu Nawiedzenia. Odnowę ołtarza poprzedziła gruntowna renowacja parzęczewskiej Golgoty.
Wielką troskę o duchowy wzrost wspólnoty parafialnej wykazuje ks. kan. Jerzy Serwik, który od dwunastu lat jest proboszczem w Parzęczewie. W parafii działa jedenaście Kółek Różańcowych, Krąg Oazy Rodzin, a ponad sto osób należy do asysty. Msze św. i inne uroczystości uświetnia śpiew chóru parafialnego oraz scholi. Kilkadziesiąt osób liczy grupa ministrantów, prężnie pracuje Rada Parafialna. Liczną grupę parafian gromadzi w każdą środę Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Z parafii wyszło kilku kapłanów diecezjalnych i zakonnych. Świątynię w Parzęczewie charakteryzuje kult Matki Bożej Bolesnej, zgodnie z sentencją biblijną, wypisaną na sklepieniu w prezbiterium: „Przyjdźcie i zobaczcie, czy jest boleść większa od boleści mojej” (Lm).
Jako dar na Wielki Jubileusz - 2000-lecie chrześcijaństwa - pieczołowicie odnowiono wnętrze świątyni oraz założono nową instalację elektryczną i nowe nagłośnienie. Odmalowane zostały ściany i oczyszczona polichromia, przeprowadzono konserwację mebli i zabytkowych portretów. Dach kościoła pokryto blachą miedzianą, a na wieży zamontowano nowy zegar.
Wszystkie te inicjatywy z pomocą parafian przeprowadził ks. kan. Jerzy Serwik, który od maja 1998 r. jest proboszczem w Parzęczewie. Zespół redakcyjny „Niedzieli Łódzkiej” życzy czcigodnemu Księdzu Proboszczowi, aby kolejne podejmowane przez Niego dzieła udawało się z Bożą pomocą pomyślnie zrealizować.